Schrammetje

Ben ik daar op karwei bij de galanterie­ en speelgoedwinkelier. En praten we onder een „bakje" over van alles en nog wat. Natuurlijk eerst over het weer, want dat is de Hollander eigen. Het weer is 't aanloopje om een gesprek in te leiden. Tot vervelends toe moet de winkelier van de klanten aanhoren dat 't heet, of koud, of „licht", of regenachtig en zo al meer is. En hij moet er telkens zgn tegenzet voor gereed hebben Als de klant zegt dat het hard waait geeft hij dat direct toe, maar zegt als troost, dat 't „gelokkug nog droag" is. Wanneer 't vriest dat 't kraakt naar de mening van de klant, dan is des heren winkeliers conclusie dat het inderdaad waar is, maar ,,tegen de kouwe kajje nog es wat doeë, meer as tegen de hitte" voegt hij er dan vergoelijkend aan toe. Ja, dat weer, dat weet wat. „Wat 'n weer weer", zegt m'n buurman altijd. Ik heb eens gelezen van een kapper, dat hij een kaart aan de spiegel hing, waarop met dikke letters stond: „Praat me asjeblieft niet over het weer!" Hij was er beu van. We vinden het eigenlijk allemaal afgezaagd, maar we praten toch over het weer. Hoe zouden we een gesprek beginnen als er geen weer was ? Maar ik dwaal af. Ik zei alleen maar dat we eerst over het weer praatten. M'n klant, de galanteriewinkelier en ik, de metselaar. Daarna kwam .het over de zaken. En ik zei hem dat het toch heel wat anders in z'n winkel was dan een jaar of drie, vier terug. Toen stonden de boorden nog grotendeels leeg, maar nu konden ze de voorraden niet bevatten.

Ja Schram, zei de winkelier, dat is zeker een heel verschil. Toen vochten de klanten om een emaille staartpannetje of een paar boterhambordjes, maar dat is over. Je was toen de beste man van de wereld als je een klant een nest schalen verkocht of een paar kop ­ en ­ schotels en ze beloofden je voor de toekomst de klandizie van de hele familie, 't Is maar goed, vervolgde hij, dat ik voor zulke beloften niet erg vatbaar was, want ik ken de wereld al langer dan vandaag. Van al die beloften kwam geen spaan terecht en dezelfde mensen die toen zeiden, dat ze er graag wat méér voor over hadden als ze geholpen konden worden, kijken je heel kwaadaardig aan, wanneer je nü per ongeluk eens twee cent duurder op een of ander artikel bent dan een ander, „'t Is bie joe mar hard­diere oor", bijten ze je dan toe. Ja, zo gaat dan, man!

Ik keek zo de winkel nog eens rond en m'n oog viel er op, dat er weer heel wat artikels stonden, waarop ergens in een hoekje of onderaan „made in Germany" stond. Dat zag ik toen ik nog 'n heel klein Schrammetje was, óók al op m'n speelgoed staan, zonder te weten natuurlijk wat dat betekende. Maar ik herinner me nog hoe ik aan de weet kwam, hoe die vreemde woorden moesten worden uitgesproken. Er kwam eens 'n meneer bij ons toen ik aan het spelen was en die liet me lezen, wat er op het speelgoeddoosje stond. Dat las ik natuurlijk vlot voor. En wat staat hier? vroeg hij. ,,Maade in Germäänie" zei ik. Doodeenvoudig omdat het er stond. „En wat wil dat nu zeggen?" vroeg meneer. Dat wist ik vanzelf niet. Luister goed, Schrammetje, zei hij. Je leest het verkeerd. Er staat „meejd in zjürmenie". Dat wil zeggen: „gemaakt in Duitsland." Ik heb het nooit meer vergeten. En het schoot me weer te binnen nu ik dezelfde woorden wéér op het speelgoed zag staan. De winkelier vertelde me dat er weer heel wat goed uit het Germanenland wordt ingevoerd. En 't is nog goed spul ook, zei hij. Andere fabrikanten komen er bij ten achter. En toch kriebelt het me een beetje, vervolgde hij, als ik dat goed uitpak. Het is net in m'n gevoel alsof ik weer wat aan onze gemeenschappelijke vijand wil gaan verdienen.

Het is, zei hij, zo'n beetje verraad aan m'n eigen voornemens. Want in de oorlog nam ik me voor, nooit iets meer te verkopen dat door Duitse handen gemaakt was. Maar ik mö t wel, omdat m'n collega's het ook hebben en ik anders niet mee kan." Ik herinner er de winkelier aan ,dat de grote bollebozen direct na de oorlog al gezegd hebben, dat we uit handelsoogpunt Duitsland niet kunnen missen. Want het is een land, waar we altijd goede en grote zaken mee gedaan hebben. We konden er een groot deel van onze groenten en aardappelen aan kwijt en we kochten er voor milliarden aan machinerieën. Evenwel „Germany" schijnt thans weer aardig tegen 't kantje op te kruipen, zo op z'n Flakkee's gezegd. Want overal in het land rijden de kleine kinderen met Duitse speelgoedwagens en de grote kinderen met Duitse volkswagens. En wat de laatste betreft heb ik me wijs laten maken dat deze ongeveer tweeduizend lieve guldens goedkoper zouden zijn, als de Engelsen en Amerikanen het toelieten.

Daardoor zou echter hun eigen markt in het gedrang komen. Dus schrijven zij de Germanen de wet voor. Wat aan de ene kant maar goed is misschien, want Schram heeft zo de indruk dat wanneer men onze Oosterburen eens helemaal de vrije teugel liet, ze binnen afzienbare tijd óók weer kanonnen en messerschmidts zouden gaan maken. En dat is gevaarlijk spul in hun handen, daar weten we alles van.

Nü staat er achter die makelij­aanduiding nog; „Britisch of U.S.A.­zöne." Dat zijn de duimschroeven. Maar we ontkomen er niet aan om zaken met onze vroegere onderdrukkers te doen, hoe onpleizierig dat ook in veler oog moge schijnen. M'n klant, de winkelier ia er ook van overtuigd. Maar 't zit 'm toch niet glad! SCHRAMMETJE.

(Vervolg van pag. 1) werd geslagen en dan rijst natimrlijk de vraag, wat zal dat meer kosten. Dhr V. Eek: Middelharnis heeft er het meeste belang bij, want in de andere gemeenten zijn er niet zo erg veel. De Voorz. zal schriftelijk deze vraag ter kennis van het College brengen. Dhr Kleingeld verzocht schriftelijlc

Dhr Kleingeld verzocht schriftelijlc of aan de ambtenaren en armlastigen geen voorschot kan gegeven Worden, opdat zij hun kolen goedkoop liunnen inkopen.

De Voorz.: Dit is reeds geregeld, maar de kolenhandelaar kan niet meer dan 1/11 van de door U gevraagde hoeveelheid verstrekken. Weth. Vroegindeweij die bestuurslid is van de kolenbond, bevestigt dit en zegt, wij zitten met hetzelfde geval. Een elfde is te weinig en laat men dit toch komen dan worden de vervoerskosten veel te hoog.

Dhr V. d, Waal: Het is dus net als met het bevroren vlees, want dat willen de slagera ook niet verkopen. Weth. V. d. Brugge: De zaak ligt heel anders, want de kolen zijn er niet, maar het bevroren vlees is er wil, en dat willen de mensen niet.

Mevr. V. Groningen verzocht om een tapkraan bij het woonwagenkamp, omdat de bewoners in de omtrek veel last van deze mensen ondervinden.

Dhr Koppelaar: Hierin is toch voorzien, want de gemeentewericman zou daar enkele uren per dag- tegen betaling water tappen.

Een en ander zal onderzocht worden. Vastgesteld werd een partiële herziening van het uitbreidingsplan in onderdelen. Een wijziging werd aangebracht in de gemeentebegroting 1950, terwijl z.h.s. de rekening 1949 van de Gasfabriek werd goedgekeurd. Het voorstel tot verlening van een crediet voor de aanstelling van een opzichter-tekenaar in tijdelijke dienst ondervond geen tegenstand. Bij punt 8 moest men beslissen over de aankoop van 12 banken voor de U.L.O. School. Dhr V. d. Meide vroeg waarom er nog

Dhr V. d. Meide vroeg waarom er nog geen telefoon in de school was aangevraagd. De Voorz.: Dit is aangevraagd bij de

De Voorz.: Dit is aangevraagd bij de P.T.T. Mevr. V. 'Groninlgen: Zijn 12 banken

Mevr. V. 'Groninlgen: Zijn 12 banken wel voldoende?

De Voorz.: Dat is na overleg niet de Inspecteur door het Hoofd aangevraagd. Voorts vond de overdracht plaats van een strookje grond aan de N.V. „Emgo", terwijl ook weer een strookje grond werd aanvaard, bestemd voor de openbare weg.

Mevr. V. Groningen: Wordt hier de Meidoornstraat bedoeld ? De Voorz.: Neen, de Lijsterbesstraat

De Voorz.: Neen, de Lijsterbesstraat wordt doorgetrokken, terwijl de Meidoornstraat pas na een pleinvorming wordt doorgetrokken.

Het voorstel tot omzetting van de reserve der Gasfabriek (ƒ 91..397.—) in een geldlening, aan de Gascentrale „Plakkee" ontmoette geen bezwaar. De rente zal gedurende de eerste twee jaar 3Vt% bedragen. Dhr V. d. Waal vraagt inlichtingen

Dhr V. d. Waal vraagt inlichtingen over de onderwijzers zangcursus. De Voorz.: Een ieder die mee doet en

het aanvraagt, krijgt daarvoor een bijdrage.

De Chi-. B.L.O. Dhr Kleingeld interpelleerde over de kwestie van de Chr. B.L.O. School en het Weeshuis, want dat was voor hem een pijnlijke verrassing. Ik zit hier niet alleen voor de partijbelangen, maar tevens voor de gehele bevolking van Middelharnis. In de Fl. Nieuwsbode worden reeds bedragen genoemd, welke door V gemeente zullen worden betaald. Spr. ^,^«g of dit stuk inderdaad juist was en JJ^ '^^ er daarom haring of kuit van hcb- Den, >»,B^|. 20 zeide spr. ,,Voorkomen is n"" v^^ genezen".

ue ycoï-i.. De vrtjziging, waarin deze materie wordt verwerkt, is nog niet binnen maar zodra dit het geval is, geef ï ,y gelegenheid, hierover vragen te stellen.

Deze burgerlijke instelling van sociale weldadigheid heeft het besluit ge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen