Een nieuw voorontwerp pachtwet

Bij de staatsdrukkerij is thans het rapport van de in 1947 benoemde commissie tot herziening- van de pachtwotgeving verschenen. Het rapport bevat een volledig ontwei-p van wel, bestaande uit 176 artikelen, een algemene en een artikelsgewijze toelichting.

Het door de commissie opgestelde ontwerp van wet sluit in verschillende opzichten bij hot thans geldende pachtbesluit aan. Zo is het stelsel van pachtovereenkomsten geldende voor een bepaalde duur, en wel van twaalf jaren voor de hoeve en zes jaar voor los land behouden, zvilks met de mogelijlcheid, dat de grondkamer een kortere duur dan de wettelijke goedkeurt. iDe verplichte goedkeuring van alle pachtovereenlcomsten door de grondkamer is gehandhaafd. Aan de toetsingnornien is uitbreiding gcg'even, doordat bij de toetsing ook gelet moet worden op de invloed, die de pachtovcrcenliomst op de verkaveling en de grootte van de bedrijven heeft. De sanctie op het niet schriftelijk aangaan of het niet ter goedkeuring inzenden van de pachtovereenkomst is verscherpt; zolang de pachtovereenkomst niet ter goedkeuiing is ingezonden, geldt zij voor onbepaalde tijd en kan zij niet worden opgezegd.

De in hot Pachtbosluit voorkomende verplichting van de verpachter de gebouwen en andere opstallen te verzekeren is vervangen door de verplichting van de verpachter tot wederopbouw van dooi« brand of storm te niet geganc opstallen.

Nieuw is de bevoegdlieid van de pachter om, indien de exploitatie van het gepachte hem tengevolge van ziekte, ouderdom of invaliditeit zwaar gaat vallen, aan de grondkamer te vragen, ook als de verpachter zijn medewerking weigert, dat een of meer van zijn bloedof aanverwanten in do rechte nederdalende lijn in zijn plaats als pachter gesteld zal woi'den. Deze bepaling maakt dus overneming van de isachtovereenkomst tegen de wil van de verpachter tijdens het leven van de pachter mogelijk. Daarnaast is de regeling behouden, krachtens, welke na het overlijden van de pachter een of meer bloed- of aanverwanten in de rechte ncderdalendo lïjn in diens plaats gesteld kunnen worden.

De verlenging' van éc pacltt In het stelsel van de verlenging van pachtovereenkomsten is een belangi'ijke wijziging gebracht. Moet volgens de bestaande regeling de pachter een jaar voor het einde van een pachtovereenkomst een verzoek tot verlenging indienen, thans wordt voorgesteld, dat de pachtovereenkomst van rechtswege verlengd wordt, tenzij de verpachter daartegen bezwaar maakt. In dat geval kan de pachter zich alsnog tot de grondkamer wenden, met het verzoek de overeenkomst te verlengen. De termijn van verlenging is zowel voor hoeve als voor los land op zes jareia gesteld. Daarmede wordt in zoverre van de bestaande regeling afgeweken, dat volgens het Paohtbesluit een pachtovereenkomst t.o.v. de hoeve in beginsel voor twaalf jaren verleng'd wordt.

In het ontwerp wordt de pachter tegen de koper beschermd. De koper zal namelijk het door hena gekochte bedrijf, indien dit verpacht is, niet in eigen gebruik kunnen nemen, zolang hij nog geen vier jai'en eigenaar ia.

Indien het verzoek tot verlenging van de pachtovereenkomst is afgewezen, oj) grond dat de verpachter het verpachte in eigen gebruik zal nemen, is de verpachter tot schadevergoeding jegens de pachter gehouden, indien hij het goed niet binnen drie jaren in eigen gebruik heeft genomen. Deze bepaling dient om misbruik van het beroep op eigen gebruik te voorkomen.

Bijzondere bepalingen met betrekking maken het mogelijk, dat deze lichamen van oen aantal bepalingen van de Pacht wet afwijlven, indien zij aan hoeven of aan los land een niet tot de landbouw betrekklijke bestemming hebben gegeven.

Een nieuw element in de Pachtwet vormt het hoofdstuk over de pachtruil. Hiermede wordt beoogd tot een verbetering van de verkaveling te komen, voorzover deze haar uitdrukking in de pachtverhoudingen vindt. De niethode, welke voorgesteld wordt, lijkt in verscheidene opzichten op de ruilverkaveling, doch het geheel is eenvoudiger van opzet.

Een ingrijpende wijziging bevat het rapport met betrekking tot de colleges welke bij de uitvoering en bij de reclitspi-aak betrokken zijn. Voorgesteld wordt nl. de thans bestaande l^achtkamers bij de kantongerechten en de grondkamer samen te voegen tot een college, grondkamer geheten, hetwelk zowel met de uitvoering als met de rechtspraak op het gebied van de pacht zal zijn belast. Het appèlcollege, in het ontwerp de Hoge Grondraad genoemd, blijft in Arnhem gevestigd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen