Schrammetje

Het is „Boekenweek”. We hebben een Moederdag, een Vaderdag, een Dierendag en weet ik wat al „dagen” al meer. Maar we hebben een boeken week. Voor moeder en vader of de hond en het paard kun je het in één dag af, maar voor het boek is een week nodig. Misschien is dat juist gezien, want ik geloof dat er veel meer boeken op de wereld zijn dan Vaders en Moeders en dieren. De boekhandelaars zijn deze week op hun qui vive. Ze stallen de mooiste banden en titels uit en kleurrijke plakkaten noden de voorbijgangers zich een wijle te vermeien in de wondere wereld van het boek. Ja, dat boek! Dat speelt in het leven van de mens een belangrijke rol. Nauwelijks heeft het kind de wieg achter zich, dan is daar al het prentenboek, waarmee met zich in de box vermaakt. Liefst een van linnen gemaakt, omdat de meeste kleuters neiging hebben het papier op scheursterk- te te beproeven. Worden ze wat ouder, dan komt het kleurboek op tafel en spreekt het verhaal van Roodkapje of de zevenmijlslaarzen tot hun verbeelding. Dan komt aap-noot-mies, het eerste leesboekje aan de beurt. „Gelukkig”, zegt vader en moeder dan „nu gaan ze zelf leren lezen, dan zijn wij van dat gezanik om vóór te lezen af!” Later denken ze daar soms nog wel eens anders over, maar dat is nu niet aan de orde. En zo schrijdt met de leeftijd ook het boek voort. Kennis en wetenschap, het ligt alles besloten tussen de boekband. Er is op boekengebied zoveel te koop, dat mijn metselaarshoofd er van duizelt. In vroeger eeuwen werden de boeken geschreven, het was monnikenwerk. Maar nadat Laurens Janszoon Koster de boekdrukkunst uitgevonden had, ging de wagen aan het lopen en was er geen houden meer aan. Dat was een stap ten hemel en...... ter hel, zegt een dichter er van. Want bij de stroom van literatuur die na die tijd „door de druck gemeen gemaakt” werd, is heel wat geweest en is er nog steeds veel, dat beter nooit verschenen was. Toch heeft het boek nimmer aan belangstelling ingeboet. Naast het onmisbare studieboek neemt het gewone leesboek wel de voornaamste plaats in. Er zijn mensen, die nooit lezen. Zij zijn er niet toe bewegen een boek ter hand te nemen. Krijgen ze al eens een boek cadeau, dan bedanken ze vriendelijk, maar Th hun hart denken ze: „bah, een boek, wat heb je daar nou an!” Dat zijn in de regel niet de snuggersten. Het is evenwel goed voor ’n mens, dat hij een boek leest. Een goed boek bedoel ik. Daardoor slaat hij een blik in een andere wereld. „Wie leest, voedt zijn geest”, zegt het spreekwoord. Maar er is op boekengebied zoveel te koop, dat het moeilijk wordt om een goede keus te maken. Er dient zich veel aan, dat hel lezen niet waard is. En vooral onder de jeugdlectuur zijn er talloze boeken, die een slechte invloed uitoefenen. Vader en moeder doen er daarom goed aan door toe te zien, wat hun kinderen lezen. Schram herinnert zich verleden jaar uit de bladen vernomen te hebben, dat het lezen van minderwaardige, opwindende lectuur moord en doodslag door jeugdige personen tengevolge had. Duizenden boeken en bladen die zowel wat ihhoud als illustratie betreft in strijd zijn met de goede zeden worden door de jeugd verslonden, soms zonder dat de ouders er vanaf weten. Het was wel wenselijk, dat de Overheid hierop toezag en het drukken van dergelijke zielsbedervende lectuur verbood. Daarmee wil ik niet zeggen dat alles wat als „christelijke” lectuur op de markt gebracht wordt zonder meer als „goed” kan worden bestempeld. Dat „christelijke” is erg rekbaar. En lang niet iedereen weet hier het kaf van het koren te onderscheiden. Zo valt er over het boek heel wat te praten. Over het innerlijke en het uiterlijke van het boek zou weer wel een heel boek te schrijven zijn. Dat ligt echter niet op Schrammetje’s weg. Ik wil hier alleen maar de nadruk leggen op het: „Wat leest gij?” en „hoe leest gij?” Als ge in de boekenweek een boek koopt, koop dan een goed boek. Dan koopt ge U voor luttele guldens een goed vriend. Maar vergeet door Uw boek het Boek der Boeken niet! Daarin vindt ge méér, dan in welk ander boek ook. Het is een boek, dat nooit verouderen zal. Het heeft reeds brandstapels en schavot verduurd en geen macht ter wereld is in staat het te verdringen. Het is een boek, dat Uw tijdelijk en eeuwig welzijn beoogt. Daarom dient het door ons boven alle andere boeken gekocht, gelezen en onderzocht te worden!

SCHRAMMETJE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen