De Boerderij Aan De Val

48 V- DOOR H. NOORMAN

„Ja, een brief van Ina", antwoordde Gretha op een toon vol hoon. „Zij heeft weer eens een krankzinnige daad gedaan."

Mevrouw Neerlandt hield haar hart vast: haar man had wel niet op een meer gelegen tijdstip kunnen binnenkomen. Het gedrag van Louis van Santhoven zat Gretha dwars. Haar moeder zag graag, dat zij en Louis een paar zouden worden en zelf wilde zij het niet minder gaarne. De Van Santhovens waren schatrijk. Zij kenden hun vermogen niet eens.

Louis van Santhoven was al enige maanden vol attentie, maar verder kwam hij niet. En dat verdroot Gretha geducht. Haar ijdelheid was er in hoge mate door gekrenkt."

En op het ogenblik, dat haar moeder er met haar over sprak, kwam de ingenieur binnen en had ineens volle belangstelling voor Ina's brief. Waarmee de maat bij Gretha vol was.

Gelukkig nam haar man het Gretha niet bepaald kwalijk, althans hij liet dat niet rtierken. Integendeel, hij lachte vrolijk.

„Ina een krankzinnige daad gedaan? Dat zal zo'n vaart niet lopen."

„Nu, lees u dan. En roep die dwaas naar huis!" beet Gretha terug, zich niet storend aan de waarschuwende, ja, vernietigenden blik van haar moeder.

Ingenieur Neerlandt was reeds verdiept in de brief. En de beiden, die zijn gelaat bestudeerden, hadden toch deze voldoening, dat er meer en meer verwondering op verscheen. Gekomen bij het einde, begon hij zelfs opnieuw te lezen.

,,Vindt u dit nu nog geen dwaasheid van Ina?" barstte Gretha los. ,,Dat is er nu een, die een rustkuur moet ondergaan. En ze gaat me notabene een zieke boerin verplegen! Let op, als een schim komt ze straks terug. Maak daar nu toch een eind aan en schrijf, dat zij naar huis moet komen."

„Als je dan zo humeurig bent als op het ogenblik, heeft Ina wel een prettig leven thuis."

„Dan zal ik wel heengaan. Is me dät een leven!"

Verontwaardigd; vol gekrenkte trots, verliet Gretha het vertrek, door haar moeder angstig nagestaard. Maar haar vader bleef volmaakt kalm. Hij lette niet eens op haar en zag de brief van Ina weer in. „Wat heeft Gretha?" vroeg hij dan. „Och, dat gedoe van Ina brengt haar buiten zichzelf", antwoordde mevrouw Neerlandt, de ware oorzaak verzwijgend. „Er is geen enkele reden voor hoor.

„Er is geen enkele reden voor hoor. Ina kan best alleen lopen."

„Dus je keurt dit ook weer goed?"

„Wat?" „Doe nu niet zo afwezig. Het is im

„Doe nu niet zo afwezig. Het is immers krankzinnigheid van Ina, om daar als particulier verpleegster te gaan optreden? Wat komt er zo van haar rustkuur terecht? Ik snap ter wereld niet, dat die dominé het toestaat!"

,,Ina is toch zeker haar eigen baas? Zij voelt zich natuurlijk in staat, dat werk te doen. Anders deed zij het niet. Zij heeft toch meermalen geschreven, dat zij met de dag sterker wordt? Me dunkt, dat het verblijf in Zuidstad haar goed doet." „Dus je bent niet van plan, haar te

„Dus je bent niet van plan, haar terug te roepen? Ik had nu toch werkelijk gedacht, dat je over deze brief verwonderd zoudt zijn."

,,Dat ben ik inderdaad."

„Welnu dan?"

„Maar dat is geen reden om haar te schrijven, dat zij naar huis moet komen. Deze brief is een teken, dat zij het er juist heel goed maakt. Zeg, Adri."

Mevrouw Neerlandt keek verbaasd op. „Ik moet vandaag of morgen eens rustig met je praten over een belangrijke zaak."

„Wat heb je. Piet?" vroeg zij nieuwsgierig. „Kun je dat nu niet doen?"

„Mijn tfld is wat beperkt. Bovendien kan Gretha elk ogenblik komen binnenvallen en die heeft er voorlopig niets mee te maken."

„Betreft het Gretha?" vroeg zij opeens.

„Het betreft ons allen".

„Spreek alsjeblieft niet zo in raadselen."

„Je hoort er wel nader van."

„Na het diner? Gretha is vanavond uit."

„Dan kan het vanavond wel. Maar eerst moet ik Van Santhoven ontvangen. Die heeft mij te spreken gevraagd, 'k Weet niet, wat die van mij verlangt." „De oude Van Santhoven?"

„De oude Van Santhoven?"

Mevrouw Neerlandt was onrustig van brandende nieuwsgierigheid.

„Louis? Of Karel?"

„'k Weet niet. Waar is...? O, hier heb ik het briefje. Bah, het lijkt wel een briefje van een jonge dame! Eén en al odeur. L. van Santhoven. Dat is de oudste, niet? Die veelbelovende student!"' spotte hij. „Ja, de jongste heet Karel. Dat is een flinke vent. Het ras van zijn vader!" „Dus Louis van Santhoven heeft je

„Dus Louis van Santhoven heeft je te spreken gevraagd?" Mevrouw Neerlandt kon haar blijdschap schier niet bedwingen. Het was opvallend.

„Wat heb je ,Adri?"

„Begrijp je niet, waai'voor Louis komt?"

„Nog niet. Weet jij het soms

„Maar mijn lieve man, wa-^ zitte! je hersens en ogen toch! Louis maakt al enige maanden werk van Gre'.ha! Hn komt natuurlijk haar hand vragen."

„Je raaskalt toch zeker?" vroe t," zichtbaar onthutst.

„Natuurlijk niet. Gretha wach'

hem. Haar hartewens wordt verviu ' 'k wil er wel bijvoegen, de mijne IUK. „Gretha met zo'n doeniet; met één die voor niets deugt! Hij is al vij jO'^t in Leiden student en komt geer>

verder. Het geld van papa op.- n dät kan hij." „Het kapitaal van Van Santhoven is

„Het kapitaal van Van Santhoven is niet op te maken. Bovendien overdrijf je schromelijk. Gretha kan geen betere partij doen. Hoeveel meisjes benijden haar!"

Doordringend zag ingenieur Neerlandt zijn vrouw aan. „Denk je dat werkelijk, Adri? Laat

„Denk je dat werkelijk, Adri? Laat mij dan zeggen, kind, dat je je deerlijk vergist. Dan ben ik beter op de hoogte. Louis van Santhoven wordt door niemand gerespecteerd. En zeker niet door jonge meisjes, die eergevoel bezitten Dat jongmens leidt een losbandig leven' „Niets dan kwaadsprekerij!" riep me

„Niets dan kwaadsprekerij!" riep mevrouw Neerlandt uit.

,,Je vergist je ten enemale. Ik weet w alles van." „En daareven wist je nauwelijks zijn

„En daareven wist je nauwelijks zijn naam", zeide zij triumfantelijk. „xK vergiste mij met die twee namen

„xK vergiste mij met die twee namen Ik ken beide Van Santhovens. De jongste is oen flinke vent. Als die om Gie- Ira l\A:im, mijn toestemming kreeg hO onmiddellijk. i^Iaar de oudste niijn 'ächoonzoon? en denken aan!"

„Piet, drijf Gretha niet tot het uiterste. Je breekt je dochter het hart"

Mevrouw Neerlandt was buiien ziclizelf van woede. Op deze mogehikhei" had zij heel geen vermoedens gehad.

,,Het hart van Gretha is niet zo spoedig gebroken, vrouw", spotte hij. „Ik geloof er niets van, dat bij Gretha licfd' een rol speelt. Het is haai om een goede partij te doen. Maar ik verleen mijn medewerking hier niet," ,,

,,Maar dat is een schandaal! Dat i,? ,,Wind je nu niet op, Adri. Dat isi» liet welbegrepen belang van Gretha "

„'t Is een klap vlak in haar gezicW En 't is een blamage voor de Van Santhovens. Ik weet, dat mevrouw Van Santhoven deze verbintenis gaarne ziet"

(Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen