Bestrijdingsmiddelen en Gezondheid

De Arheidsinspectie deelt mede: DNC (Dinitrocresol) is een bestrijdingsmiddel, dat onder allerlei namen in de vorm van poeder, blokjes of pasta in de handel wordt gebracht. Het heeft een hard gele kleur en alles, wat er mede in aanrakiiig komt, neemt die kleur aan. Het is een zeer giftige stof. In fabrieken, waar het wordt bereid, zijn dan ook reeds verscheidene dodelijke ongevallen voorgekomen. Ook in de land- en tuinbouw deden zich evenwel ongevallen voor. In 1947 werden de navolgende in ons land bekend.

1. Iemand, die enige dagen DNC had versproeid, kwam te overlijden. Daags voor zijn dood, was hij zeer dorstig en zonder eetlust van zijn werk thuis gekomen. Hij had de gehele dag gesproeid, evenwel niet op de dag ervóór. De volgende ochtend hervatte hij genoemde arbeid, zonder te hebben gegeten. Hij voelde zich onwel en klaagde over benauwdheid op de borst. Enige uren later verminderde zijn bewustzijn. Hij braakte herhaaldelijk en overleed koit daarop.

2. Een andere sproeier kreeg gedurende drie dagen hoge koorts. Hij klaagde over hartkloppingen en transpireerde hevig. Zijn handen en zijn gezicht vertoonden een rode uitslag en waren gezwollen. Bij het hervatten van het werk werd hij opnieuw onwel. Daarop heeft hij het sproeien gestaakt.

hij het sproeien gestaakt. 3. Een ander, die vijf dagen had gesproeid met warm broeierig weer, kreeg toenemende last van sterk zweten, kortademigheid en vermoeidheid. Toen hij na het weekeinde met het werk voortging, herhaalden zich de veischijnselen, waarop onmiddellijk geneeskundige hulp werd ingeroepen. Na een week was da patiënt hersteld.

Het vergif van bestrijdingsmiddelen kan m het lichaam geraicen door het inademen van damp en stof, door het

Zal de gele Lupine volksvoedsel worden?

Lupine-zaad bevat 44 pet ruw eiwit Op een vergadering van de Nederlandse chcmisclie vereniging, sectie voedingsleer te Wageningen, spitik ir H. Uamberts Vrijdag over de „Veredeling van voederlupine voor voedingsdoeleinden."

Door landbouwkundigen wordt in de toekomst de mogelijkheid gezien, dP luplne( zodanig te veredielen, dat zij voor menselijke consumptie geschikt wordt.

De gele lupine is tot 1840 een wilde plant gebleven: toen begon men in Duitsland het gewas te telen als veevoeder en groenbemesting. Gedurende de eerste wereldoorlog heeft men in Duitsland en Rusland op grote schaal lupine gebruikt om de enorme eiwit-tekorten aan te vullen. Men maakte lupinekaas, lupinebiefstuk, lupineolie enz. Volgens spreker is binnen korte tijd voederlupine een belangrijk voedergewas in vele landen der wereld geworden. Een sterke uitbreiding is te verwachten, vooral van de gele lupine, welk gewas een opvallende eiwitproducent is: Het gehalte aan ruw eiwit van het zaad is gemiddeld 44 pet. Daar de veredeling van gele lupine nog slechts aan het begin staat, is belangrijke opbrengstverhoging met vrij grote zekerheid te voorspellen. Door kruisingen en selecties wordt getracht, het doel, alcoloidvrije lupine, te bereiken. De daarvoor bevoegde autoriteiten

De daarvoor bevoegde autoriteiten staan in Nederland enigszins terughoudend, zo niet afwijzend, tegenover het gebruik van lupine, waarbij het dan voorlopig gaat om voederlupine in de huidige vorm. Hoewel geen directe verbodsbepaling bestaat, wordt evenmin toestemming tot het gebruik verleend. De nadruk wordt hier terecht gelogd op het gevaar van vermenging met de giftige bittere lupine, welker zaden op het oog niet van die van voederlupine zijn te onderscheiden.

Ir Lamberts merkte terzake op, dat de vraag, hoe lupine het best als voedingsmiddel kan worden ingeschakeld, door de voedingsdeskundigen moet voorden beantwoord. De landbouwkundigen willen slechts de aandacht vestigen op een zeer belangrijke eiwitbron. Ovei de gehele wereld wordt jaarlijks minstens 1 millioen ton lupine-eiwit geproduceerd en voor het grootste gedeelte met rationeel gebruik.

inslikken van stof en door de gezonde huid heen. Ter beveiliging tegen een e ander worden de navolgende maatregelen aanbevolen.

a. Bereid de spuitvloeistof uiters voorzichtig, opdat geen stof in de lucht woi'dt verspreid. Draag hierbij en ook bij het sproeien een goed masker. Een zakdoek voor neus en mond biedt geen voldoende bescherming.

b. Spuit van de wind af.

c. Draag bij het spuiten regenkleding liefst rubber handschoenen en laarzen en goede hoofdbedekking, opdat DNC niet op de huid kan komen. Reinig het lichaam goed na het werk. Mocht er toch DNC in de onderkleding zijn gekomen, trek dan schoon goed aan. Zorg ook da de werkkleding goed gewassen wordt en hang Uw gewone kleren tijdens het werk zodanig op, dat zi niet met DNC in aanraking kunnen komen.

d. Was de handen goed alvorens, te eten en gebruik geen tabak onder het werk. Bewaar voedsel zó, dat er geen DNC op terecht kan komen

e. Gebruik geen alcohol (ook geen bier) kort vóór, tijdens, of kort nä het sproeien. Alcohol heeft een slechte invloed bij een mogelijke vergiftiging door DNC.

f. Zorg, dat er geen vlammen in de buurt van DNC komen. Het is voorgevallen, dat een wolk van DNC door een petroleumlamp werd ontstoken en ontplofte. Ook toen men een pasta op een kleine vlam verwarmde, volgde een ontploffing.

Onderschat het gevaar van DNC niet! Men komt hier zo gemakkelijk toe, al men het al langere tijd gebruikt zonder er schade van te ondervinden. In verschillende gevallen kondigt de vergiftiging zich niet door voorafgaande verschijnselen aan!

Ten onrechte meent men wel eens dat men aan DNC gewend is geraakt en er ongevoelig of immuun voor is geworden. Dit is echter niet het geval, hoewel niet alle personen voor deze stof even gevoelig zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen