Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Late Lente

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Late Lente

16 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Da's verschrikkelijk voor Jan. En — toen htj wegging en ik hem er naar vroeg, zei hij: dat komt wel in orde! Nou zit de stakkerd daar alleen."

„Nu, nu, alleen. Er zijn daar mensen genoeg, hoor. Jonge meisjes zullen er ook wel zijn. Maar 't is wel erg voor hem. Hij hield veel van Marie." „Ik vind het min, dat zij dat gedaan

„Ik vind het min, dat zij dat gedaan heeft. Als hij drie, vier maanden weg is, hem een schop achterna geven. Dat had zij moeten zeggen, toen hij hier nog was. Nu gaat hij weg met de gedachte, dat htj haar over een jaar of zo halen komt."

komt." In edele verontwaardiging spreekt Sanne.

„Neen, Sanne, zo is het toch niet. Dat kunnen we uit die brief wel opmaken. Hij' was er niet erg verrast van, schrijft hy. Hij had het wel gedacht."... „En hij zei mij: het komt wel in orde"!

„Nou ja, natuurlijk heeft hij de stille hoop gehad, dat het nog wat zou loslopen. Maar hij heeft zich vergist. Hij verwachte het dus wel en hoopte alleen. dat Marie van gedachten veranderen zou, als hij weg was." „Ik snap die meid niet", zegt Sanne.

,,Je zult een kerel kunnen krijgen, als Jan, en het niet doen.'' De boerin geeft geen antwoord op de

ze ietwat ruwe ontboezeming, die recht, streeks uit Sanne's hart komt. En Sanne hult zich verder in zwijgen. Ruim een maand later komt er weer

Ruim een maand later komt er weer een brief van Jan, die echter zuiver zakelijk is. Een soortement brief heeft hij ook aan zijn oom in Zwolle geschreven, dus meldt hij. 't is de mededeling, dat hij over enkele maanden voldoende goede grond kopen kan en dan zou hij over contanten willen beschikken. Of de boer bij zijn besluit blijft, hem een bedrag te lenen tegen behoorlijke rente en aflossing. Op vermakelijke wijze — de boer leest

Op vermakelijke wijze — de boer leest dat gedeelte voor, als Kees, die is nu met groot verlof en neemt de opengevallen plaats van Jan in, Sanne en Ter Avest in de keuken koffie drinken — vertelt hij, hoe hij en een zoon van Havin. ga, zijn boer, elke avond planken zagen van de omgehouwen bomen, best, sterk hout. Dät wordt het hout voor zijn boerderij, die er zó en zó komt uit te zien — een ruwe schetstekening is er bij — en dan voorlopig groot genoeg is. Elk jaar hoopt hij er wat bij te bouwen. Over een maand of zes, zeven kan hij de boerderij, die hij „Zwolle" zal noemen, betrekken. Mét een vrouw of zon der een vrouw, dat weet hij nog niet. Hij hoopt, mét een vrouw, want anders komt er heel wat kijken; een man alleen is niets. ,,Misschien schikt God nog wel een

,,Misschien schikt God nog wel een vrouw toe, van wie ik houden kan", staat er letterlijk. „Maar ik zie er hier niet één. Dus zal ik mij wel alleen moeten redden." Aanvankelijk heeft de boer deze pas

Aanvankelijk heeft de boer deze passage niet willen lezen, maar bij nader inzien doet hij het toch, daarbij ongemerkt, Sanne gadeslaand, die heftig kleurt en in verwarring het hoofd buigt, temeer, omdat die vervelende Ter Avest haar, met een knipoogje, zit aan te kijken.

Hij verkeert in tweestrijd. Arend Konijnenbelt en spreekt er later met zijn vrouw over. „Ik weet nu waarlijk niet, of wij, in

„Ik weet nu waarlijk niet, of wij, in de gegeven omstandigheden. Jan niet eens op Sanne opmerkzaam moeten maken, 'k Heb gezegd: niet gaan koppelen. Maar — hij kan daar toch niet alleen gaan boeren? En je krijgt de indruk, dat däär geen geschikte meisjes zijn."

,,In elk geval voorlopig niet schrijven, Arend. Ik voel er niets voor. Laten we nu eens rustig afwachten." „Je hebt misschien gelijk. Niets forceren dus. Zag je Sanne, moeder?"

,,Zij heeft hem lief, Arend. Tot in de diepste vezelen van haar hart. Ik hoop, dat zij hem krijgt. Alleen weet ik nog niet, hoe. God moet het doen." Er zijn weer enkele maanden voorbijgegaan, als Sanne een dikke brief uit Doekum, van huis, ontvangt. Het adres is door Kee geschreven. Er komen twee brieven uit het couvert, één van Kee en één, nog in gesloten enveloppe, van Jan Stelmaker uit Canada! Zij snelt naar een eenzame plek en

Zij snelt naar een eenzame plek en scheurt het laatste epistel, zenuwachtig, open, om dan de vrij lange brief te verslinden, waarvan de kern is, dat hij haar vraagt of hij haar straks mag komen halen, om dan als zijn vrouw mee naar Canada te gaan

,,Sanne, Sanne, waar zit je toch?!" De ietwat ongeduldige stem van vrouw_ Konijnenbelt brengt haar tot de werkelijkheid terug. Zij veegt haar ogen, die vol tranen staan, af, maar de boerin bespeurt natuui-lijk, dat er wat aan de hand is.

,,Wat is er, Sanne?" ,,Ben brief van thuis... van Kee... met een brief van Jan er in... hij vraagt mij, of ik zijn vrouw worden wil."

En Sanne barst in snikken uit. Nauwelijks hoort zij, hoe de boerin, die haar hand gegrepen heeft, ontroerd haar gelukwenst: ,,God zegene jullie, meid. Dit is de oplossing. Het spijt mij erg, dat je straks weggaat, maar voor dit geluk moet alles wijken." Laat me daar bij Sanne, de dochter

Laat me daar bij Sanne, de dochter van vrouw Everts, de sohalksheid bovefl komen! „U weet nog niet eens, of ik ,,ja" zal schrijven", lacht zij door haar tranen heen.

Maar dan lacht vrouw Konijnenbelt, zoals zij nog nooit gelachen heeft!

Hoofdstuk XII.

Tussen Doekum en Wijmert, vlakbij een gehucht, staat de grote boerderij van Willem Everdink, die een vrouw, twee dochters, welke beide getrouwd z\jn, en een zoon heeft, die op het bedrijf werkzaam is en zes en twintig jaar telt.

Het gebeurt op zekere dag, dat „De Graafschapper" een annonce heeft, waarin kennis wordt gegeven van het plotseling overlijden van Wilhelmina Overslag, geliefde echtgenote van Willem Everdink in de leeftijd van zestig jaar. „Zij ging heen in volle vrede, steunend op de Borggerechtigheid van Jezus Christus." Ruim een week later bevat het Chris

Ruim een week later bevat het Christelijk streekblad weer een advertentie. Nu vraagt Willem Everdink op zijn boerderij een huishoudster, leeftijd omstreeks veertig jaar, met het boerenbedrijf geheel op de hoogte. Zij behoeft alleen leiding te geven in de huishouding niet te melken en geen landbouwwerk te verrichten.

Marie Saalmink heeft de overlljdens annonce gelezen, maar zij leest ook deze. Op dat moment is zij met vader en moeder in het vertrek.

Hardop leest zij de advertentie voor en zegt dan resoluut: „Daar schrijf ik op, vandaag nog'." Haar moeder staart haar aan, alsof zij het in Keulen hoort donderen,

,,Wat bezielt jou nou?" ,,Ik schrijf er op", herhaalt Marie, ,,'k Heb al lang eens uitgekeken. Dit lijkt mij wat."

„Meid, je bent dol! Moet je mij dan alleen met het werk laten zitten?!" „Bet Wordt ook ouder. Een paar jaar is het zeker moeilijk voor u, maar dan hebt u aan haar heel wat hulp. Dan gaat er tenminste één de deur uit, wat u, vader?"

,,Ja, ja," aarzelt Saalmink. ,,We hebben het er wel eens over gehad, 't Zon wel goed zijn. De toestanden worden er niet beter op." De boer heeft gelijk. Een modern''

De boer heeft gelijk. Een modern'' oorlog kent geen overwinnaars meer, Er zijn alleen verliezers. De strijd van 1914—'18 heeft de volken niet' allee" uitgeput, maar het hele economiscli« leven is volslagen in de war. dagelijks opzichter die de aannemer in (Je hand werkte en die veel geld kostte had beter ontslagen kunnen worden. Het beleid hoe moeilgk ook kan ik niet toejuichen te meer daar er tegenover de gemeente geen open kaart is gespeeld, maar de werknemer de schuld moest ontvangen. Veel verruiming is er met deze nieuw

bouw nog niet gekomen. Slechts de dringendste gevallen zijn uit de weg geruimd. De taak der woningcommissie is nog even moeilflk. En de toestand der woningen wordt steeds slechter. Het wordt tijd dat wij van deze krotwoningen af komen. Wij geven B. en W. in overweging ernstig toe te zien op deze woningen en niet toe te wijzen zonder een overzicht genomen te hebben. Mijnerzijds deed ik het in de zgn. dubbel 5 en 6. Het is niet verantwoord daar mensen in op te nemen. Er moet iets gebeuren, verbeteringen aanbrengen met de huren verhogen of onverwijld onbewoonbaar verklaren. Het is één en al water en vocht en de muffe lucht komt u tegen. Het is voor 100% onverantwoord voor de volksgezondheid. Ik voor mij zou B. en W. in overweging willen geven om alle krotwoningen onbewoonbaar te verklaren. Dan zal er in tie toekomst misschien eens een einde aan komen en bovendien bij het ministerie van wederopbouw en volkshuisvesting er dringend op wijzen hoe de toestand met de huisvesting in onze gemeente is. Op een ding zou ik nog willen wijzen nl. de verdeling der woningen Dat ook zij die een flinke leeftijd hebben bereikt om te huwen, eens een kans krijgen voor een woning en niet alleen (Je gedwongen huwelijken te helpen. Het gevaar is dat men tot een gedwongen huwelijk dvringtü Het bouwen volgens de Landarbei

Het bouwen volgens de Landarbeiderswet is nog niet vergevorderd. Het lijkt mij toe dat de werkzaamheden om

Ruwe huid ?P||ROL

daar toe te komen ter zijde zijn gelegd. Was het het vorige jaar dat dit struikelde op de aankoop van de grond thans is de vraag wat is nu het struikelblok ? Ik meen dat tot aankoop van grond gezocht moet worden buiten het bouwplan der gemeente en indien niet een aangewezen plaats gevonden is en niet tot koop overgegaan kan worden, onverwflld tot onteigening moet worden overgegaan voor zover de wet dit toelaat. Wij geloven dat het sociaal verantwoord is. Binnen ons bouwplan levert dit bezwaren op om voor de Landarbeiderswet te bouwen omdat de volkstuinen in gevaar komen die in ons levensonderhoud veel voorzien. Anders is dit gesteld met de woningwet woningen die plaatst men er meer en daar is geen andere weg voor. Een wijziging in het bouwplan acht ik noodzakelijk.

Wat betreft de Stoofstraat kan ik ook geen lof uitspreken. Drie jaren is dit nu als 't ware een vuilnisbelt. He onkruid tiert welig. Het is een aanstoo in onze gemeente. Wij nemen aan da B. en W. gedaan heeft wat ze kon Maar straks als wij een woningtoewijzing krijgen dan zal er gebouwd moeten worden op kostbaar bouwland of tuingrond dat wij node kunnen missen gezien de overbevolking op ons eiland, terwijl de Stoofstraat nutteloos daar ligt Ik geloof dat die zaak daar met krach aangepakt moet worden. Uitbuiterij doo de eigenaars kan en mag in deze nie geaccepteerd worden, wij moeten ons al gemeente niet uit laten buiten. De aannemers wereld tracht ook misbruik t maken van de gemeente, laat ons voorzichtig zijn. Afgezien van dit alles za er wat moeten gebeuren tot het plaatsen van woningen. Indien geen normal overeenkomst mogelijk is, zal dit aangepakt moeten worden door middel va een procedure. Dat kan ook lang dure maar het zal er toch van moeten komen. Thans ligt het waardeloos, en onze tuingrond biedt voeding voor vele gezinnen onzer gemeente. Met genoegen zag ik dat de post voo

Met genoegen zag ik dat de post voo onderhoud begraafplaats verhoogd wa Naar ik hoop, zal dit leiden tot een beter onderhoud. Het is telkens een aanstoot geweest voor de bevolking, voor voor hen wier fam. de laatste rustplaat daar hebben gevonden. Ook zou he noodzakelijk zijn om er te egalisere mede in verband met de rijdende baa welke in gebruik genomen is, en wa ook inderdaad een verbetering is in onze gemeente, gezien de afstanden d soms afgelegd moeten worden. Noodzkelijk wordt het ook dat een aanvan gemaakt kan worden met de aanleg va de nieuwe begraafplaats. Wij betreure M ook dat de Minister van Wederoboüw bezwaren maakt tegen het vevroegd uitvoeren van werken. Toch acten wij het ook dringend noodzakelij Zou het niet mogelijk zijn om het in h komende werkloosheidseizoen uit te voren? Ik zou er op willen aandringe om deze winter onze werkeloosheid in op te vangen indien dit mogelijk is. De reinigingsheffing levert voor ekele van onze dorpsgenoten moeilijkhden op, ondanks de reclames die moglijk zijn. Er zijn nog personen met e te gering inkomen die toch de he moeten betalen ondanks dat zij een relame hebben ingediend. Ik vind het te verregaand, dat armlastige gezinn of alleenstaande met een inkomen v minder dan ƒ 1000.— per jaar nog e aanslag gestuurd wordt. Juist in de tijd weten ze zich niet door het lev te slaan. Ik zou er B. en W. op will wijzen de uiterste soepelheid in acht nemen en mensen met een inkomen v minder dan 14 ä 13 honderd gulden p jaar vrij te stellen. Vervolgens zou ik willen wijzen op

Vervolgens zou ik willen wijzen op tuberculose bestrijding die thans al do ^* gemeenten ter hand genomen wor 'loor ieder gemeentelid te laten doorliten. Telkens wordt het bij mensen gconstateerd waar met rust nog genezi mogelijk is.

Men diene dit ernstig in overwegi te nemen met deze verstrekkende zie voor het culturele werk in onze meente wordt nog weinig gedaan w juist in deze tijd zo dringend noodzaiJK IS. De verenigingen in onze gemee Kennen mog geen eigen tehuis w «i-mgend noodzakelijk is. Bestaat er nog een mogelijkheid v ^en verenigingsgebouw? Indien dit n mogelijk is zal het noodzakelgk wor om subsidie te verstrekken om ond

dak te vinden bij particulieren die een zaal ter beschikking hebben. Het is noodzakelijk dat wfl de verenigingen trachten in stand te houden om de-jeugd van de straat te houden.

Voor de kinderen onzer gemeente zou het zeer belangrflk zqn om een openbare speelplaats aan te schaffen met voldoende zand. Een sprekend beeld is telkens voor mö als er een hoop zand op de straat ligt waarin de kinderen tieren. Een kind is in zand in zijn element.

M. d. V., Wij willen thans eindigen met de wens het komende jaar, afgezien van de politieke verschillen in verdraagzaamheid elkanders meningen te mtigen horen tot opbouw van de gemeente en voor de belangen van geheel de bevolking. Daarna kwam de heer K. v. Oostende

Daarna kwam de heer K. v. Oostende (C.H.) aan het woord, welke zich ook niet met het beleid van B. en W. kon verenigen. Onze begroting, aldus spr., biedt een droevig beeld, maar dat brengen de tijdsomstandigheden mede. Toch vraag ik mij af, wat is er in het afgelopen jaar gebeurd. Om maar enige dingen te noemen o.a. het oprit Boomgaardpad, Pr. Bernhardstraat, Voorstraat enz. Vervolgens wilde spr. een blik terug

Vervolgens wilde spr. een blik terug slaan op de nieuwbouw. Ik weet, aldus spr., hoeveel ellende erbij ondervonden werd, o.a. de eerste aannemer hiervan, maar, is de heraanbesteding wel in orde geweest? Waarom zijn de plaatselijke ambachtslieden daar niet voor gevraagd, misschien was dit voordeliger geweest? Een zelfde vraag wilde ik stellen over de bouw der ambtswoning. Wat betreft het gemeenteopzicht is

Wat betreft het gemeenteopzicht is dat nu allemaal wel nodig? Wordt de gemeente daar niet mee overbelast ? We kuimen toch moeilijk nog meer belasting gaan heffen. T.a.v. de toekomst wijst spr. op het werkloosheidsvraagstuk. Bestaat er geen mogelijkheid om ten noorden van onze gemeente een gedeelte in te polderen? Honderden hectares grond liggen daar nog te wachten. Bestrating: De talrijke, telkens terug

Bestrating: De talrijke, telkens terugkerende opmerkingen over de bestrating aldus de voora., zijn niet overdreven. Het intensieve verkeer per as, interlocaal en locaal, verband houdende met de aanen afvoer van de landbouwproducten, vraagt dringend verbetering van het wegdek. Urgent zijn in dit verband de Kerksingel. Slikdijk en de Voorstraat, waar met het oog op de diverse uiensorteerstations regelmatig een zodanige verkeersstremming voorkomt dat verbreding en vernieuwing van de bestrating niet lang meer op zich kan laten wachten. De aangrenzende percelen ondervin den btj het huidige slechte en ongelijke plaveisel hiervan de terugslag. De begroting voor objecten, met de daaraan verbonden werkzaamheden, is reeds samengesteld, terwijl de uitvoering van deze werken binnen de grenzen van hetgeen financieel mogelijk is, zal worden ter hand genomen. ElectriJicatle: Buiten onze schuld was

ElectriJicatle: Buiten onze schuld was het niet mogelijk, dat het materiaal niet eerder geleverd kon worden. Overwogen is om enige gaslantaams meer te plaatsen, maar dit wordt voor die korte tijd te kostbaar. Woningtoestanid: Dikwijls is reeds

Woningtoestanid: Dikwijls is reeds over de moeilijkheden gesproken. Het is eenvoudig om critiek te leveren, maar dagelijks wordt men voor nieuwe moei- Hjkheden geplaatst. De critiek op het dagelijks toezicht is ongegrond, want een uitgave hiervoor is nooit weggegooid. Men moet daar niet te sober mee zijn. Beter iets teveel uitgegeven, dan te karig geweest. Heraanbesteding: Ten onrechte wordt

Heraanbesteding: Ten onrechte wordt hierbij de naam van dhr Louwerse betrokken. De schuld in deze ligt bij B. en W. Onderhandse aanbestedingen hebben bezwaren, maar ook publieke, neem als voorbeeld de aanbesteding van de 52 woningen. Bovendien hebben de plaatselijke ambachtslieden het te druk en hebben geen tijd om werk voor ons te doen. Landarbeiderswiet: Het bouwen buiten

Landarbeiderswiet: Het bouwen buiten het dorp is onmogelijk, want daar krijgen we geen toestemming voor. De oude krotten kunnen we wel opruimen, maar

daar houdt men bij de bouwvolume toewijzing geen rekening mede. Stoofstraat: Dit is een onverkwikkelijke geschiedenis; maar er is nu eenmaal geen bereidheid der eigenaren om de grond te verkopen.

Cultupele leven: Dit is een puzzle waar we voor staan. Er is door een commissie getracht gelden bijeen te zamelen voor een verenigingsgebouw, maar het bedrag dat men opdeed was nog geen ƒ 1000.—. Over enige tijd zullen we de ƒ 22000.— moeten retourneren, omdat we er niets mee kunnen doen. Br is nu eenmaal niets te bereiken. Men wil voor dit punt niets uittrekken. Dit pleit niet voor het verenigingsleven. Men wil cultureel niet omhoog. Betreffende een speelplaats hieraan wordt gewerkt en in de naaste toekomst kunt U een voorstel onzerzijds verwachten. Tenslotte hoop ik, aldus spr., dat de critiek, die U in het komende jaar zult leveren, opbouwend mag wezen.

De begroting 1951 werd daarna in zijn geheel zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Dan sluiting.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 november 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's

Late Lente

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 november 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's