Schrammetje

Mijn oog viel in het vorig nummer van ons blad op het bericht, dat de bus, die de dienst Middelharnis—Ouddorp met zijlijn naar Herkingen onderhoudt, twintig jaar bestaat. Als men zo'n bericht leest staat men een ogenblik stil om zich eens te realiseren hoe ontzaglijk snel de tijd toch wel gaat. Het lijkt of het de dag van gisteren was, dat Theodoor (,,Door", zeiden ze te Melissant) van de Klundert voor de eerste maal zijn nieuwe bussen over de destijds nog smalle (en slechte) West Plakkeese wegen chauffeerde. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad eer de altijd lachende Door de vergunning om een buslijn te exploiteren in zijn zak had, maar na ontelbare malen de alarmklok in Den Haag te hebben geluid, kreeg hij het zover, dat men voor zijn en anderer pleidooien zwichtte en de exploitatie een aanvang kon nemen. Schrammetje herinnert zich nog, dat er enkele jaren tevoren ook een busdienst op Ouddorp heeft gereden, doch het gebruikte materiaal was van dic aard, dat het vehikel ontelbare malen onderweg blea* steken. Dat had natuurlijk tot gevolg, dat het publiek geen greintje vertrouwen meer in deze dienst overhield, waarom deze dap ook tenslotte wegens minder goede bedrijfsuitkomsten moest worden g'èstaakt. Van de Klundert zag al direct in, dat een lonende exploitatie alleen gewaarborgd kon zijn, door met comfortabele bussen op de weg te verschijnen en het publiek de grootst mogelijke service te bieden. Er zat dan ook van meet-af-aan „gang" in en zelfs Trijn, die altijd beweerd had ,,voor geen geld van de wereld" in zo'n ding te willen kruipen, overwon tenslotte haar vooroordeel tegen dit vervoermiddel en gaat nu als het te pas komt rustig met de bus mee. Al spoedig Verscheen een derde bus op het toneel, de ,,Latyl" met z'n lange neus, waarmede het manouvreren door de chauffeurs "in de korte en scherpe bochten altijd de bewondering van de passagiers wekte. Deze bus heeft zelfs de oorlog overleefd en nadat de laatste stap der Duitse soldaten verklonken was reed hij weer vrolijk door de Flakkeese landouwen! De heer Buijsse in wiens handen het bedrijf later overging stond en staat ook weer op hetzelfde standpunt, dat het beste materiaal slechts goed genoeg is om het publiek te dienen en dit is ook wel een van de reden, dat de dienst vrijwel nooit stagneert. Twintig jaar lang mag deze dienst zich in de belangstelling van het publiek verheugen en twintig jaar lang „pikken" de chauffeurs nu die ellendige

making van deze dienst zorgen. Ook worden er pamfletten in de diverse wijken van Parijs verspreid: „Helpt de studenten! Maak een pak van Uw overtollige kranten en zet het voor Uw deur. Wij zorgen ervoor dat zij opgehaald worden!"

Maar, er moest ook een afzet voor al dat papier gevonden worden. Dus zocht en vond het comité een papierfabriek die dagelijks 10 ton papier zal afnemen. Het idee begint vy^eerklank te vinden en biimenkort zullen de Parijzenaars bakfietsen zien rijden, beladen met afgedankt proza. bocht al bij de verkeersspiegel te Goedereede. Dat is het, waar ik dit keer eens speciaal de aandacht op wil vestigen. Onbegrijpelijk is het voor Schrammetje dat er in al die jaren, waarin zovele duizenden voor wegenverbetering zijn uitgegeven, nog totaal geen verandering gebracht is. Het verwondert me, dat de Duitsers, die met alle verkeersobstakels in de regel korte metten maakten op dit punt geen „doorbraak" hebben bewerkstelligd! De beruchte hoek, die bij alle weggebruikers in een ontzettende kwade reuk staat, is echter de jaren door gebleven wat hij is.

De gemeente Goedereede schijnt er niet het minste belang bij te hebben, dat die hoek waar alle verkeer passeren moet enige wijziging ten goede ondergaat. Is Schrammetje welingelicht, dan moet de plaatselijke Overheid er zich hebben afgemaakt met de mededeling, dat er over een jaar of vijf tóch een verkeersweg buiten Goeree om komt! Met andere woorden: er is nu al zo lang getobd op die hoek, dus die vijf V jaar kunnen er ook nog wel bij! Dat lijkt me nu niet een bepaald vooruitstrevend vooruitzicht van Goeree's Overheid. Ook al komt er een weg door het doorgaand verkeer buiten Goeree om, dan is er toch altijd nog het locale verkeer dat met dit perikel opgescheept blijft. Maar ik verneem dat particulier initiatief nu deze verkeersknoop eens door zal hakken. Het is al zover, dat de eigenaar van de houten schuur op de hoek van het smalle steegje een stuk daarvan wil afstaan. De E.F.A.O. en de bond van vrachtvervoerders hebben op Flakkee de koe bij de horens gepakt. Als de gemeente er dan niets aan wil betalen, zullen zij het wel doen. Maar verbetering möèt er' komen zeggen ze. En ze hebben gelijk ook. Schram vindt het niet aardig, dat particulieren nu moeten doen, wat in feite des Overheids is. Hier wordt een algemeen belang gediend en het is niet ad-rem, dat daarvoor een bepaalde categorie van belanghebbenden het spit voor moet afbijten. Alevel, verbetering komt er, al houden de Goereeërs zelf de hand op de Portemonnaie! En het is toch heus zo'n heksentoer niet, om te zorgen, dat er op die bewuste hoek een behoorlijke doortocht wordt gemaakt. Was het een zaak, die duizenden guldens vergde, dan was het een ander geval, maar de kosten vallen — gezien in het licht van het grote belang dat er mee gediend wordt — zeker wel mee! Alleen maar jammer, dat er op een manier als deze verbetering moet komen.

Zo is daar ook nog even verder de „witte brug" die als 't ware de poort tot het Ouddorpse gebied vormt. Hoeveel is daarover al niet gepraat en geschreven om verbetering aan te brengen! Maar anno 1950 is de witte brug ook nog steeds even breed gebleven als jaren en jaren her. Heb ik het goed, dan is dat een Provinciale kwestie. Ook hier kan Schram niet vatten, dat de Flakkeese leden van de Prov. Staten het nog niet zover hebben gekregen dat dit onding verbreed werd. En ook dat behoeft geen kapitalen te kosten. Een verbreding van 'n goeie halve ifieter zou al heel veel betekenen. En naar deskundigen beweren is dat zeer v;el te doen zonder er een groot bouwwerk van te maken. Schram wil dat witte bruggetje — waarvan de Ouddorpers beweren, dat alles wat daarachter vandaan komt niet deugt! — nog eens van harte in de belangstelling van de heren Statenleden aanbevelen. Alvorens er te avond of te morgen de een of andere chauffeur de leuning afrijdt en in het water ploft. Mocht dat onverhoopt gebeuren, dan zal de verbetering dra een feit zijn, kijk dat maar eens na! Doch dan kon het wel eens zijn, dat het befaamde kalf verdronken was! SCHRAMMETJE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen