Gods werk in de tollenaar Mattheus

II.

Zijn ziel doorleeft het persoon­ 1 ij k e in de Goddelijke, onwederstandelijke roeping. Die inwendig van God geroepen

Die inwendig van God geroepen wordt, leert: Niet alleen anderen maar ook van mij. Mij is barmhartigheid geschied.

Dat persoonlijke doorleeft Mattheüs. Zou hij dan kunnen vasten?

Ook in onze ziel moet liggen, wat de apostel schrijft; „opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn."

Wij weten die dingen alleen, wanneer God ze ons heeft bekend gemaakt. Het moet ons persoonlijk bezit zijn,

Het moet ons persoonlijk bezit zijn, want wij moeten er mee kunnen leven en sterven!

Vraagt gij: Hoe weet men dit dan? Waaraan weet men dit? Hoe weet men dit altijd? De Heilige Geest getuigt daarvan van

De Heilige Geest getuigt daarvan van binnen, in 't hart. Dit getuigenis is echter niet altijd even luid. Bij de een is dit getuigenis des Gees

Bij de een is dit getuigenis des Geestes in 't hart klaarder dan bij de ander. Bij een en dezelfde gelovige is het ook de ene tijd klaarder dan de andere tijd, maar geheel afwezig is het nooit.

Wat zijn dan de d in gen die Mattheüs van God geschonken zijn? Christus geeft hem een klaar gezicht

Christus geeft hem een klaar gezicht in zijn algehele verlorenheid.

Gij zegt misschien: Dit lees ik nergens in die verzen. Het staat er naar de letter ook niet bij. En toch, weet gij, waar dat uit blijkt ?

Zijn mond is gestopt. Er is geen tegenspreken meer.

En waar de mond gestopt is wordt het hart geopend, opdat de Koning der ere, rfldende op het Woord der waarheid, voorspoedig inga.

Christus openbaart Zichzelf in zijn ziel in de woorden: „Volg Mij".

Dan kan Mattheüs het niet langer in het tolhuis uithouden. Als de heerlijkheid van Christus hem wordt geopenbaard, overtreft die oneindig al wat het tolhuis hem biedt. Alle dingen worden dan voor hem schade en drek bij de utnemendheid der kennis van Jezus Christus.

Nu zijn niet alle wegen aan de weg, dien de Heere met Mattheüs gehouden heeft gelijk, maar wat het wezen der zaak betreft, komt de Heere die twee dingen te schenken en zó Zijn ganse Kerk te roepen uit de duisternis tot Gods wonderbaar licht.

Zijn ziel smaakt de verborgen omgang met God. Zijn ziel hoort het Evangelie, dat tevoren altijd voor hem was bedekt.

Zijn ziel stemt hartelgk Gods weg toe en wenst alleen in Gods weg gezaligd te worden.

Zijn ziel krijgt lief en die liefde is sterk als de dood. Haar kolen zijn vurige kolen, vlammen des Heeren, vele wateren kunnen deze liefde niet uitblussen.

En evenals de bloem bij het opgaan Her zon, zo opent de ziel zich zich voor Hem, Die tot haar. Die in haar gezegd heeft: „Ik ben gekomen om zondaars te roepen tot bekering." Zijn ziel verloochent zichzelf, werpt

Zijn ziel verloochent zichzelf, werpt zich aan de voeten des Heeren, om van de Heere te worden geleerd en bearbeid tot de kennis van de zaligheid.

Zijn ziel geniet enige omgang met God. Gods verborgen omgang vinden, zielen daar Zijn vrees in woont.

Komt herwaarts tot Mij. Doet uw mond wijd open en Ik zal dien vervullen. Toont Mij uw gedaante, doet Mij uwe stem horen.

Kunnen dan de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Aan die maaltijd is Christus het middelpunt.

Daarom eindigt Mattheüs niet in zichzelf, ook niet in zijn werkzaamheden (hij noemt ze niet eens) maar eindigt:

Laat ieder 's Heeren goedheid [loven

Want goed is d' Oppermajesteit Zijn goedheid gaat het al te [boven

Zijn goedheid duurt in [eeuwigheid.

Laat in uw ziel zinken de noodzakelijkheid, dat de Heere u bearbeide door Zijn Geest en Woord. Onderwijs, Goddelijk onderwijs hebt gij nodig, om te leren breken met de wereld en de zonde.

Zegt gij in diepe moedeloosheid: Het zal mij wel nooit geleerd worden? Als de Heere niet in Zichzelf bewogen werd, dan was het voor eeuwig afgesneden. Klaag uzelf aan. Spreek de Heere vrij. Buk voor de hoge God. Tracht uw mond gesloten te krijgen. Dan gaat het hart open en Christus zal voorspoedig binnen rijden op het Woord Zijner waarheid.

Zijn deze dingen ook u, gelijk Mattheüs, van God geschonken? Verblijdt u met vreze en beving in God. Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, zal datzelve voleindigen. De nieuwe mens moet gedurig worden aangedaan en de oude mens gedurig worden afgelegd. Hij moet wassen en ik minder worden.

Zijt gij in de dagen waarin de Bruidegom is weggenomen, dagen, waarin uw ziel vast?

Als gij vast, in treurigheid zijt en uw ziel zich nederbuigt, zalft uw hoofd en wast uw aangezicht, opdat het van de mensen niet gezien wordt, wanneer gij vast.

In zes benauwdheden zal Hij u verlossen en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren. Alle kastijding, als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde maar van droefheid te zijn maar daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht der gerechtigheid degenen, die er door geoefend zijn.

In het strijdperk van het leven zegt Christus tot de zijnen: „Hebt goeden moed. Ik heb de wereld overwonnen."

In de ure van sterven wordt vervuld: „Laat ons blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft des Lams is gekomen en Zijne vrouw heeft zichzelve bereid."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen