Verdrukking En Heerlijkheid

Het is de kerke Gods in het algemeen van hun grote Heere als een testament bemaakt: in de wereld zult gij verdrukking hebben. En zeker hebben gemeenlijk die in de wijngaard des Heeren arbeiden daarvan niet het geringste deel. Immers zij hebben in het openbaar een getuigenis af te leggen en tegen de zonde der wereld uit de keel te roepen. Zij moeten alarm blazen en het volk oproepen om de slechtigheden te verlaten en op de weg des Verstands te treden. Zo worden ze voorgesteld in Openb. 11, als staande op de straat der grote stad, die geestelijk genoemd wordt Sodom en Egypte, waar ook onze Heere gekruisigd is. Geen wonder dat de machten der hel en der wereld zich vergaderen om die stemmen tot zwijgen te brengen en het volk als in Hand. 19 te verzekeren, dat Efeze de kerkbewaarster is van de grote godin Diana; dat zij die dienst en_ die afgodsverering vast moet houden, want het zijn dingen die onwedersprekelgk zijn.

Ook de apostel Paulus kreeg een grote mate van druk en vervolging. Het werd bewaarheid wat zijn grote Zender reeds vóór dat Hij hem riep, tot Annanias had gezegd: Ik zal hem tonen hoeveel hij lijden moet om mijnen Naam. Hoe zou (Je Satan hem met rust kunnen laten, terwijl hij als dag en nacht werkzaam was om door de prediking van het dierbaar Evangelie zielen uit zijn rijk tot Koning Jezus te leiden? Hoe zouden de handlangers van Satan het gedogen, dat hun wettische gronden werden omvergehaald hmi leer als vals gebrandmerkt en zo het volk van hen werd afgetrokken en met de gelovigen uit de Heidenen zich saamvergaderden onder de eenvoudige kruisleer door de apostel gepredikt? Maar welk een geloofstaal, welk een vastberadenheid om in die weg voort te gaan, beluisteren wij in bovengeschreven woorden. Hij noemt de verdrukking waaraan hij als dienaar van Christus, maar ook als mens was blootgesteld, een lichte verdrukking. En toch, zoals wij er op zien met een blote beschouwing, was ze zeer zwaar. Hoort maar wat hij in Cap. 11 : 24—32 verklaart: Van de Joden heb ik veertig slagen min één vijf maal ontvangen. Drie maal was hij gegeseld met roeden, eens gestenigd, drie maal had hij schipbreuk geleden en een ganse dag en nacht in de diepte doorgebracht. Vervolgens somt hij op de gevaren in het reizen; gevaren van moordenaars, gevaren onder de heidenen en in zijn geslacht. Vervolgens op het land, in de

woestijn en op zee en onder valse broeders. Dan verhaalt hij nog van arbeid en moeite, van vasten en waken, van honger en dorst, van koude en naaktheid. O, wat een ellende zouden we zeggen. En dat een keur- en lieveling van Jehova, een geroepen en gezonden dienstknecht in dienst van zijn Gi'oten Meester.

En toch, hij zegt: de vedrukking is licht. En waarlijk zij was licht voor hem en is licht voor al Zijn knechten en kinderen ten aanzien van Ie inwendige vertroostingen. Dat maakte voor hem en voor al de vromen de drukwegen licht. Soms stond een engel bij hem, een gezant van 't hemelhof om hem aan te spreken en te troosten, zeggende: hebt goeden moed, Paulus. Dan sprak de Heere Zelf tot hem: Ik heb veel volks ia deze stad. Bijzondere hartsterking kreeg hij soms, waardoor hij al de druk en de ellende vergat en de juichtaal mocht aanheffen: Ik acht op geen ding, noch houde mijn leven dierbaar voor mijzelve, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen. Hartsterking maakt de zwaarste kruisen licht. Dat deed hem in de kerker, in de binnensten kerker, met bebloede rug en de voeten in de stok. God lofzangen zingen.

2e. De verdrukking was hem licht als hij bevestigd werd in het geloof dat hij in de rechte weg was. Het was de weg die patriarchen en profeten vóór hem bewandeld hebben, die in woestijnen hadden gedoold op bergen en spelonken der aarde. Die om dezelfde leer waren vervolgd, gestenigd, in stukken gezaagd, verzocht door het zwaard, ter dood gebracht. Het was de weg die zijn Meester Zelf bewandeld had en Die de les had achtergelaten: de discipel is niet boven zijn Meester. Om die Naam vervolgd te mogen worden maakte hem het lijden en de druk licht. 3e. Maar ook was de verdrukkingvoor hen licht als hij zich één gevoelde met de vromen die onder zijn bediening waren toegebracht, die met innerlijke banden aan hem verbonden waren, zoals hij ergens getuigd: Mijne verdrukking die mij in Azië overkomen is, of die in mijn vlees geschied is, hebt gij niet veracht of verfoeid, maar gij naamt mij aan als een engel Gods, Ja als Christus Jezus. Dan getuigt hij weer: gij zoudt uwe ogen uitgegraven en mij gegeven heb. ben. O, wat een banden lagen er tussen hem en het volk. De broeders van Macedonië vervulden dan eens weer zijn gebrek en dan voelt hij op de vleugelen hunner gebeden gedragen te worden, zodat hij de moeite, door de vijand hem aangedaan, niet achtte, maar licht achtte. 4e. Ten opzichte van de kortstondig

4e. Ten opzichte van de kortstondigheid derzelve. Hij noemt het een verdrukking tUe zeer haast Voorbijgaat. De duur der verdrukking noemt hij dus niet alleen kort ten opzichte van de ver-' kwikkingen, dat de Heere hier na het zure het zoete placht te geven, maar hij noemt ze kort van duur, ras voorbijgaande, om nooit meer terug te keren. Werpt er een blik achter en dan is het hier maar een verdrukking van tien dagen.

Ds H. (Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen