Een zedendelict in het kkerkportaal

Onder bovenstaand opschrift schrijft (ds) A. W. W(ymenga), Geref. predikant te Curagao, in de ,,Geref. Gids" aldaar het volgende smakelijke verhaal: ,,Jaren geleden kende ik een man, die eens per week als lid der kerk bedankte. Hij behoorde tot de vaste bemanning van de studeerkamer.

Ik accepteerde zijn bedanken altijd. Maar ik vergat het dan weer. Hij ook!

Zo bleven vrij beste maatjes en in de kerk miste hij 's Zondags nooit. Er is zoveel waars, in wat Talleyrand, de grote diplomaat der oude school, eens tot een aankomend legatie-ambtenaar, die juist naar zijn eerste plaatsing zou vertrekken, zeide: ,,et suitout, mon ami, pas de zêle." Vóór alles, viiendlief, geen overdreven dienstijver.

Op een zekere Maandagmorgen stond hij reeds vroeg weer voor de deur. Hij moest mij alleen spieken; en dit was hoogst ong-ewoon.

Als regel toch deelde hij eerst aan ons meisje zijn bezwaren tegen voortzetting van zijn kerklidmaatschap mede, alvorens hij mij deelgenoot maakte van Sions recente zonden, welke hem tot deze stap noopten.

Maar nu een onderhoud met gesloten deuren!

Ik werd nieuwsgierig', ditmaal moest er meer dan een dagelijkse zonde achter zitten. Dat was dan ook zo. Gisteren, bij het verlaten van de kerk,

Gisteren, bij het verlaten van de kerk, zo deelde hij mij opgewonden mede, was zijn vrouw met oneerbaie bedoelingen lastig gevallen door een broeder. Weliswaar was er in het kerkportaal veel gedrang gelijk ik in het midden bracht, maai' volgens hem was er verschil tussen gedrang en gedrang. Daarom bedankte hij voor de kerk en ditmaal voor goed.

Daar kon ik inkomen nil contra Deum et bonos mores zoals de antieken reeds zeiden. Niets tegen God en de goede zeden! Nu was er op dat dorp een marechausséekazerne.

En ik ben het er roerend mee eens, dat de Overheid haar zwaard niet tevergeefs moet dragen. Al spoedig zat ik daaiom te overleg

Al spoedig zat ik daaiom te overleggen met een jonge vrohjlie wachtmeester.

Ik had hem ingelicht en ons plan de campagne was spoedig gemaakt. Wij fietsten in de namiddag met het tempo, 't welk het uniek geheim van surveillerende agenten schijnt te zijn, langs de weg, waaraan de ridderlijke wreker van geschonden vrouweneer woonde. Vóór zijn huis zaten wij af, om in

Vóór zijn huis zaten wij af, om in inarechauséestijl te blijven. De bedrangde zat voor het raam. De wachtmeester en ik spraken samen druk en heftig.

Telkens wees hij naar het bewuste perceel. Hij wilde er met alle geweld heen. Met moeite weerhield ik hem. Het kostte Inspanning, ik smeekte hem als het ware, het recht niet zijn volle loop te geven. Onze opzet gelukte. De deur ging

Onze opzet gelukte. De deur ging open, en onze vriend stond voor ons. „Of wij er alsjeblieft geen politiezaak van wilden maken, achteraf wist zijn vrouw het eigenlijk ook niet zo zeker meer, of er wel boos opzet in het spel was geweest." De wachtmeester was echter niet zo gauw bereid om de zaak niet te vervolgen. Maar ja, op mijn voorspraaJt zag hij er tenslotte vanaf. Als de vrouw er dan niet voor stond, kon hij ook moeilijk verder.

Zo scheidden zich onze wegen. De wachtmeester vervolgde zijn ronde en ik zal wel een zieke in de buurt gehad hebben.

Het zedendelict was tot een bevredigend einde gebracht. In de kiem gesmoord.

Sinds draag ik de Kon. Marechausée een wai'm hart toe.

Zie ik in hen, dienaren ons ten goede. Je moet een zaak niet altijd zo gauw op de kerkeraad brengen. „Surtout pas de zêle!"

Andere wegen zijn vaak korter en voeren sneller toL het doel. Het Evangelie te blijven verkondigen

Het Evangelie te blijven verkondigen aan alle creaturen. Ook aan malle creaturen."

De dame met de toeter

Een oude dove dame was op één van de voorste plaatsen in de kerk gaan zitten. Toen de dominee de preekstoel betrad, haalde zij uit haar tas een groot ouderwets gehoorapparaat te voorschijn. Zij wilde dit juist gaan gebruiken, toen de koster plotseling op haar toestormde en fluisterde: „Als je d'r op gaat blazen, zet ik je de kerk uit." (Het Nwsbl. voor Heemstede en omg.)

Bruinbrood en Zandaardappelen

De Minister van Sociale Zaken heeft gezegd, dat er soms nog wel wat te doen is, om het dure leven te bestrijden. Hij vindt het eigenlijk geen offer, dat gezonde mensen van het wittebrood overgaan op bruinbrood.

Hij vindt ook, dat zandaardappelen wel enigszins anders van samenstelling zijn dan kleiaardappelen, maar dat mag geen bezwaar zijn, om de goedkopere zandaardappelen te nemen, ook al is men altijd kleiaardappelen gewend.

WIJ kunnen het met de Minister eens zijn. Zelf menen wij, dat zij adviezen in de meeste gevallen vrijwel overbodig zijn. De wal keert het schip en de meeste mensen worden door de harde noodzaak wel gedwongen, van roomboter over te gaan op margarine, van wittebrood op bruinbrood, enz.

Maar stel nu eens, dat vóór de oorlog een man als Minister De Wilde of Minister Slotemaker de Bruine zo iets had gezegd. Zou er dan niet een heidense agitatie zijn ontstaan? Ziet u de koppen niet voor u? Minister zegt, dat de arbeiders zandaardappelen moeten eten! Zandaardappelen goed voor de werkers! Enz. enz. Er is wel wat veranderd sedert 1940. Alleen de communist had nog het oude verhaal van „neerdrukken op een dierlijk minimum." (Priesch Dagblad.)

Postzegels van Suriname en Indonesië

Binnenkort zal men aan de verza- melaarsloketten der postkantoren Je serie postzegels met toeslag t.b.v. htv Radio-therapeutisch-Instituut (Kankerbestrijding) kunnen kopen. De zegels hebben de navolgende waarden: 7% cent (-f toeslag 7% cent) veikoopprijs ƒ 0.31; ly^ cent (-f- toeslag 221/2 cent) veikoopprijs ƒ 0.61; 271/2 cent (4- toeslag 121/2 cent) veikoopprijs ƒ 0.81; 27% cent (-f- toeslag 97% cent) veikoopprijs ƒ 2.52. De eerste en de laatste zegels dragen de beeltenis van Madame Curie, de twee andere die van Willem Röntgen. In verband met het huidige koersverscsil tussen de Surinaamse en de Nederlandse gulden worden de zegels veikocht tegen de daarachter vermelde prijzen; totaal per serie ƒ 4.25.

Eveneens binnenkort zal aan de veizamelaarsloketten een, door Indonesia uitgegeven Herdenkingszegel ,,Republik Indonesia Serikat" worden verkrijgbaai gesteld in de waarde van 15 sen. Veikoopprijs ƒ 0.15. Aan dezelfde gegadigde kan van tik der genoemde zegels slechts één etxeniplaar tegelijk worden verkocht. O - ^

De export van pootaardappelen oogst 1949

Ruini 800.000 ton uitgevoerd

De Nederlandse export van pootaaulappelen van oogst 1949, welke uitvuei thans practisch achter de rug is, bedueg ruim 300.000 ton tegen een waarde van ruim ƒ 60 millioen. België en Frankujl: waren de voornaamste afnemers, die respectievelijk rond 93.000 en 78.000 ion betrokken. Andere belangrijke afnemeis waren Spanje (34.000 ton), Duitsiaml (25.000 ton), Zwitserland (23.500 ton) en Portugal (14.000 ton.) Van oogst 1948 werd in totaal biina 275.000 ton uitgevoerd, terwijl de geiiiittdelde vooroorlogse export ca. 150.000 ton bedroeg. De uitvoer van pootaardappelen oogst 1949, die het dubbele van de vooroorlogse export bedroeg, mag 'dus alleszins bevredigend worden genoemd Men vergete daarbij echter niet, dat m vele Europese landen in 1949 in ''eiband met grote droogte een aanzienlijk deel van de aardappeloogst mislukte, zodat een grote vraag naar pootaardappelen ontstond, waarvan de export ptotiteerde. -O-

Centrale veiling middelharnis

Velling van Vrydag 19 Mei 1930' Bloemkool A ƒ 65.-76.— ; Bloepiltoo! B ƒ 50.—62.-~; Bloemkool C i 39.- '!5. - Sla A ƒ 2.-8.-; Spinazie ƒ 8.—13.—. Bospeen ,f 34.—; Postelein f 35.-43—; Rabarber ƒ 8.—12.—; Aardbeien P«'' doosje ƒ 1.11.

Veiling van Woensdag 17 Mei 1950 Bloemkool A ƒ 54.-58.-; Bloeinlwo' B ƒ 43.-47.-; Bloemkool C ƒ 35.—H-' Sla A ƒ 6.-8.-; Spinazie ƒ 8-9-' Radijs ƒ 7.— ; Aardbeien per doosje ƒ 1.01.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen