Pllatteland en Cultuur

Donderdag hield de afd. „Goeree en Overflakkee" van de Chr. Bond van PlattelanLsvrouwen en Meisjes en de Chr. Jonge Boeren- en Tuindersorganisatie haar propagandadag in Hotel Meijer te Middelharnis. De heer W. v. Kempen, voorzitter van

De heer W. v. Kempen, voorzitter van laatstgenoemde vereniging, opende deze middagvergadering op de gebruikelijke wijze en deelde daarna mede, dat de heer Mr W. Rlp, welke oorspronkelijk als spreker zou optreden, door staatszaken verhinderd was. De heer Cnossen, secretaris van de C.B.T.B., zou daarom het onderwerp „platteland en Cul'ii'ur inleiden. De Heer Cnossen

De Heer Cnossen De C.B.T.B., " afd. Holland-Brabant, hield pas, aldus dhr Cnossen, een welgeslaagde jaarvergadering te Delft en op deze bijeenkomst domineerden twee zaken, nl.: .het practische en het principiële."

Deze beide behoeven echter geen contrast te zijn. Wij belijden, dat ons dienen van God niet is een enkel geestelijke aangelegenheid, maar ook in ons beroep zich openbaart. Heel het leven moet naar onze overtuiging staan in het licht van de Schrift, een opbloeien uit het geloof in Jezus Christus als de Heiland der wereld, die het leven en ook de arbeid vrijmaakt van de zonde.

Wij weten echter maar al te goed hoe dikwijls in de practijk die arbeid enkel dienstbaar wordt gesteld terwiUe van de portemaniiaie. Wij zijn hieraan gewoon geraakt en het verstoort ons geestelijk evenwicht allerminst. Heel anders staat het echter met de cultuur.

cultuur. Vele verbinden hier nl. heel gemakkelijk aan het onchristelijke, de zonde. De wereld van het ware en het goede is voor hen een bekende, die van het schone een vreemde en een buiteimissige.

Onder plattelandscultuur, aangenomen dat deze bestaat, wil spreker niet verstaan de dikwijls daarvoor versleten folklore, de soms ingeroeste traditie, die dikwijls een veel erger vijand dan een exponent van cultuur is en spreker is ook niet bereid zich door het misbruik "van één of andere tekst uit de koers te laten dringen en dit voor ons ten dele onbekende gebied te laten indelen bij een Gode vijandige wereld. Toch gebeurt dit telkens weer, en is een gevolg van onze goed gemeende maar niettemin eenzijdige opvoeding, een opvoeding, die dikwijls veel meer beïnvloed wordt door ongeburgerde regionale opvattingen en vrees voor de mensen, dan door de vrijmakende kracht van het Evangelie.

Ook op dit gebied kan men natuur- lijk de wisselwerking tussen de op een bepaald tijdstip gegroeide verhoudingen en het heersende inzicht niet ontkennen of negeren, b.v. toen Kuyper en Rutgers in 1876 hun brochure „Publiek Vermaak" schreven, werd daarin over bepaalde cultuuruitingen geheel anders geoordeeld dan in de ruim twintig jaar later verschijnende Stone-lezingen. Spreker kan niet zeggen, dat deze cultuurontwikkeling een zeer gelukkige Cultiuwr openbaart zich in velerlei

Cultiuwr openbaart zich in velerlei vorm. Het is zeer moeilijk om een a,fdoende definitie hiervan te geven. Cultuur wordt niet geheel omschreven door beschaving, al houdt het er nai w verband mee. Het heeft te maken met onze levensstijl. Er zijn .oa. mensen; die niet een schoolse opleiding genoten, die van eenvoudige komaf zijn en die toch iets in hun optreden hebben, dat respect afdwingt. Zulke mensen bezitten een innerlijke beschaving en een ieder zal toegeven, dat deze van waardevolle betekenis kunnen zijn voor de gemeenschap waarin zij leven en veelal een stempel drukken op hun gezin.

In tegenstelling daarmede kennen we ook de dikwijls snel geworden rijken welke graag doen alsof.

Om een mens in zijn ware gedaante te leren kennen, zijn er twee testen bi uitnemendheid. Wilt U weten welk karakter iemand heeft, zo moet U een erfenis met hem delen en wilt U weten of iemand innerlijke beschaving heeft zo moet U met hem eten. De werkelijke egoïst kan zijn hebzucht in het dagelijkse leven veelal nog' wel verbergen maar bij een erfenis, als het gaat om iets te krijgen wat hij niet door eigen arbeid en moeite verkrijgt, is hij nie meer in staat het masker te handhaven Hetzelfde geldt bij de maaltijd.

Cultuur is geen monopolie van het Christendom.

Integendeel, onder de invloed van he Rooms-Katholicisme heeft zich een scheidingsleer tussen natuur en genade ontwikkeld, die als leer verworpen, na de reformatie als praktijk is gehandhaafd.

Calvijn noemt kunst en wetenschap zeer voortreffelijke gaven van God en als U meent, dat de grote Hervormer als strenge boete prediker tegen alle verijking v*n het leven en voor mijding van alle vreugde was, mag ik U verwijzen naar de Institutie; deel III pag. 19, en 79. Met een grote sprong vooruit, grijpt

Met een grote sprong vooruit, grijpt spreker nu terug op Dr H. Bavinck; welke o.m. zegt: Cultuur in den ruimsten zin omvat alle arbeid, die door menselijk krachten aan de ntuur wordt besteed. Maar deze is een tweevoudige; zij omvat niet alleen de ganse zinlijkwaarneembare verschtjningswereld, die zich buiten de mens voor haar uitbreidt, maar zij sluit in ruimer zin ook de mens zelve in en niet alleen naar zijn lichaam, maar ook naar zijn ziel. De vermogens en krachten, welke de mens bezit, zijn niet door hem verworven, maar door God hem geschonken; ze zijn een gave der natuur en deze gaven zijn niet alleen een middel, om de uitwendige wereld te bearbeiden, maar tegelijk ook een object, dat zelf bewerkt en gevormd moet worden. Zo zijn er dus twee grote kringen der cultuur. Tot de eerste behoren al de werkzaamheden, welke de mens tot het voortbrengen en verdelen van materiele goederen verricht. En de tweede omsluit al die arbeid, waardoor de mens z^jn idealen van het goed« en schone door middel van letteren en wetenschap, enz. naar buiten realiseren en ook zichzelve ontwikkelt

en beschaaft. Die cultuur uit zich krachtig in onze moderne tijd. Hoe staat het nu m>et het plattelanld

Hoe staat het nu m>et het plattelanld en die cultuur? De beste boer, die zijn bedrijf perfect

beheert, de modernste machines gebruikt, behoeft nog niet altijd de beste cultuurmens te zgn. Hij kan het zelfs wel in het geheel niet zijn, maar een zuiver zakelijk, m.-.sschlen wel grof ingestelde persoonlijkheid wezen, die zelf; niet uit liefde voor zijn beroep werkt er tcch op zijn plaats een figuur" van betekenis is.

Als het platteland verwelen wordt dat op dit gebied een schreiend tekor' bestaat, dan dienen we na te gaan o' dit waar is. Men moet vanzelfsprekend niet di

Men moet vanzelfsprekend niet di cultuur schijn, rïie in het grote stadsleven zich nogal voordoet als waarachti ge cultuur aanmerken bv. vlotte om gangsmanieren, een kleurige confectie kleding vormen op zichzelf geen bewij; van een cultureel mens.

Ook bij de cultuur hebben wij te vra gen naar het normatieve van Godr Woord, want het mag niet zo zijn, da wij de cultuur verwaarlozen. Wij ver richten al die cultuur arbeid, die verband houdt met onze menselijke activiteit in cultuur-technische en organisatc rische zin.

Waarom blijven wij zo onverschillig tegenover die tweede cultuurwerkzaamheid staan, die niet zo zeer met onze handen, doch met onze menselijke persoonlijkheid te maken heeft en waarvan de opbrengst niet in zachte en harde valuta te realiseren is? In dit laatste opzicht is er inderdaad dikwijls een schreeuwend gebrek in onze Clirislelijke samenleving. En het ergste is, dat we dit tekort niet als gemis aanvoelen.

^v. De üohaamsverzorging was en is op het platteland menigmaal nog allerbedroevendst. Het gebrek aan hygiène was bv. oorzaak van grote kindersterfte. "^^r is ook cultuurnood.

Er leven er genoeg onder onze plattelands­jonge­mensen, die worstelen met de diepste levenszorgen, die wel in de religie hun oorsprong vinden, doch cultureel bepaald zijn. En nu weet ik wel, dat aan de diepste levensvragen ten grondslag ligt ,,der wereld zondeschuld" doch ook als er wel is de blijde overgave van de eerste zondag van de Catechismus, kan het toch in het jonge leven spoken.

Cultuur kan ook gevormd worden. Het leven kan onnoemelijk rijker gemaakt worden als de cultuur, zij het in de eenvoudigste vormen, daarover haar kleur spreidt. Wij nemen bv. uit het stadsleven soms alleen het oppervlakkige over, doch wij moeten veeleer trachten hetgeen uit het platteland ontstaat naar eigen aard en wezen te ontplooien De moeilijkheden daarbij ontken ik niet want het doornige pad van ontspanning en vermaak kunnen we daarbij niet vermijden.

Het gaat bij al deze vragen in de eerste plaats om een zuivere doelstelling De wet, ook de culturele wet, wordt vervuld in dit éne woord: „Gij zult Uw naaste liefhebben gelijk Uzelven." Streven v/ij dan in de benaarstiging van onze levenstaak naar een hoger cultuumiveau, opdat ook uit onze levensopenbaring de schoonheid opbloeit, opdat wi ook zo „'s Bouwheers Kunstwerk groeten."

Op deze leerzame inleiding volgde een geanimeerde bespreking, waarna deze middag bijeenkomt met het zingen van twee coupletten van „Het Wilhelmus" werd besloten.

Avondvergadering

Nadat men gezamenlijk de koffietafel had genuttigd, heropende omstreeks zeven uur Mevr. J. Ras­Buth de avondvergadering en gaf terstond het woord aan mej. M. Jochemse, secretaresse der Chr. Bond van Plattelandsvrouwen Meisjes. en

In een zeer pittige rede schetste spreekster hoe in 1938 deze bond tot stand was gekomen en wekte een ieder op om lid hiervan te worden, temeer, omdat deze organisatie niet is beperkt tot een bepaalde kerkelijke richting of groep, maar bestemd is voor alle mensen op het platteland, die alles aan Gods Woord willen toetsen. Een dergelijke organisatie is noodzakelijk, omdat hier meer kracht vanuit gaat dan van het individu afzonderlijk. Getuige hiervan is de sluiting op Zondag van de tentoonstelling „De Nederlandse Vrouw." Spreekster besloot haar rede met de woorden: „Thans is het woord aan U."

Door de heer Hofland werden enige stukken gedeclameerd, waarna door leden van de vereniging het spel „Spionnage" werd voorgedragen. Dit spel toonde ons hoe in de mobi

Dit spel toonde ons hoe in de mobilisatie van 1939 door écn der hogere officieren sabotage werd gepleegd, waardoor een gehele stelling waardeloos werd. De vergaderidng werd door de heer

De vergaderidng werd door de heer P. V. d. Heuvel gesloten met het zingen van „Dankt, dankt nu allen God" en dankgebed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen