Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Les in verantwoordelykheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Les in verantwoordelykheid

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het volgende verhaal is historisch. Er was een man die bij de stembus was weggebleven. Daar in Nederland de stemplicht bestaat, kreeg hij later een gedrukt briefje van de burgemeester, waarin hem werd verzocht, de reden van zijn verzuim op te geven. Nu had hij kunnen volstaan met te antwoorden dat hij wegens ziekte of familiezaken of een andere verschoonbare reden niet in staat was geweest, de gang naar het stemlokaal te ondernemen. Daarmee was hij van alle last af geweest. Het aantal thuisblijvers is nu eenmaal wel zo groot, dat het moeilijk aangaat, elk geval afzonderlijk te onderzoeken.

Dat deed deze man echter niet. Hij schreef de burgemeester, dat onze wereld eigenlijk een slechte wereld ia. De maatschappij was rot, volgens hem. Onbereikbaar verre en goedbetaalde lieden trokken aan de touwtjes en de gewone man stond altijd in de hoek waar de klappen vallen. In zo'n land stem ik niet, schreef hij. Wanneer dat alles anders was, ja, dan zou hij geen enkel bezwaar hebben zijn stem uit te brengen. Nu echter de zaken lagen zoals ze lagen, glad verkeerd, weigerde hij aan de gang van zaken medewerking te verlenen.

De burgemeester fronste zijn voorhoofd, toen hij dit briefje las. Hij moest er even over nadenken, want zulke geluiden hoorde hij niet elke dag. Hij was een verdraagzaam man en van nature weinig geneigd, spijkers op laag water te zoeken. Misschien had hij het geval laten lopen, wanneer de man kort en goed had geschreven, dat hij tegen de stemdwang was. Zoiets laat zich nog wel horen in een vrij land. Maar hij was blijkbaar niet tegen de stemdwang en niet tegen het stemmen. Toch was hij opzettelijk weggebleven. De burgemeester vond uiteindelijk dat de betrokkene zijn verantwoordelijkheid niet besefte. Daarom zond hij de stukken door aan de kantonrechter.

En daar verscheen dan de delinkwent. Hij had kunnen afkopen, maar het niet gedaan. Hij had blijkbaar een strijdbare natuur. Ja, U zit daar wel goed achter Uw tafel, zei hy tegen de kantonrechter. U spreekt maar recht; maar wij moeten hard werken voor een bestaantje. En de Kamerleden doen het ook om geld. Zij spelen mooi weer van onze centen.

Men ziet, er was geen woord Frans bij. De Kantonrechter had zich ech-

Uit andere bladen

ter goed geprepareerd. Hij liet de opmerking aan zijn adres voor wat ze was, maar vroeg de verdachte wel, waarom hij dan geen Kamerlid was geworden wanneer dat zo'n goed baantje was. „Ha, Kamerlid", zei de delinkwent, en zette grote ogen op, ,,dat is toch niks voor ons soort mensen". Maar dat was de kantonrechter niet met hem eens. Hij had zich voorbereid, wij zeiden het al; en hij noemde zo een rijtje van twintig namen; alle van mensen, afkomstig uit zeer eenvoudige gezinnen, die het niettemin tot parlementslid hadden gebracht. De verdachte was hierop even sprakeloos, maar bracht na enig nadenken wel in het midden dat die mensen dan waarschijnlijk iets had den geleerd. „Zo is het", zei de kantonrechter; „en ik wou U graag wat leren. U bent kruidenier; maar ik verzeker U dat Uw grossiers in financieel opzicht geen goede ruil zouden doen, wanneer ze Kamerlid werden."

Vervolgens wierp de kantonrechter het over een andere boeg. ,,Dus, U vindt de maatschajiipij slecht." ,,Ja,"' zei de ander gretig. De kantonrechter knikte. „Het spijt mij, maar het is Uw eigen schuld". De verdachte protesteerde. ,,Dat is niet waar. Ik doe niet aan politiek. Ik bemoei mij nergens mee." Op dat antwoord had de kantonrechter gewacht, ,,Dat is het hem juist. Hoe kan de maatschappij beter worden wanneer mensen als U, die toch zoveel critiek hebben, zich nergens mee bemoeien. De maatschappij is onze eigen maatschappij, de regering is onze eigen regering'. Wij hebben allen dezelfde rechten. Ik heb één stem, precies als U. Alleen, ik breng hem uit."

Hij kreeg maar één gulden boete, deze weigeraar; en toch ging hij naar huis met een bezwaard gemoed Want, misschien voor het eerst van zijn leven, besefte hij vaag dat bij alle andere lasten die hij had te dragen, op hem ook nog een klein stukje verantwoordelijkheid voor de publieke zaak rustte.

En wat ons betreft, wij geven dit verhaal gaarne ter overdenking aan al degenen die steeds anderen de schuld geven voor datgene wat hun niet bevalt en er van uitgaan dat de eerste vrijheid is, iedere verantwoordelijkheid te ontkennen. (Heerenveense Koerier: jen zoetwater bassin ontstaan van plm 15 km lengte. 150Q0 ha land kan zoetwater inlaten, wat voor Ijoeren en vooral voor tuinders een enorm voordeel zal zgi' Bovendien zullen 54 km stormwei'cnde dijken geen of althans niet noemenswaard onderhoud meer nodig hebben. 650 ha buitengronden zgn. gorzen, jiillen daardoor geregeld droog blijven en ook 700 ha buitenpolders die nu nog geregeld onder water komen, zullen als goede cultuurgrond kunnen worden Ijruikbaar gemaakt.

Een zeegat gaat dicht De heer N. Biezeveld, ingenieur bij de Rijkswaterstaat gaf ons bij dit bezoek aan d^^^ afdamming een uiteenzetting 511 technische bijzonderheden. Het moet yoor Ir Biezeveld, die ook aan de dichting van de dijken op Walcheren heeft gewerkt, wel zeer prettig z^jn, dat dit kanvei tot nog toe met zoveel succes verloopt. Een zeegat dichten is toch heus kleinigheid. En dat in zo korten tijd! Hebben w\j het goed voor is men er verleden jaar April aan begonnen en binnen enige maanden zullen de twee dammen een feit ziJn!

Van het Vijf-eilanden-plan — als dit nog eens ooit werkelijkheid wordt, kan dit het begin worden genoemd. De eerste sleuf gaat dicht. Voor Goeree en Overflakkee kan er deze les in zitten, t afdamming van het Haringvliet niet tot de onmogelijkheden bestaat en vry vlug zou kunnen geschieden. Om waterstaatkundige en vele ande

Om waterstaatkundige en vele andere redenen zal men hiertoe niet zo spoej overgaan. Een brug zal de enigste oplossing zijn, om Plakkee uit zijn isolement te verlossen. Behalve de twee dammen ligt het in

Behalve de twee dammen ligt het in de bedoeling toch nog een verkeersbrug over de rivier te slaan, om daarmee het veer Brielle-Rozenburg op te heffen. Over een afgedamde rivier tóch nog een bnig! Steden als Den Haag en Delft zullen zich hier mogelijk voor interesseren, omdat daardoor een vftj gemakkelijk verkeer op het land van Voome — dat een prachtig recreatie-oord en watersportcentrum wordt — kan ontstaan.

Voor Briell* nieuwe mogelükheden Deze afdamming is knap ingenieurswerk Er wordt echter een stuk historie mee afgesloten. Er is een tijd geweest dat de schepen van de Oost Indische Compagnie de Brielse Maas opvoeren en over dit water schatten en rijkdommen werden binnengebracht. De historische plek is nog aan te wijzen en de deze stad als eerste aan de ^ijde van de lymes van de Noordpoort zijn er nog, waar de Watergeuzen doortrokken en (leze stad als eerste aan de zijde van den Prins brachten. Libertatis Primitiae! Den Briel was toen een flinke Tiavenstad aan zee en komt nu aan een binnenwater te liggen. Maar den Briel zit niet stil. De stad heeft een actieve burgemeester (Burgemeester H. v. Sleen) een efen ijverig V.V.V. hestuur met verziende blik. De afdamming opent grote mogelijk

De afdamming opent grote mogelijkheden voor recreatie op en aan het water Tussen Kruininger Gors en de Botlek komt een meer zo groot als de Kaag en de Brasem tesamen. Oit watersportïebied 'zal een' onderdeel worden van een grote zeilroute, welke Zich via de Oude Maas tot vooi-bij Dordrecht uitstrekt. Aan de Zuidelijke oever, met Brielle m het Centrum komt een groot recreatie-oord met ligstranden en kampeer terreinen, een jachthaven enz. De gemeenteraad van Brielle heeft besloten op korte termijn voorzieningen te treffen en reeds is men bezig aanlegatei^ gers te maken in de haven. Dit prachtige binnenwater, straks vlug en gemakkelijk te bereiken, zal' zeker de aandacht trekken van Rotterdam, den Haag, Delft e.a. plaatsen. En" het land van Voorne, met het stedeke Den Briel, zal er wel bij varen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 juni 1950

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

Les in verantwoordelykheid

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 juni 1950

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's