Uit het Kijkvenster

Wij leven snel en onze dagen volgen elkander in niet verminderende jacht op. Hoe ouder wij worden te sneller gaat in ons besef de tijd. Zo is het winter, dra komt het voorjaar. Zo van Pasen tot Hemelvaartsdag, zo weer tot Pinksteren gekomen. Onder al het rumoer en,beweeg van de volkeren schrijdt de tijd voort. En de grote levensvraag is maar: waar gaat het op aan?

Daarop kan je het antwoord alleen maar van 't heilig Bijbelblad horen. Betrouwbare Gids in ons leven! Woord Gods. Openbaring van Boven!

Onder de jonge mensen die door zo veel boeken worden vastgehouden en die zo trouw de krant van a tot z spellen, merk ik wel eens op, hoe zij dan óók nog de Bijbel lezen of horen lezen. Ja zeker, een gewijd boek, verheven van inhoud. Toch dringt het nog zo weinig tot hen door, dat hier voor hen ligt, door Goddelijke Voorzienigheid, het eeuwig en enig Woord des levenden Gods. Met hoeveel schroom en heilige eerbied behoorden wij dat Woord ter hand te nemen. En wat moest eigenlijk elke ambtsdrager sidderen en beven als hij dat Woord moet prediken en lezen! Soms valt het op, hoe jong en oud tot dat Woord komen en er hun gedachten en uitlegging van geven, als ware het niet meer dan een zeer betrouwbaar geschrift van diep ingeleide christenen. Dan wordt vaak niet bedacht, dat het is een leven-wekkend Woord. Dat zondaarsharten stuk slaat dat stenen harten wegneemt en door die dierbare Pinkstergeest, vleesen harten in de plaats geeft. Dan denkt men niet er aan, dat het spreken Gods héél iets anders is dan een spreken van een mens. Zowel waar God Zelve er in spreekt, als wanneer zijn profeten en Apostelen er in spreken. In hun ambtelijke bediening zijn zij door de H. Geest geleid en daarom zijn hun woorden met macht.

Hierin ligt ook het geheim van 's mensen wedergeboorte en bekering. De gereformeerde vaderen spreken daarvan in de Belijdenis en in de Vijf Artikelen — (kent U ze, jonge lezers? Al eens rustig doorgelezen?) — 3e en 4e hoofdst. no's 11 en 12, dat deze wedergeboorte in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking uit de doden. Lees maar wat er verder staat over die vernieuwde, nu ook zelf willende wil!

Dus moet er met 'n mens iets aparts gebeuren? Ja. Inderdaad. Daar moet men nu, zal 't "wel zijn, bevinding van hebben. Bevinding, is dat op­de­dool geraakte vroomheid? Volstrekt niet. Lees de artikelen maar weer. Daar staat het in. En die brengen toch zeker geen ongereformeerde praat, geen valse mystiek? Zo hebben de vaderen het in Gods Woord gevonden. Laatstleden Hemelvaartsdag bracht weer duizenden juichende jongeren samen, „Vast in het geloof", maar kenden ze óók dit? * * *

2e Pinksterdag. De gedachten gaan ver terug. Daar zaten zij, in de middag, om nog wat te spreken over die Pinkstergeest welke zij of kenden, of met welke zij, nog weinig bewust, toch begiftigd waren. Een aardappelhandelaar, een schipper, een metselaar, dove Rika die „met koffie en thee liep," een oude juffrouw, ter elfder ure uit de wereld getrokken, een behanger die er niet bij behoorde maar toch nooit weg kon blijven, enzovoorts. Een van hart en zin, alle recht overtuigd, dat zij nooit naar iGod zouden gevraagd hebben, als Hij niet eerst naar hen gevraagd had. Rumoer op straat. Hier, in de grote Stad gaat een optocht voorbij. De Soc. Democraten waren in opkomst, ze moesten de „straat veroveren." In de grote stoet Troelstra voorop, met Schaper, van Helsdingen, de beide Ter Laan's en anderen en daarachter de duizendkoppige menigte met banieren en vaandels, kortom, een optocht van een uur of anderhalf uur lang. Ze zingen van de heilsverwachting van een nieuwe maatschappij. O, zegt de turfschipper, de dag komt

O, zegt de turfschipper, de dag komt toch ook, dat wij achter de Banier van Koning Jezus staan, het kan zo heel ver niet meer weg wezen! En dat wij nu zalig worden omdat God het wil! De aardappelman, die ,,goed wist waar

De aardappelman, die ,,goed wist waar God hem vandaan gehaald had", beaamde dat en dove Rika, tot wie het gesprek doordrong, knikte ook. Ze had weinig geloof maar ze zei, „als ik geloof dan geloof ik goed." Hadden de strijders daar op straat in

Hadden de strijders daar op straat internationale banden en wereld omvattende verwachtingen, 't was alles nog maar van deze wereld. Hier in huis was 't gezelschap niet minder internationaal, 't Ging boven de anderen zelfs uit, want hun relatie was met de Kerk van alle eeuwen, die achter lagen en die nog komen zouden. Ze hadden óók een „Internationale", óók gericht tot de verdrukten. En hun Koning was van Isrels God gegeven. Van nature revolutionnair had die dierbare Geest hen overtuigd en toen bogen zij de hals gewillig onder het zachte juk van Christus. Deze eenvoudige lieden waren dogmatici in die zin, dat zij „amen" zegden op al wat Gods Woord zegt. En zij stemden hartelijk in als de dominee die „5 Art. tegen de Remonstranten" onder het stof vandaan haalde en de Gode­verheerlijkende leer en praktijk der Gereformeerde vaderen liet schitteren. Nu zo zongen zij dan een „versje." Een versje? Ja een machtige Psalm, hün „internationale": Gij toch, Gij zijt hun roem, de kracht van hunne kracht! — Ofschoon zij doorgaans met hun versje in de klaaghoek zaten.

Aanbidt den Vader in het Woord; Aanbidt den Zoon, aan 't Kruis doorboord. Aanbidt den Geest uit Beiden. Van Zijne liefde, Zijn gena zal ons geen mens. Hallelujah! zal ons geen schepsel scheiden! Zo dichtte Da Costa van Pinksteren.

steren. Ach, wat? Uw leerstelligheid! Als een mens Jezus maar liefheeft, dat is genoeg. Denk er evenwel aan, dat het „nauw

Denk er evenwel aan, dat het „nauw uitgaat" zoals de turfboer zeide. 't Is maar: sjibbóleth öf sibbóleth. Een letter verschil, maar 't kostte 42000 man het leven. Lees dat eens na in Richt. 12. Het gaat in de levende kerk om de

Het gaat in de levende kerk om de ongerepte openbaring van de levende God naar Zijn Woord. Eén letter verschil en het kan een geheel leerstuk op losse schroeven zetten.

Eén letter, en heel de kerk der 3e en 4e eeuw kwam in beroering. Arius, de ketter loochende de Godheid van Christus. Onder Athanasius heeft de Synode hem in 325 veroordeeld.

De zoon was „homoi­ausios", dat is wezensgelijk­vormig met de Vader, zeiden Arius en zijn volgelingen. Neen, dat tast dan Christus' Godheid aan, zeiden Athanasius en de Synode; Hij is „homo­ausios", dat is wezens­ge­ Igk aan de Vader. U ziet het, een letter i maakt heel het

U ziet het, een letter i maakt heel het verschil. WAARNEMER.

Heffing veergelden over de westebschelde

Thans is het komen vast te staan, dat met ingang van 1 Juni zal worden begonnen met het heffen van veergelden op de provinciale boten over de Westerschelde. De tarieven, die door minister Spitzen zijn vastgesteld hebben tot basis de afstand welke de boot over de Schelde moet afleggen, zodat de veergelden op de drie veren verschillend zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen