Ouderavond Groen v. Prinstererschool te Middelharnis

Dinsdag 14 Maart had de Ouderavond der „Groen van Prinstererschool" plaats in het kerkgebouw der Ger. Gemeente aan de Chr. de Vrieslaan te Middelharnis. Daar de Voorzitter, Ds H. Goedhart

Daar de Voorzitter, Ds H. Goedhart verhinderd was, opende de 2e voorz. de heer E. v. d. Boom de zeer goed bezette bijeenkomst met het zingen van Ps. 25 : 2, waarna hij voorging in gebed. Vervolgens las hij Lucas 10 : l'­24 en sprak in zijn openingswoord er zijn verheuging over uit, dat zovelen waren opgekomen. Op gewone schoolvergaderingen, komen er van de ruim 200 leden soms maar 30. Hij heet allen welkom, inzonderheid Ds G. Zwerus, die, ofschoon hij nog maar kort hier is, reeds zoveel belangstelling toont voor het Chr. school onderwijs.

Dan zet spr. de betekenis van een Ouderavond uiteen. Hij noemt het een contact­avond. Contact met het bestuur en met het personeel. Contact met de school zelf — in gedachten ziet spr. de ouders, personeel en bestuur in een grote kring geschaard, met de school in het middelpunt.

Vele scholen houden Ouderavond, waar de belangstelling moet getrokken worden door een film, soms wel door toneelspelen, bij het laatste waarin zelfs de kinderen moeten ingeschakeld. Droevig. Wij hebben wat anders. Het onveranderlijke Woord van God, volgens hetwelk wij de loffelijkheden des Heeren Heeren de kinderen vertellen. Niet dat wij, aldus spr., met het uitwendige klaar zijn. Tot roeping en taak hebben zowel ouders bestuur en personeel, te worstelen aan de troon der genade, tot welzijn van het kind. Eenmaal beloofd bij de Doop „te doen en te helpen onderwij'­ zen", dient onder biddend opzien te geschieden.

Spr. brengt hiermede in verband, het voorgelezen Schriftgedeelte, Lucas 10, handelend over de zending der zeventig discipelen. Zoals die discipelen een roeping hadden, zo ligt er ook voor ouders en opvoeders een roeping, ze op te voeden in de vreze des Heeren. Met enkele woorden tekent spr. de ontzettende verwildering van de jeugd, óók van de chr. schooljeugd te Middelharnis, dat dikwijls de vraag rijst, waar moet het heen! Aan vne de schuld? Spr. verheelt niet dit de ouders op het hart te binden. De vruchten van het Chr. onderwijs mochten in de practijk van het leven gezien worden.

Actuele vraagstukken

Hierna verkreeg het hoofd der school, de heer C. P. Kijkuit het woord om over bovenstaand onderwerp te handelen. Spreker is tot dit, — misschien ietwat vreemdsoortig — onderwerp gekomen, omdat reeds lang zijn gedachten ^ich bezig hielden met verschillende vraagstukken, waarover hij wel eens wilde spreken. Gaarne had hij weer eens met een klas gewerkt, zoals vroeger in het koor der Ned. Herv. Kerk, maar een grote vergaderruimte ontbreekt. Hiermee wijst spr. het eerste actuele vraagstuk aan: een eigen vergaderlokaal, dat ook voor andere gelegenheden kan gebruikt, 't Zal geld kosten zegt spr., maar er is een prachtgelegenheid in eigen gebouw. Op de Groen van Prinstererschool is een pracht­zolder over het gehele gebouw, dat er zeer dienstig voor zou zijn. Buit het uit! Gemeenschappelijke samenkomsten maken diepe indruk en versterken de onderlinge band.

Een ander actueel vraagstuk is de invoering van het aehtste leerjaar. De pers heeft hierover ons al voldoende ingelicht. De wederinvoering van het 8ste leerjaar acht spr. voorbarig en onvoldoende voorbereid. Toch waarschuwt spr., alsof het zó is, dat het 8ste leerjaar een geheel verloren jaar is voor de kinderen. Het is niet zo, dat de kinderen alleen „zoet" worden gehouden — neiast nuttige en nodige herhaling zullen zij nuttige kundigheden worden aangeleerd. De nadere instructies van hogerhand worden afgewacht. Vele ouders zien de invoering van het 8ste leerjaar als een sombere bedreiging van hun idealen en halen de kinderen zo vlug mogelijk van de school af, alsof men daarmee het gevaar kan ontlopen. In die opwelling moeten ze per 1 April van school, om te gaan naar een andere school, waar ze wat kurmen leren, waar ze later wat aan hebben. Spr. waarschuwt voor die „opwellingen". Meer zelfbeheersing is nodig. In een brochure heeft spr. eens geschreven, „waarom zo'n haast ? De mens van onze tijd heeft geen t^jd, nergens geen tijd meer voor. Ook niet voor de opvoeding van onze kinderen. De mens kan bij brood alleen niet leven — ook de kinderen niet. Waarom dan zo'n haast, om de kinderen uit de christelijke sfeer te brengen op een neutrale school. (Spr. bedoelt hiermee de neutrale Ambachtsschool, Landbouw­ en Huishoudschool.) De boze tong kan zeggen, dat is om die kinderen te laten meetellen op de teldatum. Maar spr. vsdjst op de belangrijke en gevaarlijke periode van de puberteitsjaren, waarin juist het karakter dient te worden gevormd, de ouders zo gemakkelijk htm kind van de Chr. School nemen om ze één jaar eer een diploma te laten hebben, één jaar eer te werpen in de on­ maatschappij die kraakt en haar dergang tegemoet snelt. Een ander actueel onderwerp, meer

Een ander actueel onderwerp, meer van practische aard, is de beroepskeuze. Bij het kiezen van een beroep voor ons kind moet het niet in de eerste plaats zijn waar het meeste aan te verdienen is, maar biddend behoort dit te geschieden, om de rechte man op de rechte plaats te worden om de gegeven talenten te ontplooien. Spr. wijst er op, dat niet alle kinderen geschikt zijn voor hogere studie. Zij kunnen zich ook op andere wijze in de maatschappij zeer dienstbaar maken. Bij de noodzakelijke industrialisatie in ons land, komt er meer behoefte aan hen die een overall dragen, dan aan dragers van het witte boord. Elk goed beroep, moet worden gewaardeerd. Het is daarbij zaak, de kinderen niet ongeschoold de maatschappy in te sturen, dus niet zo vlug van school halen! Het 7e leerjaar is voor vele kinderen nuttig en nodig! Spreker wijst op de bureaux voor beroepskeuze maar zegt dat in de eerste plaats een degelijke ondergrond nodig is om verder te leren.

Ontwrichting van gezagsverhoudingen

Dit is ook een actueel vraagstuk. Men klaagt veel over de droeve toestand van de tegenwoordige jeugd. Is dat klagen een levende klacht? Klagen doet een bedelaar ook, zegt spr. Men spreekt in Flakkee veel over zonde, maar het kenmerk van de ware Christen is te weten, dat wij schuldig staan.

Van Godswege behben de ouders gezag over hun. kinderen, en met de handhaving van dit gezag dienen wtj vroeg te beginnen. Spr. illustreert dit met verschillende voorbeelden. Door slapheid en toegevendheid neemt de tuchteloosheid toe. Spr. wijst ook op het euvel, dat zoveel kinderen 's avonds laat op straat vertoeven. In meerdere gezinnen heeft hij op dit gevaar gewezen. Vooral de laatste dagen, toen er minder prettige dingen aan de hand waren Dan krijgt hij we^ eens te horen: We kunnen ze niet meer baas." Spr. wil niet zeggen, dat men er met de mattenklopper op moet, liefde aankweken is nodig — geen lievigheid — belonen door liefde en straffen door liefde! Daarbij is ook wel kastijding nodig — om echter het gezag te handhaven in het gezin, moet men daarbij zelf het voorbeeld zijn.

Verder spreekt de referent over het verzuim op school, het roken en snoepen der kinderen, de overgang, waarvan veel ouders de consequenties niet willen nemen enz. Spreker zette hierbij wel bijzonder de puntjes op de i. Noodzakelijk is, aldus spr. aan het slot, dat er een buigen komt voor God onder de schuld, een worstelen aan de troon der genade om het welzijn van het kind. Er mochten gevonden worden, biddende ouders een biddende school, een biddend volk waarin God verheerlijkt wordt.

Dan volgde de pauze waarin versnaperingen werden rondgediend en een collecte werd gehouden.

Ds G. Zwems

betrad daarna de kansel, en zeide allereerst het een aangename taak te vinden mede te mogen spreken over de belangen­van onze school. Er is reeds beluisterd, dat de verantwoordelijkheid niet alleen ligt, bij bestuur en personeel, maar ook bij de ouders. Als vader van 8 kinderen heeft hij er daarom de grootste belangstelling voor. Spreker heeft in een plaats gewoond, waar het rechte onderwijs werd gemist en daarom verheugt het hem, dat op Flakkee scholen zijn, waar het rechte beginsel wordt geleerd. Het is geen onverschillige zaak, zegt spr., hoe we onze kinderen opvoe­ Iden. Onze oud­vaders gingen er ons in voor. In de eerste plaats hadden ze het huisonderwijs: de huiscatechisatie, dan de school en vervolgens de kerkelijke catechisatie.

Het Hoofd der School heeft vanavond gewezen op het nut van het onderwijs, spreker wil zijn gehoor bepalen bij ,,Het nut van het hemels ondenvijs". Als uitgangspunt neemt hij daartoe 1 Samuel 3:9: „Spreek, Heere, want Uw knecht hoort!" In het Oosten werd het vroeger als

In het Oosten werd het vroeger als een oordeel beschouwd, als men geen kinderen had. Tegenwoordig is dat anders. Men trekt de neus op voor een groot gezin. Wat doet Hanna, In de geschiedenis,

Wat doet Hanna, In de geschiedenis, die voor ons ligt? Hanna volgt de weg, die de Heere voorschrijft: „Ken Hem in al Uw wegen". Zij doet een gelofte, dat, wanneer de Heere haar een levend zaad geeft, zij dat kind de Heere zal teruggeven. Ze trekt op naar Silo, de plaats der samenkomst. Ze doet er een gebed zonder woorden, waarom de hogepriester Eli meent, dat ze dronken is. Ze giet haar ziel uit voor de Heere, opdat haar smaadheid weggenomen zal worden.

En als ze een zaad ontvangt, wat doet ze er mee? Ze brengt het naar de tempel, naar de tabernakel. Als een klein jongsken, van misschien 8 of 10 jaar wordt hij bij de Heere gebracht. Hanna volbrengt haar gelofte, haar hart springt op in de Heere en ze roept uit: hij zal Zijnen Koning sterkte geven en de hoorn Zijns Gezalfden verhogen! Samuel begeert, hoe jeugdig ook, he

Samuel begeert, hoe jeugdig ook, hemels onderwijs. Dat was geen vrucht van eigen akker, maar van de genade Gods. De Heere riep Samuel — maar hij kende de Heere nog niet. Hij zeide niet direct: Spreek Heere, want Uw knecht hoort, maar met een ontvankelijk gemoed: „Ziet, hier ben ik." Er is vanavond gesproken over klach

Er is vanavond gesproken over klachten, wat meestal geen levende klachten zijn. Wat had Hanna gedaan met haar kind? Ze had, toen ze het aan Eli had gebracht, het bidden niet afgeleerd. Samuel was gedragen onder het hart en nu droeg ze hem op het hart. Ze had voor hem gebeden om hemels' onderwijs. Ouders — vraagt spr. — hoe staan we tegenover onze kinderen? Hoe staan we tegenover de school, waar toch de grondslag wordt gelegd, dat de kinderen tot God bekeerd moeten worden? Het nut van het hemels' onderwijs staat boven alle vakken, al zijn die nog zo noodzakelijk. Het zijn wèl donkere tijden, maar de Heere gaat toch met de werkingen van Zijn Greest door. Zijn we nu Hanna's en Elkana's om de middelen waar te nemen, die God ons schenkt?

Spreker stelt Eli tegenover Hanna. Eli had ook zonen, Hofni en Pinehas. Die dienden ook in de tempel. Maar hij keek ze niet eens zuur aan. Ze leefden in zonder be­ de grootste goddeloosheid, straffing.

In het begin van het hoofdstuk staat, dat het Woord des Heeren schaars was in die dagen. De rechte prediking is ook in Nederland schaars. Maar al was het schaars: Samuel werd er tussengeschoven, hij werd gerekend onder de aanroepers Zijns Naams. Laten we het grote bezit zien, dat we nog Chr. scholen hebben, de middelen waarnemen en zien, wat de Heere doet. Niet door te leren: ge zijt gedoopt, ge zijt in 't verbond, maar door gewezen te worden op de noodzakejijkheid der waarachtige weder geboorte. Laten we om dat nut van het hemels' onderwijs leren bidden.

Als Vader komt spr. zelf alles te kort, hij heeft er echter dikwijls indruk van hoe alles er op moest gezet zijn, om dat hemels onderwijs voor onze kinderen af te smeken, en de kinderen de weg aan te wijzen, waar het te vinden is. Leggen we wel eens met en voor onze kinderen op de knieën? Dät onderwijs zul­ (Zie voor vervolg pag. 2 Ie kolom)len wij en onze kinderen toch moeten kennen, wil het goed zijn. Spr. heeft het vertrouwen, dat de kinderen op onze school dit wordt bijgebracht. Eli liet het maar gaan — Hanna was

Eli liet het maar gaan — Hanna was al zuchtende. Het pand dat ze van de hemel ontving, gaf ze de Heere terug en haar hart mocht zich in Hem verlustigen. Het exempel van Eli strekke tot voorbeeld. Daar mocht geen offer meer baten — de maat was volgezondigd. Ziet hier dan Samuel. Spreek Heere, want Uw knecht hoort! Ziet mijn begeerte om God te leren kennen als de enige bron van zaligheid. Wat zou het groot zijn, als er zulke Samuels gevonden werden?

Spreker richt zich tot het bestuur, dat toezicht heeft op de materiële zaken niet alleen, maar ook op hetgeen geleerd wordt. De zuiverheid der leer mocht worden bewaard. Naar „goede schoolmeesters" mochten zij steeds omzien, zoals onze Vaderen dat in art. 44 der Dordtse Kerkordening omschreven.

Zich richtend tot het personeel, zegt spr. dat zij voorbeelden dienen te zijn in leer en leven. Voorbeeld ook, t.o. van de heiliging van Gods dag. De kinderen moeten zich kunnen toetsen aan hun onderwijzers. Wij, aldus spr., vertrouwen onze kinderen U toe; spr. wenst hen wijsheid en genade om goede opvoeders te mogen zijn.

Tenslotte richt hij zich tot de ouders. Het bedroeft hem, dat er te Middelharnis nog zoveel rechtzinnige ouders zijn, die hun kinderen naar een openbare school sturen. Voor de predikanten in de verschillende kerkverbanden alhier, ligt er een taak om dat na te speuren. Samenwerking, voeling met elkaar

Samenwerking, voeling met elkaar houden is noodzakelijk, ook tot opbouw van onze school.

Moeders! Zijn we Hanna's? Vaders! Zijn we Elkana's? Of zijn we Eli's ?

Bestraffen wij onze kinderen nog ? Het is spr's hartewens, dat de kinderen mogen worden opgevoed in de leer die naar de godzaligheid is en dat daartoe de onderwijzers en onderwijzeressen wijsheid mogen geschonken worden, die van Boven is. De vrucht mocht zijn dat er Vele Samuels mochten gevonden worden wie de bede eigen is. „Spreek Heere, want Uw knecht hoort!" In de practijk mocht gezien worden

In de practijk mocht gezien worden wat een Hanna deed, niet wat Eli deed. Niet de kinderen opofferen aan de Moloch van deze tijd.

Dankwoord

De voorzitter dankte daarna de sprekers en allen die tot het welslagen van deze avond hadden medegewerkt waarna Ds Zwerus eindigde met het laten zingen van Ps. 25 : 4 en sloot met dankgebed. Het was een nuttige en leerzama

Het was een nuttige en leerzama avond. • ,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen