Rondom de Landbouwschool

Meneer, kali geven aan paardepeen is toch niet goed?, aldus vroeg me dezer dagen een klein-landbouwer, toen ik het „Postkantoor" te Sommelsdijk uitstapte. Hoe kom je aan deze wijsheid?' was mijn wedervraag. Dat zeggen de arbeiders van „boer N", bij hen is het wel eens geprobeerd en de peen wilden toen niet groeien. Ik heb geantwoord, dat boer N. dan de kali stellig niet op de juiste tijd gegeven had. Op het land voor paardepeen bestemd

Op het land voor paardepeen bestemd moest hij zeker kali strooien, doch als hij daarvoor kali 40, of een andere chloorhoudende kalimest wilde gebruiken, kon hij deze mest het beste nog voor Januari geven. Zijn peen zullen daar zeker dankbaar voor zijn en hem deze dankbaarheid tonen door een betere kwaliteit en indien de bemesting ook in andere opzichten aan de eisen voldoet, door een hogere opbrengst. Natuurlijk ben ik bij boer N. mijn licht op wezen steken en mijn vermoeden bleek waarheid. Als zeer veel landbouwers op ons eiland heeft ook hij de gewoonte het kalizout pas in het voorjaar uit te strooien. De meeste keren heeft hij daar van geen nadelige gevolgen gezien, maar de beide keren, dat paardepeen op dit land was gezaaid, duurde het zeer lang voor de wortels goed aan de groei waren. Onze landbouwer had zelf wel begrepen, dat de chloor nadelig had gewerkt en dit te meer, omdat het de beide keren na het uitstrooien van de kunstmest zo goed als niets geregend had. Met het regenwater spoelt nl. de chloor uit.

Bovenstaande biedt mij een ongedwongen gelegenheid iets te zeggen over de kalibemesting. ledere landbouwer is er van overtuigd, dat bemesting met kali noodzakelijk is. Kali maakt de planten sterker, ze kunnen daardoor beter tegen nachtvorsten en bieden meer weerstand aan ziekten, zoals bv. roest in tarwe, koprot in uien. Legeren van granen treedt bij kaligebrek spoediger op. Ook de verspreiding van virus-ziekten bij aardappels verloopt minder snel, omdat bladluizen niet van kalirijke gewassen houden. Gewassen, die veel koolhydraten (zetmeel, suiker) vormen, zoals bieten, aardappels, koolrapen en paardepeen hebben grote hoeveelheden kali nodig. Bij kaligebrek ontstaat bij aardappelen het zgn. blauw. Bij voldoende kali wordt de kwaliteit der gewassen en daardoor de houdbaarheid beter. Bij het gebruik der kalimeststoffen

Bij het gebruik der kalimeststoffen moeten we echter rekening houden met het hoge chloorgehalte van de geconcentreerde kalizouten kali 40% (met 44% Cl) kali 50% (met 49% Cl) en kali 60% (met 49% Cl.) Er zijn nl. zgn. chloorgevoelige ge

Er zijn nl. zgn. chloorgevoelige gewassen, zoals aardappelen, tabak, stambonen, paardebonen, vruchtbomen, bessestruiken, wortelen (paardepeen) en vele andere tuinbouwgewassen. Andere cultuurgewassen zoals granen

Andere cultuurgewassen zoals granen en grassen ondervinden er bij een normale bemesting geen nadeel van, terwijl alle soorten van bieten zich juist bij aanwezigheid van chloor beter schijnen te ontwikkelen.

Wanneer we de kalizouten voor de chloorgevoelige gewassen in het najaar strooien, spoelt de chloor uit. De kali wordt door de klei- en humus deeltjes vastgehouden, doch de chloor verbindt zich met de kalk en verdwijnt als calcium-chloride naar het grondwater, mits er natuurlijk voldoende regen valt. Te begrijpen is, dat kalizouten op de duur onze gronden in de zure richting brengen, met elke 10 kg chloor verdwijnt ongeveer 8 kg kalk uit de bouwvoor.

In het algemeen kunnen we op de zwaardere gronden de kalizouten beter voor de winter strooien, hierin zit voldoende klei om. de kali vast te houden. Voor zeer lichte kleigronden en zandgronden doet men beter te wachten tot Febr., omdat voor deze gronden het gevaar bestaat, dat bij voor de winter strooien, met de chloor ook de kali uitspoelt. Deze gronden bevatten te weinig bindmiddelen voor de kali.

Bij gebruik van gezuiverde kalizouten, zoals patent-kali en zwavelzure kali, die hoogstens 3% chloor mogen bevatten, is men in de tijd van uitstrooien volkomen vrij. Aanbeveling verdient het hierbij de kali uit te strooien in het voorjaar, vóór het klaarmaken van de grond, gelijk dus met de superfosfaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen