Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Korea

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Korea

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Die naam is op ieders lippen. Zou men drie maanden geleden gevraagd hebben, waar dit land toc eigenlijk lag, dan zouden velen er gee antwoord op hebben kunnen geven. He is ook zo ver weg. Wat hadden wtj e mee te maken? Maar nu zijn aller oge eTop gericht; al is het dan ver weg. N zijn wij er ons van bewust, dat wat daa geschiedt, voor ons van groot belang is Maar, wat hebben wij met dat verr land in Azië, ergens in de buurt van Japan, dan toch te maken? — Daar word op het ogenblik een zaak uitgevochten die ons allen raakt. Heel de wereld zie met spanning uit naar wat daar geschiedt. Daar botsen twee wereldmachten. Daar is oorlog. En dat is misschien een voorspel van een nieuwe wereldoorlog. En oorlog, dat zijn wij ons nu een weinig bewust geworden, dat is iet verschrikkelijks. Dat hebben wij van nabij gezien en aan den lijve ondervonden

Oorlog, dat is altijd iets verschrikkelijks geweest. Wel beschouwen wij he gaarne als een uitzonderingstoestand terwijl vrede de normale zou zijn. Maa is het, wel beschouwd, niet juist andersom in deze wereld van vijandschap — vijandschap, allereerst tegen God ? Is het niet eer als een wonder te achten, wanneer er een betrekkelijke vrede heerst? En is oorlog, althans in onze dagen, nie de normale toestand?

Oorlogen en geruchten van oorlogen Laat ons er bij vermelden; en aardbevingen op verscheidene plaatsen. Of, zegt het ons niets meer, dat de nieuwsbladen melden, dat bij de jongste aardbeving een millioen mensen schijnen omgekomen te zijn, en vijf millioen dakloos zijn geworden?

Vroeger was het karakter van de oorlog iets anders dan tegenwoordig. Was de spanning tussen twee landen tot een lioogtepunt geklommen, dan kwam het tot een openlijk militair treffen. Men verklaarde elkaar openlijk de oorlog. De strijdmachten der beide landen vochten het uit. De burgerbevolking der landen bleef er zo veel mogelijk buiten. Andere landen zagen toe. Zulke oorlogen heeft men nu niet meer te wachten. De oorlog wordt niet meer openlijk verklaard Heeft Duitsland in 1940 aan Nederland de oorlog verklaard? Immers neen.

Hitler gaf bevel om Nederland binnen te rukken, het onder de voet te lopen terwijl hij nog kort tevoren met geruststellende mededelingen ons in slaap trachtte te sussen. En daarop volgde roof en plundering. Indien God het niet genadig verhoed had, zouden wij weggevoerd zijn naar vreemde gewesten, en zou het Nederlandse volk uiteen geruk en verstrooid zijn geworden. Ons volksbestaan zou een eüide genomen hebben Is het te verwachten dat bij een nieuwe oorlog een groot gedeelte der wereld neutraal toe zal kunnen zien? Nu reeds, terwijl de oorlog nog niet is uitgebroken, staat schier heel de wereld als in twee kampen verdeeld tegenover elkaar. Er zijn twee tegenover elkaar staande Ideologien, en het wordt steeds duidelijker dat men öf voor de ene öf voor de andere zal moeten kiezen. Het schijnt uit te lopen op een totale

Het schijnt uit te lopen op een totale oorlog. Totaal in die zin, dat alle volkeren er in betrokken zullen worden, maar ook totaal omdat niet alleen de legers erin bett-okken worden, maar heel de bevolking van de verschillende landen. En als deze oorlog uitbreekt zal dat zó onverwacht zijn, dat we erin zitten vöór we het goed beseffen. Het element van verrassing zal daarbij een grote rol spelen.

Maar is het dan tenminste nü nog vrede? Zo zouden we het kunnen noemen. Vroeger werden langs diplomatieke weg de conflicten tussen de volkeren tot oplossing gebracht.

Lukte het niet, dan spraken de wapens het laatste woord. Maar nu staan in „volle" vredestijd de volkeren tot de tanden gewapend tegenover elkaar. De wijze waarop in vredestijd tegen elkaar wordt geageerd, de middelen welke daarbij worden toegepast zijn van zulk een aard, dat men spreekt van een koude oorlog. Het is oorlog in vredestijd. Maar dat is nog niet alles. Men is op Zijterreinen reeds met elkaar in een hete oorlog betrokken. Landen welke in tweeën gespleten zijn door de op elkaar botsende ideologieën, zijn het terrein, waarop de grote partijen elkaar ontmoeten. Zonder met elkaar formeel in oorlog te zijn, omdat men de verantwoordelijkheid daarvoor niet aandurft of de gevolgen vreest, bestrijdt men daar elkaar.

Daar beproeft de een zijn wapens tegen de ander. Dat was eigenlijk al het geval in de Spaanse burgeroorlog, welke onmiddelijk aan de tweede wereldoorlog vooraf ging. Dat was het geval in Griekenland, en dat zien we nu nog duidelijker en op grotere schaal in Korea.

Rusland houdt zijn handen er af. Zegt geen partij te kiezen. Maar heel de wereld weet dat heel de actie der Noord- Koreanen op touw gezet is met Russische hulp en mogelijk gemaakt door Russische wapens. En zij zijn begonnen, ondanks het beweren, dat de Zuid-Koreanen begonnen zouden zijn. De feiten bewijzen het zonneklaar. Amerika dat grote belangen erbij heeft, dat Zuid- Korea niet onder de voet gelopen wordt, heeft op uitnodiging van de Verenigde Naties de strijd daartegen aangebonden, om te verhinderen dat Korea niet communistisch wordt. Andere landen zullen ook helpen. Ook Nederland. Er is geen oorlog tussen de grote mogendh'eden, of liever, tussen de beide groepen van mogendheden, maar intussen heeft daar in Korea een krachtmeting plaats, feitelijk tussen die groepen, die dan niet met elkaar in oorlog zijn. En de wereld Volgt met ingehouden adem het verloop. Want men voelt: Wat daar gebeurt, en menselijkerwijs gesproken, wat de uitslag daarvan is, daar hangt voor de naastfe toekomst veel van af.

Oorlogen en geruchten van oorlogen. Zal dit het voorspel zijn van een algemene wereldbrand? Of, zal de vlam nog eenmaal doven, en een tijd van herademing voor de wereld aanbreken? Wij weten het niet. Het lot der volkeren is in Gods hand. Ook ons persoonlijk lot. Zal straks aan alle zijden de weg van

Zal straks aan alle zijden de weg van ontkoming worden afgesloten, dan blijft één weg open, de weg naar boven. Eén koninkryk geeft vastheid en veiligheid aan zijn onderdanen. Het is het Koninkrijk Gods, dat alle koninkrijken der wereld vermaalt.

Dan behoeven wij niet met een kloppend hart (al laat het ons niet onverschillig) de ki'ant te pakken, ov\ te zien of het in Korea goed gaat. Dan zien wij ook in die nieuwsberichten hoe God de wereld regeert.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 september 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's

Korea

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 september 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's