Uit het Kijkvenster

België heeft gestemd of het zijn Koning terug wenst te ontvangen. Met ruim 57 tegen 43 stemmen is het dan >.ja" geworden, maar de gehoopte meerderheid van 67% is het niet geworden. Eigenaardige situatie in dat Roomse land, de Koning zal mogen regeren bij de gratie van het volk. Niet bij de gratie Gods. Niet als in de historie naar Goddelijk beleid verankerd. Het Apostolisch woord uit Romeinen 13, dat er geen macht is dan van God en dat de machten die er zijn van God geordineerd zijn, schijnt daar onbekend, althans niet beleefd te worden. De loop der dingey na de bevrijding heeft in België de verJ houding tussen vorst en volk zeer op de proef gesteld en de moeilijkheden zijn nog geenszins opgelost. Ook nu weder tonen liberalen en hun geestelijke kinderen, de socialisten, uit welke beginselen zij leven. De Roomse leer heeft op dit volk wel

De Roomse leer heeft op dit volk wel bijzonder haar stempel gezet. In leer en leven blgft er een grote klove gevestigd tussen het Protestantisme, voorzover het bij het Woord Grods wil leven, en Rome. De R.K. Kerk is de kerk der synthese, der verbindingen en der emancipatie, der opheffing. De Kerk leert met onfeilbaar gezag, dat geen vergelijkingen duldt, zelfs niet met de Bijbel. Het ambt werkt daar de genade en heft het natuurlijke op tot de staat van genade. Daarom is de H. Schrift niet noodzakelijk tot zaligheid. De kerk gaat temporeel (d.i. trjdrekenkundig) en logisch (d.i. redekundig) aan de Schrift vooraf. In de kerk werkt Christus, de Godmens, en uit haar is de H. Schrift geboren (Prof. H. Bouwman, Geref. Kerkrecht). Harer is de leer der transsubstantie, het lichaam des Heeren, ruimteloos aanwezig in brood en wijn, dus ook in het kruimeltje en in de enkele druppel. iDat de H. Schrift niet noodzakelijk

iDat de H. Schrift niet noodzakelijk is en aan gezag heeft ingeboet, maakt de weg vrij voor al wat de Kerk blieft te leren. Zo, bv. dat de wederkomst van Christus niet met zekerheid kan geleerd worden; ze is niet noodzakelijk, want in het heden is alles. Deze komst van Christus is slec'hts een strijdbeslechting. Schone gelegenheid om in een forse Catechismuspreek de leer der Dordtse Vaderen uiteen te zetten, en aan te tonen, hoe al wat het V/oord ons van Christus zegt, onze zaligheid raakt. Daar kan noch mag tittel of jota van aangetast worden, zal niet heel het gebouw der kerk gaan wankelen.

De kerk der synthese. Natuur, ja, maar: èn: genade. Goede werken èn: de heiligen; het Woord èn: de traditie der kerk; de Zoon Gods èn: de heiligen met Maria. Maria, nog zuiver schepsel, maar toch: staande dicht bij de Heilige Drieëenheid. Zij is de Dochter des Vaders, de Moeder des Zoons, de Bruid des Heiligen Geestes. En dat alles nu in België, het land, waar de eerste martelaren gevallen zijn. Waar het Woord gepredikt is, wanneer zelfs de vlammen van de brandstapel hun schijnsel door de ramen wierperffEn nu heeft de Heere er Zijn Kerk en Woord vrijwel weggenomen. Spiegele ons arme Vaderland er zich aan.

Schreef ik onlangs over Huntington S.S., (geredde zondaar), nu weder S.S. tegengekomen! Onder de bul van de paus. Een bul is een belangrijke pauselijke verordening, ze vangt aan met de naam van de paus met bijvoeging van Servus Servorum Dei, dienaar der dienaren Gods.

De bullen worden in de pauselijke kanselarij op donker perkament met witte voorzijde geschreven en met een loden, soms ook zilveren of gouden zegel voorzien, dat aan een zijden koord aan het stuk bevestigd is. Op het zegel staan de hoofden van Petrus en Paulus afgebeeld, met S.P.E. en S.U.A. (heUige Petrups, bisschop; heilige Paulus, Apostel.) De paus ondertekent zijn bullen: Ego, Catholicus ecclesiae Episcopus; Ik, paus, bisschop der Katholieke Kerk, en dan volgt „S.S." subscriptsit onderteI?end.

Arme man. Geef mij dan maar het S.S., Siimer saved, geredde zondaar van Huntington. En als wij flauwhartig worden en die

En als wij flauwhartig worden en die kostelijke Gereformeerde leer in ons bewustzijn schijnt weg te zinken, dan kan soms het lezen in onze Nederlandse Geloofsbelijdenis het hart verkwikken. En die machtige Dordtse Leerregels, ze beelden een arme (en toch rijke) christen uit en verklaren zijn heil met en uit het Woord! Naar de mate huns geloofs zeggen zij er Amen op, in geestelijke vereniging met gans de levende kerk van alle eeuwen. En met wie er nog volgen zullen!

WAARNEMER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen