Schrammetje

Wij hebben op Flakkee naar de richting Ouddorp een autobusdienst die er zijn mag. Met modern materiaal worden de passagiers vervoerd en waar de diensten vanaf Middelharnis worden gereden — uitgezonderd de dienst naar Hergingen, die vanaf de haven rijdt, kloppen de aankomst- en vertrektijden altijd op de minuut. En zover het Schrammetje bekend is, wordt er over deze dienst door het publiek niet geklaagd. Wanneer het materiaal steeds prima in orde is en de dienstregeling stipt wordt nageleefd, zijn er ook geen reden tot klachten. Ondanks de vele diensten die worden gereden en de stukken smalle wegen welke worden gepasseerd — ik denk hierbij aan de Fortuinweg en het traject Goedereede—Ouddorp, horen we ook nimmer van ongelukken, iets, wat zeker wel voor de vaardigheid der chauffeurs pleit. Dat het niet overal zo gesteld is, bleek me uit een brief van een inwoner van het eiland Tholen, waar ons blad ook vele abonné's telt. Deze meneer vroeg mijn aandacht voor de busdienst op dat eiland, welke de cummunicatie der dorpen onderhoudt en de reizigers doorvervoert naar Bergen op Zoom. Van deze busdienst wordt door de eilanders een druk gebruik gemaakt omdat het 't enige publieke vervoermiddel is waarover men op Tholen beschikt. De briefschrijver heeft over deze dienst ernstige klachten. Verleden week nog kwam het voor, dat herhaaldelijk een van de twee lopende bussen niet in orde waren. Dat geeft een vertraging van je welste. En het publiek staat bij de haltes maar te stampvoeten van kou en ergernis. Als de bus 's avonds 8.30 uur van een plaats moet vertrekken en hij staat er om kwart voor elf nog, dan valt zoiets voor de passagiers niet mee. En de gemoederen worden er niet rustiger op! Wat dan ook geen wonder is. Moet men hier of daar op een bepaald uur zijn, dan loopt de hele afspraak door de kapotte bus in de war. Nu kan het natuurlijk de beste overkomen, dat er iets hapert, want door één vuiltje in de benzineleiding staat de mooiste wagen stil. Maar als vertraging schering en inslag is, zijn er ändere factoren in het spel die belemmerend werken. Als Schram de briefschrijver goed begrijpt, "zijn de bussen voor het grote vervoer te klein.

Te kleine bussen vormen een ware handicap. Op een traject als Stavenisse- Bergen op Zoom moeten minstens bussen rijden van 40 personen en geen vehikels van 28 personen zoals thans het geval is. Het komt nu voor, dat er soms 16 of 19 mensen zich met een staanplaats tevreden moeten stellen. Toegestaan is, dat 30% van het aantal zitplaatsen als staanplaats mag worden be nut. Dat zou in dit geval hoogstens 8 mensen zijn. Als er nu 16 of 19 mensen moeten staan is het logisch, dat de bussen worden overbelast. En bovendien wordt een verkeersovertreding begaan. Schram kan zich indenken dat men er genoegen mee neemt, maar in de haak is het niet. Wanneer men keus heeft om te" blijven staan of nog in een reeds overvolle bus gepropt te worden, kiest men natuurlijk het laatste. Dat zou Schrammetje ook doen. Maar dat wil niet zeggen, dat ik het dan met zo'n behandeling eens zou zijn. Door telkens de bussen te overbelasten is de slijtage ook groter en op een gegeven moment laten ze je in de steek. Dit klemt tameer, daar de wegen op Tl^olen nog heel wat te wensen overlaten. Dan mogen de chauffeurs doen wat ze kunnen om het geval weer op gang te krijgen en zich uitsloven om er van te maken wat er van te maken is, maar ondertussen is het publiek de dupe. Dan mag men dat niet aan de chauffeurs wijten, want dat zijn ook maar mensen die in opdracht van hun patroon werken. Zij konden wanneer het toelaatbare aantal personen in de bus was, zonder meer doorrijden en de rest laten staan, maar juist omdat ze gevoel voor hun mensen hebben, nemen ze mee wat ze kunnen. Dat moet in hun geprezen worden. De verantwoordelijkheid ligt echter voorde ondernemer. Die dient zijn lijndienst in goede conditie te houden, vooral waar het hier een algemeen belang betreft en het traject goed lonend kan zijn. Het verwondert echter Schram, dat er van de zijde der burgemeesters van het eiland niet meer pogingen worden gedaan om het publiek een goed vervoer te verzekeren. Ik zou de briefschrijver de raad willen geven om bij voortduur der klachten deze niet meer bij Schram, doch bij de Verkeersinspectie in te dienen. Dat zijn de mensen die daarvan meer verstand hebben, en er meer aan kunnen doen dan een metselaar. Alhoewel het mijn mening is, dat een eiland als Tholen, waar geen enkele andere vervoersgelegenheid is, recht heeft op een perfect functionnerende busdienst, waar geen vuile vinger op valt te leggen. Het moest voor een ondernemer een eer zijn, een dienst te onderhouden, waarop het publiek staat kan maken. Ook hier gaat echter de kost vóór de baat uit! Wanneer men het publiek — óók met een busdienst — goed bedient, werpt dit zeer zeker ook finantiële baten af. Schram wil helemaal niet over de kundigheden van de Thoolse busondernemer praten, maar het zou misschien toch aanbeveling verdienen dat hij eens met z'n FlEikkeese collega kwam praten! Er valt altijd nog wel iets van elkander te leren. Want om het publiek naar genoegen te kunnen bedienen mag geen moeite te veel zijn! SCHRAMMETJE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen