We moeten de jeugd meer voorbereiden tot de taak, die in het huwelijk hen wacht
Woensdagavond kwam het Wetenschappelijk Genootschap voor Goeree en Overflakkee in hotel Spee te Sommelsdijk bijeen. Dr Stoel presideerde, waarna de heer Jansen de zeer uitvoerige notulen van de vorige vergadering las. Vervolgens verkreeg de inleider van deze avond, mr L. J. den Hollander het woord, welke tot onderwerp had gekozen „Het eohtscheidingsprobleem". Het echtscheidingsprobleem, aldus spreker ,is op het moment erg actueel, omdat het op ons allen betrekking heeft. Niemand kan zeggen het betreft mij niet.
In verband met de toenemende vraag om te mogen schetSen, moeten hier verdere voorzieningen getroffen worden. Binnen niet al te lange tijd zal dan ook een wetsvoorstel daarover bij de Staten Generaal worden ingediend en dan moet een ieder weten waar het over gaat. In een gezond democratisch bestel
In een gezond democratisch bestel moet men voortdurend bezig zijn met de problemen, die bij de samenleving op het spel staan. Ook de gewone burger moet zich daarmede bezig houden en daarom juicht spreker het toe dat hij deze zaak hier mag behandelen. Men mag nooit' zeggen, ik heb er toch geen recht van spreken in, doch steeds moet men zich i'ealiseren waar het over gaat.
Het echtscheidingsvraagstuk is een onderdeel van het Burgerlijk Wetboek en hiervoor heeft de regering opdracht gegeven om dit geheel na te zien en opnieuw op te stellen, zodat men automatisch ook aan dit vraagstuk toekomt. Niemand is eigenlijk met deze regeling tevreden, doch wanneer men over wijzigingen spreekt kan men het niet eens worden en daarom heeft men de wet van de minste weerstand gekozen en is ze blijven liggen.
Hoe staat het nu echter met de huidige v/etielijke regeling? Volgens ons recht is het huwelijk tussen man en vrouw voor de duur van het leven gesloten en daarom is een huwelijk onontbTndbaar en kan dit niet met goedvinden van beide partijen ontbonden worden. Hierop zijn echte enkele uitzonderin
Hierop zijn echte enkele uitzonderingen:
1. Bij overspel. Hier sluit de wetgever zich op de Bijbel aan.
2. Bij kwaadwillige verlating; dwz. de ene partij staat niet toe dat de andere partij de woning binnentreedt. Deze toestand moet echter 5 jaar bestendigd blijven, wil ze rechtsgeldig wezen. Heeft men tussentijds contact, dan staat de wet dit niet toe.
3. Bij een veroordeling tot 4 jaar gevangenisstraf, mits het vonnis bij de rechten wordt overgelegd.
In bovenstaande gevallen geeft de wet dus gelegenheid om te kunnen scheiden.
Verder is er nog een mogelijkheid nl. om tussen tafel en bed te scheiden, waar"bij de huwelijksband formeel intact blijft, doch de samenleving wordt opgeheven. Ook hier heeft men na 5 jaar pas het recht om een aanvraag tot scheiding in te dienen. Het formele recht heeft weinig te maken met de toestand in feite. Wanneer een man en een vrouw elkaar niet langer kunnen verdragen, is echtscheiding op vrij eenvoudige wijze te verkrijgen.
Wat is nl. het geval? Niet de materiele, maar de rechtsvordening- heeft een mogelijkheid geboden om de materiele wet opzij te zetten.
Bv. Een der partijen dagvaart de andere voor overspel. De gedagvaarde par tij blijft weg en gaat volgens de wet dus met deze aanklacht accoord. De rechter neemt dan ook aan dat deze het er mee eens is en de echtscheiding wordt toegewezen.
In een soortgelijke zaak heeft de Hoge Raad reeds in 1889 uitspraak gedaan. Resultaat was eveneens toewijzing der scheiding.
Deze leer is zij blijven volgen en nu kan men bij iedere rechtbank zo'n uitspraak forceren.
Een president kan echter de toewijzing wel remmen door eerst de huwelijksmoeilijkheden te gaan onderzoeken. Hier is echter tegenwoordig bijna geen doen meer aan, want Dinsdag en Donderdags staat er een file mensen bij de Rechtbank om echtscheiding aan te vragen.
Het verhaal gaat zelfs, dat een president op een vacantiemiddag eerst alle eisers liet binnenkomen en vervolgens alle gedaagden, waarna deze aan beide partijen vroeg of zij zich wilden verzoenen. Het antwoord was ,,neen" en
de echtscheiding was een voldongen feit. Na de oorlog is het aantal echtschei
Na de oorlog is het aantal echtscheidingen onrustbarend gestegen. Zestig jaar geleden bedroeg het aantal 800 per jaar, terwijl het thans tussen de 4 ä 5000 ligt. De mensen wilden na de oorlog eenmaal veranderen en dit was ook het geval bij de echtscheidingen.
Minister Maarseveen wil dit nu stuiten en daarom heeft hij reeds voorgesteld om de lichtvaardige echtscheidingen tegen te gaan. Wanneer men bij de president een
Wanneer men bij de president een verzoek om echtscheiding indient, wordt dit verzoek eerst verwezen naar de gezinsrechter, welke het op zijn beurt weer verwijst naar een bepaald bureau. Dit bureau moet dan rapport uitbrengen aan de gezinsrechter. De betrokken partijen mogen het rapport inzien en worden vervolgens nogmaals gehoord. Het doel is om op deze wijze de uitspraak één jaar te rekken.
Men is het er algemeen over eens. dat een toestand, waarbij de ene partij de andere beschuldigt van overspel niet mag blijven bestaan. De vraag is nu, moet men het scheiden verbieden of toelaten?
Aan dit probleem is voornamelijk van Katholieke zijde veel gedokterd en men heeft getracht dit de kop in te drukken door de echtscheiding onmogelijk te maken, doch hiervoor krijgt men geen medewerking. De Katholieken zeggen, dat het huwe
De Katholieken zeggen, dat het huwelijk door God is ingesteld en dit huwelijlt is onontbindbaar en zelfs overspel mag geen reden zijn. Alleen de scheiding tussen tafel en bed wordt goedgekeurd.
Van Liberale zijde heeft men de gronden van de echtscheiding willen verruimen, want zeggen ze, dit is in strijd met eerlijkheid en recht en we moeten de mensen gelegenheid geven uit elkaar te gaan.
De commissie de Jong heeft zich echter op een geheel ander standpunt gesteld. Deze zegt, men moet niet praten over een grond, doch alleen maar dat de ontwrichting van het huwelijk zo ver is dat verdere samenleving' onmogelijk is. Het is een zeer moeilijke materie. Wil de wetgever de boog strak spannen, dan kan men dus alleen omlijnd echtscheiden. Dit kan natuurlijk een zeer gunstige werking hebben. Een gevolg hiervan kan zijn, de neiging om het zo goed mogelijk te willen doen en van de gedachte uit te gaan, om ervan te maken wat er van te maken is.
Aan de andere kant kan men het huwelijk omlaag halen, omdat men zegt, we kunnen van elkaar af wanneer we willen. Wanneer uit een huwelijk kinderen
Wanneer uit een huwelijk kinderen geboren worden, is het voor hen een groot leed, dat de ouders uit elkaar g'aan. Maakt de wetgever het scheidings probleem makkelijker, dan offert men de kinderen hieraan op. Is een echtscheiding alleen mogelijk op grond van overspel, dan zet men dit overspel in een scene om en de echtscheiding gaat toch door. Maakt men de echtscheiding practisch onmogelijk, dan blijven de partijen toch niet bij elkaar en gaan ze in combinatie leven met anderen.
Tussen deze moeilijkheden moet de wetgever heen laveren. Het is en blijft een moeilijk probleem en hangt samen met alle maatschappelijke gevolgen en men komt er niet mee om te zeggen, laten ze het maar uitzoeken. De voorz. wil thans gezamenlijk een echtscheidingswet in elkaar zetten.
Discussie.
Dhr 3. Nipius: Hoe staan de advocaten tegenover de echtscheiding? Mrden Hollander: Op dit terrein rust er bij de advocaat een grote verantwoordelijkheid en deze mag niet meewerken aan de bevordering van de echtscheiding. Een advocaat is verplicht om de moeilijkheden met zijn cliënten te bespreken, en hij moet dan de vraag beantwoorden: biedt het huwelijk nog kansen tot herstel?
In vele gevallen wordt gezegd, kom maar eens terug en dikwijls wordt dan de aanvrage ingetrokken. Wanneer de beide partijen zich eens Kunnen uitspreken, komt de zaak ook veelal voor elkaar.
Inleider: De commissie de Jong heeft dit ook zeer sterk overwogen. Het echtsoheidlngsvraagstuk is eigenKjk het vraagstuk der kinderen. Zijn er geen kinderen, dan moet de Staat er zich mee bemoeien. De Commissaris is dan echter bang voor een proefhuwelijk. Dhr den Eerzamen: Is het niet zo, dat in een kinderloos huwelijk minder echtscheidingen voorkomen dan in een huwelijk met kinderen? Mr den Hollander: Bij gedwongen hu
Mr den Hollander: Bij gedwongen huwelijken komen niet meer echtscheidingen voor dan in andere gevallen. Echtscheidingen komen het minst voor bij eenvoudige mensen en het nneest bij intellectuelen, hetgeen dr Stoel onderschrijft.
Dhr den I^rsaainen: Speelt de opvoeding ook geen rol, want waar de grond van het huwelijk goed is, is het huwelijk ook goed.
Mr den Hollander: Men moet goed weten, wat men doet alvorens men trouwt Dr Stoel: Hoe staat het in Amerika? Hoe staat het met ongeneeslijke geesteszieken?
Mr den Hollander: ledere staat heeft daar niet dezelfde voorwaarden. Uw tweede vraag geeft geen reden tot echtscheiding, want dat behoort daar niet toe. Dhr Hisschemölter: Is overspel straf
Dhr Hisschemölter: Is overspel strafbaar? Hoe is het bij in gebreke blijven van verzorging van het gezin? Mr den HoUander: Overspel is een klachtmisdrijf. Het resultaat is, dat niemand dit aangeeft, want niemand vindt het pretig, dat hij bedrogen is.
Bij in gebreke blijven voor verzorging van het gezin geeft geen reden tot echtscheiding. In dit geval kan men scheiden tussen tafel en bed en moet het hoofd van het gezin voor alimentatie zorgen. Komt hij dit niet na, dan kan hi eventueel gegijzeld worden. Burg. van Heijst: Kan men in het
Burg. van Heijst: Kan men in het buitenland scheiden? Inleider: Ja, indien met dat land een executieverdrag bestaat.
Burg. V. Heijst: Zou men het echtscheiden voor de eerste 5 of 10 jaar na huwelijkssluiting niet kunnen verbieden? Mr iden Hollander: Ja, dat kan wor
Mr iden Hollander: Ja, dat kan worden toegepast. Het gevolg is echter dat men dan toch met anderen gaat samen wonen en daardoor zou de fatsoensnorm dalen.
Mr Hempenius wil de leeftijden waarop men mag huwen, (mannen 18 en vrouwen 16 jaar) verhogen. Mr den Hollander: Dan worden de
Mr den Hollander: Dan worden de kinderen op straat geboren en werkt het dus averechts.
Dhr v. Heest: Hoe kunnen de intellectuelen nu voorlichting geven als percentsgewijze de echtscheidingen daar het hoogst zijn? Mr den HoUander: Het huwelijk
Mr den HoUander: Het huwelijk wordt voorgesteld als een antieke instelling en men zegt, geef niet om een ander, maar neem de vrijheid. Wat vroeger onfatsoenlijk was, is nu recht en daarom geloof ik, dat we bekrompen moeten zijn. We moeten stelling nemen tegen deze geestesrichting. Wij moeten de echtscheiding zien als een uiterst kwaad.
Dr Stoel: We moeten de jeugd meer voorbereiden tot de taak, die in het huwelijk hen wacht. Ook bij het onderwijs moet men dit niet doodzwijgen. In de V.S. worden hierover films vertoond voor de jeugd.
Dhr den Eerziamen: Men moet de jeugd trouw bijbrengen. Resumerend kwam de vergadering tot de volgende slotconclusie:
1. Echtscheidingen moeten worden toegestaan.
2. In huwelijken met kinderen moet echtscheiding niet mogelijk zijn.
3. Er moet onderscheid gemaakt worden tussen een huwelijk met kinderen of zonder kinderen.
4. De godsdienst mag geen onderscheid maken.
5. Op de vraag of echtscheidingen op bepaalde gedragingen of voor een ontwricht huwelijk moeten gelden kon de vergadeilng met beslissen en daarom wil zij dat overlaten aan de Staten Generaal.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 december 1949
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 7 december 1949
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's