Avontuur in oud China

d werd door de „fung-schui”, de ermheilige der bewoners, een pa- een zich ton

van vier verdiepingen, zich verende in de naam van „pagoda van chtvaardige weg”. ing wees de afgodentempel met aan: „Heel goede pagoda, heel e stad, maar slechte, zeer slechte arijn”. a”, stemde Forsyth toe „Li-Weng- is geen Chineese heilige”. n wirwar van jonken kwam in het ht en Forsyth verwonderde er zich hoe zij. een weg konden vinden n al die schepen door. Toch ge ton „C Mr „ kwa toen heel „B ring en e delli „I maa

dit aan de stuurman. akbij verhief zich dringend een waort. In de torens waren of liever ge lagen een half dozijn soldaten. De tol betaald. De sampan ging door een en toen Forsyth rondkeek, wist hij ij in Yong-Foo was waar Li-Weng- in p „ Maa C zeer Ma neg

heer en meester was. Toen de sam verder voer, zag hij vlakbij de pago spre bed o”. willekeurig beving hem een gevoel angst. Daar hij zijn lot en leven in e handen geborgen wist, aarzelde klaa ding N te h het

e handen geborgen wist, aarzelde enwel niet. De wandeling naar het ngshuis uitgezonderd, was hij nu het einde van zijn taak. Toen hij het men was een

het einde van zijn taak. Toen hij aal aan land was, herinnerde hij zijn belofte aan Kathljjn Barring n besloot die terstond in te lossen. hin”, zei hij „weet jij het huis van Barrington?” ista Barrington?” een smal lachje m op het gezicht van de Oosterling, hij sprak: „Ja, ik weet zijn huis goed”. reng deze pakjes van juffrouw Baron daarheen. Neem een kruiwagen een daar Ee getu liep blik zijn Hi: zieke Fo voor niet

on daarheen. Neem een kruiwagen n paar knechts en laat ze onmidk daarop”. zenden zal”, antwoordde Chin, vroeg onverwachts: „U weten wat niet Hi o te p in L stek

kjes zijn dokter Forsyth?” een, Chin. Handelswaar, denk ik. dat zjjn onze zaken niet”. in aarzelde zichtbaar, blijkbaar Fors rijn in d „I

genegen om nog meer te zeggen. daar hij zag, dat Forsyth niet gen was, tot het houden van een ge, draaide hjj zich om en begon, elde pakjes weg te dragen. pale Hi k afke groo keiz

was in de richting van het zenhuis. verschillende straten doorgelopen bben, die walgelijk stonken van al uil, dat overal verspreid lag, kwa ze voor een grote tuin, de poort open en Ching voerde Forsyth langs aan van Oranjebomen naar het Bar verh de prov mog waa You „I

aan van Oranjebomen naar het n gelegen huis. n lange Chinees, wiens voorkomen gde van een ingetogen levenswijs, hen haastig tegemoet en een ogen later stelde Ching hem voor aan collega en assistent, dokter Wang- „Hem grote geleerde, hem helpen „I „B man wer en L „O heri het

„Hem grote geleerde, hem helpen mensen.” rsyth werd ingenomen door het omen van de man en het duurde lang of hij zat met dokter Wang- nder het genot van een kopje thee aten over Yong-Foo. Wang-Hi, die onden had gestudeerd, sprak uit het gen man „J Wen vade lige heel

onden had gestudeerd, sprak uitnd Engels en na korte tijd vroeg yth hem openlijk: „Legt de manda Li-Weng-Hoo ons veel hinderpalen weg?” weet niet van werkelijke hinder van zijn kant,,’ antwoordde Wang- lm, „maar men kan Li-Weng-Hoo’s r van vreemdelingen moeilijk te voorstellen. Ik denk, dat alleen de rlijke edicten hem terughouden van heel mei O dire in g voor je m de m van ken D

D ngton, die zich met zijn dochter eugen mag in de bescherming van andarijn. Zij schijnen overal in de ncie te mogen komen en alles te n doen. Ik begrijp waarlijk niet, kom „Z daar „D titel

n doen. Ik begrijp waarlijk niet, om de man toegelaten wordt, want g-Foo is geen handelshaven.” Li-Weng-Hoo vriendelijk voor ze?’ uitengewoon. Ik denk, dat die twee en in verschillende dingen samenen. En het meisje is lief en aardig i-Weng-Hoo...... ” o”, viel Forsyth hem in de rede en nerde zich nu, wat hij destijds in „Paleis van de tienduizend genoe” had gezien en zijn gesprek met de arijn. „Is het zó?” a zeker. Ongetwijfeld begeert Li- titel maa Eng kwa beid van En n dat „D „J „M „W heet Peki

a zeker. Ongetwijfeld begeert Li- g-Hoo het meisje voor zich en haar’ , och, dat is een ruwe, onverschil man. Ik denk, dat we nog wel eens wat zorg kunnen krijgen door dat e.” Peki ven. wet laat de e „E

deze verklaring gaf Forsyth geen t antwoord. Een ogenblik zat hij edachten verzonken met gefronst oofd en vroeg toen: „Wang-Hi kun e ook enige reden opgeven, waarom andarijn verlangen zou, de bagage Dat naar „D je d zien, open

andarijn verlangen zou, de bagage juffrouw Barrington te onderzoe” Chinese dokter keek peinzend voor open opiu wan ontw n.” werken samen? Wat bedoel je mee, Wang-Hi?” e taot ’ai (grote heer; aanspraak- van de mandarijn) is een rijk man, hij wil nog rijker worden; en de sman is geen zendeling, neen, hij opiu Bov over man naam lijke allee

sman is geen zendeling, neen, hij , om fortuin te maken. Geen van n bekommert zich om het geluk China. Als zij maar rijk worden. u is er een middel, om in korte tijd oel te bereiken.” e opium?” , de opium!” aar de verbodsbepalingen?” at geven die, als de mandarijn die te handhaven? Yong-Foo is geen g. Evenmin is het een handelsha allee Ee ogen „D iets „D haar vade re zi Vo gela boge

g. Evenmin is het een handelsha Hier is de wil van Li-Weng-Hoo n alles wat hij niet wil verbieden, hij toe, zonder zich te storen aan boge ding ogen de z

hij toe, zonder zich te storen aan n of andere wet”. n denk je dat ze -samen werken ? zij opium de river opsmokkelen Yong-Foo?” aarvan ben ik zeker, Forsyth. Als benedenstad doorwandelt, zul je dat de opiumkitten hier nog steeds zijn, zodat de verdiensten op de verbazend is toegenomen. Op je eling zul je terzelfder tijd de ver de z verk ding was „Da ton het onw leg opiu ven.

aardiging horen van de kooplieden, m had verkocht aan een Chinees. ndien beval hij, dat de volgende reder zou onthoofd worden. Op die er verdient hij voor zichzelf de van handhaver der wet en tegetijd verdeelt hij de winsten van de nhandel met de Engelsman.” n sombere blik sprak uit Forsyths enkt u, dat juffrouw Barrington van die handel weet?” at weet ik niet. Ik heb nooit met gesproken. Maar hoeveel zij haar rs klerk is, weet ik niet, in hoever met een en ander op de hoogte is". Franc terdam jaar e Geb Waal Job D therin C. C. A. K IJpela Teunis Pieter

met een en ander op de hoogte is". or Forsyth verscheen het liefelijke t van het meisje. Hij zag haai gen over het zieke kind in het zen- hospitaal van Dr Burriet, haar vol zachte tederheid. Hij herinner ch haar gezegde als antwoord op de aring van Dr Burriet dat de red van het kind van zo groot belang voor zijn arbeid, hoe zij gezegd had: zal ik blijven”. Kathlijn Barring mocht dan haar vaders klerk zijn, was heel goed mogelijk, dat zij een tende helpster was. Dat zij in over met de mandarijn en haar vader m zou smokkelen, kon hij niet gelo (Wordt vervolgd) Geh te Di Gurp Groen Johan hellas j. te D hanna laa r 2 je v. Ver gei t n Canad Dirksl Eindh Halste deima

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen