De Boerderi J Aan De Val

"t Is best mogelyk. Misschien heeft J'J er haar reden voor. Maar dat zal mij met beletten, dat jongmens mijn mening '8 zeggen."

.iJe bent toch niet van plan...?" sis- '^ 2ii], buiten zichzelf van verontwaardi- :mg.

A ben niets van plan, Adri. 'k Wist wnmers niet eens, waarom die deugniet ™5 te spreken vroeg? Als hij de hand ^äji CJretha vraagt, zoals je vermoedt, ^" ik hem die in beleefde termen weisMen. Meer niet. Alleen wanneer hij er epaald op aandringt — maar dat verwacht Ik niet — de reden der weige- "g te vernemen, zal ik hem die zeggen." "

L^^^vrouw Ne^landt zag wel, dat het l™ar man volkomen ernst was. iiKwam hij maar voor Ina!" hoonde

iiKwam hij maar voor Ina!" hoonde

Itha^*^^' ^^®® "^ verstandiger dan Gre­ Ilna "^'^ ?­lMjd een wig tussen haar en Ivon ^'^^'''^'•' Wanneer dat jongmens liiMA ^'^^ kwam, kreeg hij precies het­ |J„"^^ bescheid. Ik vind het niet prettig iCv ^^^^^- Maar het is in haar welltwmf?^° belang. Later zal zij het ongellcï i'cven , i,g).gj,j,f inzien, tenzij Van Santhoven zijn

IVró'?'^'^ zou je je daad betreuren."

Ftaer i'"' Neerlandt sprak in eens kallhnt,'i ^^'" Z'j overwoog of de situatie P°g te redden was.

"" neen, geen sprake van." „Maar als het nu wäär is, wat ik niet geloof, dat Louis een niet onbesproken levenswandel leidt, kan Gretha hem dan niet op het goede pad brengen?..

„Dat is mogelijk. Maar niet waarschijnlijk. In elk geval wens ik Gretha daaraan niet op te offeren."

„Wat gebruik je toch dikke woorden. Je hebt nu eenmaal een antipathie tegen de Van Santhovens, zoals tegen zovele van onze kennissen, die nu eenmaal niet zo bekrompen zijn als jij."

„Heus, je ziet het verkeerd, Adri. Maar laat ons er niet langer over praten. We worden het toch niet eens. Je zult me later gelijk geven." „Ik vind het een blamage voor de

„Ik vind het een blamage voor de Van Santhovens, om zo bot te weigeren. En hier in huis wordt het leven een hel, want Gretha is, 'k zal het je nu maar zeggen, al onhandelbaar, omdat Louis niets van zich horen laat. Als die weigering van jou er nu nog overheen komt, is zij niet te houden."

„Dat spijt mij zeer. Dan moet ik maar eens rustig met Gretha praten en haar, zo mogelijk, feiten noemen." „Feiten?" „Louis van Santhoven, me dunkt, dat

„Louis van Santhoven, me dunkt, dat weet ieder in Arnhem, zijn vader heeft er verdriet van, leidt een losbandig leven in Leiden. Het is notabene van zijn gezicht te lezen. Ik begrijp ter wereld niet..." „Nu, ja, de jeugd", vergoelijkte zij.

„Nu, ja, de jeugd", vergoelijkte zij. „Hy wordt vanzelf wel verstandiger."

„Hij verstandig?" Hij is vijf en twintig jaar en heeft nog niets gestudeerd. Er komt niets meer van hem terecht." „'t Valt misschien wat mee. Gretha zou het zo gaarne zien. Zij kan ten goede op hem werken. En per slot van rekening heeft zij het toch zelf gewild." „Adri, Adri, wat een standpunt. Dacht je dan, dat ik met open ogen Gretha in het verderf zou storten?! 'k Had je verstandiger gedacht."

Nog geruime tijd duurde het gesprek voort. Maar de ingenieur was niet te vermurwen, zodat zijn vrouw ten slotte zweeg, woedend over de geleden nederlaag. » Aan het diner werd geen woord ge

Aan het diner werd geen woord gesproken.

Al heel spoedig daarna verdween Gretha, die alleen vermoedde dat vader en moeder twist betreffende Ina hadden gehad.

En even later ging ook mevrouw Neerlandt uit. Zij wist zelf niet, waarheen .Maar zij verkoos niet thuis te zijn, als haar bekrompen, onwelle­\^ende man de Van Santhovens die blamage aandeed... Maar daarvoor had zij niet behoeven

Maar daarvoor had zij niet behoeven te vertrekken, want dat gebeurde niet. Want even vóór hij zich naar zijn werkkamer wilde begeven, om daar het aangekondigde bezoek van Louis van Santhoven af te wachten, belde deze de ingenieur op, om zich te verontschuldigen. Er was verhindering gekomen, die avond. En dan was hij onverwachts naar Leiden geroepen, zodat hij de volgende dag op reis moest. Het onderhoud moest dus uitgesteld.

„Van uitstel zal geen afstel komen", mompelde ingenieur Neerlandt. „Je vonnis krijg je toch. Met mijn toestemming krijg je mijn dochter nooit, al heb je nog zoveel geld." Hij was er toch ten volle van bewust,

Hij was er toch ten volle van bewust, dat er geweldige herrie in huis zou komen, maar hij zou niet wijken voor vrouw en dochter, die, dat begreep hij wel, beiden het huwelijk gaarne zagen tol stand komen. Niet, omdat Gretha van die Louis van Santhoven hield — dat kon hij zich eenvoudig niet voorstellen — maar om het geld en de eer.

Wat was er toch een hemelsbreed onderscheid tussen die beiden en Ina! Ina! Hij las de brief over, die niet veel en toch alles zeide: zij was nu dag en nacht op de boerderij blijkbaar; dat was weer een stapje verder. Het was volstrekt niet onmogelijk — dat had hij uit haar brieven wel opgemaakt — dat er binnen afzienbaren tijd een ontknoping zou volgen, vermoedelijk het eerst met zijn moeder.

Vandaar, dat hij overwogen had en ten slotte tot het besluit gekomen was, zijn vrouw volledig op de hoogte te brengen. Maar thans, nu zij in deze stemming verkeerde, was het geraden, er nog niet van te reppen.

Het wachten was nu op een brief van Ina aan zijn bureau­adres. Maar dan overwoog hij plotseling, dat die brief mogelijk al op het kantoor liggen kon! Waarom hij haastig opstond en zich er heen spoedde.

Zijn vermoeden werd bewaarheid. De brief van Ina was er gearriveerd. Uitvoeriger deelde zij hetzelfde me

Uitvoeriger deelde zij hetzelfde mede. Het was met de toestand van grootmoeder minder goed geworden, al was er volstrekt geen gevaar. De dokter van Zuidstad oordeelde het geraden, dat er altijd iemand aanwezig was, om de patiënte gezelschap te houden en in voorkomende gevallen behulpzaam te zijn.

Opzettelijk had zij zich niet direct aangeboden. Maar grootvader was in de pastorie gekomen en had dominé Westwoud gevraagd, een goed woordje te doen, daar zijn vrouw zo gaarne „de juffrouw" zou hebben. Hij wilde het wel betalen!

Natuurlijk had Ina toen onmiddellijk toegestemd. Vader behoefde in geen enkel opzicht ongerust te zijn. Zij voelde zich heel wel en sterk en de omgang in de pastorie met dominé en zijn vrouw en ook met grootmoeder hadden tot gevolg gehad, dat zij haar eigen zicleleven had kunnen openbaren en heilzame lessen had opgedaan. Vader geloofde nu zo langzamerhand wel, dat dit de voornaamste oorzaak van haar onrust was geweest.

„U begrijpt nu wel, dat ik langzamerhand nóg vertrouwelijker met grootmoeder worden zal. Ik reken er dan ook op, dat eenmaal het ogenblik komt, hoe dan ook, dat ik mij bekend maak. En ben er van overtuigd, dat de verrassing, de blijdschap, maar ook de dankbaarheid van grootmoeder grooi. zullen zijn. In verband met haar toestand zal ik zelfs zeer voorzichtig te werk moeten gaan.

Wat zullen vrij dan met elkaar over u en vroeger praten!

Maar dän komt ook het zwaarste nog: grootvader vermurwen. Ik weet waarlijk nog niet, hoe ik dät moet aanpakken. Maar de Heere zal mij de weg wel wijzen. Ik bid er elke dag om en ervaar, hoe gebeden sterken. Dit is al zeker, dat ik „goed met de

Dit is al zeker, dat ik „goed met de boer over weg kan," zoals grootmoeder, de meid en de knecht mij, onafhankelijk van elkaar, verzekeren. De meid beweert, dat, als ik er ben, „de boer op één dag méér zegt dan anders in een maand." Dat wil nogal wat zeggen! Trouwens, ook grootmoeder verbaast er zich over, dat ik „zo goed met de boer kan opschieten." U verstaat het dialect nog wel, hé?

Ik doe er ook mijn best toe. Thans kan ik zeggen, alle antipathie te hebben overwonnen. Want grootvader is toch iemand met prachtige karaktertrekken. Soms lacht hij hartelijk om een zet van mij. Dan is zijn gelaat geheel veranderd en denk ik: als het met dat oude nu eens in orde was, wat zoudt ge dan een beste, tevreden, oude man zijn! God geve, dat het zover komt.

En dan heb ik ten slotte nog een dringend Verzoek, papa, mede in overleg met dominé Westwoud. Over enige weken spreekt u immers voor de radio ? Zoudt u mij willen melden precies wanneer? Natuurlijk komt dan ook een foto in het tijdschrift. Ik verwacht er iets ten goede of ten kwade van. 'k Hoop hot eerste! Het tijdschrift

'k Hoop hot eerste! Het tijdschrift wordt hier bestudeerd, ook door grootvader! Maar zoudt u onze eerste naam willen weglaten en alleen Mieras opgeven? Als ik hier vóór die tijd nog geen verklaring gegeven mocht hebben en mij bekend hebben gemaakt, kan dat wel eens aanleiding geven tot plotselinge onaangename verwikkelmgen. De naam Neerlandt moet er dus niet bijstaan. U kunt dat met het bestuur dier vereniging zeker wel in orde maken ? Ik heb deze zaak met dominé Westwoud besproken, die het zó ook de beste oplossing vindt.

Mijn adres is dus voortaan op de boer derij. Ik kan mij levendig voorstellen, welke gewaarwordingen dit bij u opwekt! (Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen