Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Met duizend Nederelanders op weg naar het nieuwe Vaderrland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met duizend Nederelanders op weg naar het nieuwe Vaderrland

Zee-passagiers en hun ziekten" „kinder-

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

(Van onze Australische correspondent) a.b. m.s. „Sibajak", 30 Oct. Zes dagen en nachten achtereen stuwen de schroeven de ,,Sibajak" door de golven.

golven. Vele mijlen zijn afgelegd, sinds we in het avond­donker afscheid namen van de familieleden en kennissen aan de Lloydkade in Rotterdam.

Het was toen een beetje ,,raar" afscheid, dat eigenlijk nogeens onderstreepte hetgeen ik vertelde over dat heel late uitreiken van de Landings­ Permit. Er was een familie uit Eindhoven, die

Er was een familie uit Eindhoven, die nauwelijks 24 uur voor onze „Sibajak" vertrok er van kennis kregen, dat zij dan ook wel mee konden. Wat deze mensen afgesjouwd hebben in die uren, behoef ik niet te vertellen; vermeld zij slechts dat de ,,Sibajak" er anderhalf uur later voor vertrok, hetgeen noch voor de wegbrengers op de kade, noch voor de weggebrachten prettig was, vanwege de beginnende Hollandse vrieskou. Voor velen was dit vertraagde af

scheid evenwel nog niet zo kwaad; want het was eigenlijk een opluchting, toen de laatste tros werd ingenomen en de sleepboten het zeekasteel naar het midden van de Waterweg peuterden. Dit alles is zo wat een week geleden. Ja, zo nu en dan denk je nog wel aan hetgeen je achter liet, doch er zijn passagiers die genoeg met zichzelf of hun gezinleden te doen hebben, om aan het piekeren te slaan. En bovendien hebben we het voorlopig nog te druk aan boord met allerlei andere dingen, waarvan: eten een niet onbelangrijk deel vormt. Als die zee­ziekte niet bestond, ja, dan zou alles ideaal zijn. Wilt U weten hoe een niet­zeezieke leeft aan boord van het schip?

Een dag uit het leven van een niet­zeezieke

Om zeven uur des morgens, gaat Simen, ons gezellig Javaantje, met de gong het schip rond. Achteraan komt nog een collega van Simen met de bel voor degenen die de gongslag verwaarlozen.

Die eerste rondgang is bedoeld voor de kinderen in de leeftijd tot een jaar of twaalf. Natuurlijk zijn er zèèr liefhebbende moeders, die proberen hun kind mee te smokkelen naar de tafel voor de ,,groten", doch na de eerste dag, zijn de hofmeesters onverbiddelijk; kinderen aan een kindertaJel. Dan, na een uurtje laat Simen weer z'n gong door het schip weerklinken. Dat is aankondiging voor de ,,eerste zitting" en een uur later voor de derde maal, wanneer de „tweede zitting" begint.

De volwassen passagiers zijn voor de eterij nl. in zittingen ingedeeld, welke plaats vindt in twee afzonderlijke eetzalen tegelijk. Na het ontbijt, heeft een ieder nog

voldoende besognes in zijn hut of ruim, maar zo spoedig mogelijk begeeft een elk zich naar de dekken. Misschien klinkt dat in deze tijd van het jaar in de Hollandse oren wat vreemd, maar Wij verkeren reeds in de gelukkige omstandigheid, dat er een milde temperatuur heerst, die des middags bij volle zon tot die van de Hollandse zomer uit kan dijen. Dan gaat men zich een tijdje verlusti

Dan gaat men zich een tijdje verlustigen in hetgeen deze zeevaart aan schoons ons biedt. Want ,,kapitein" Goedewagen slooft zich werkelijk uit voor de ,,sight seeing" langs de kust.

Zo kropen we zo dicht mogelijk langs de Spaanse kust, hield de stuurman zoveel als de veiligheid voor het schip toestond op Gibraltar aan terwijl de Afrikaanse kust een hele dag de passagiers geboeid hield. Dit terloops.

Na het dek­amusement, gaat om elf uur Simen weer rond voor de lunchkindertafel, gevolgd door die der twee zittingen.

Dan gaan de kindertjes naar bed en zoekt elk van de volwassenen zijn eigen genoegens. De één gaat genieten van de zee bij

De één gaat genieten van de zee bij avond; de ander amuseert zich in de danszaal en gisteravond werd film gedraaid. Journaal incluis.

Tussen al die gebeurtenissen door, wil de heer F. P. van Ravenswaay, die met zijn staf onze HoUandia kolonie te administreren heeft, zo nu en dan van bepaalde mensen iets weten; heeft de marconist voor die en gene een telegrammetje; lezen we het bulletin van de ,,Oceaan Post" dat ieder dag aan elk wordt uitgereikt. En voor degene die de sport minnen, heeft sportleraar J. v. Himbergen op het sportdek wel iets te doen. Naast de sportmensen, houdt de heer

Naast de sportmensen, houdt de heer van Himbergen, samen met een hof meesteres op het kinderdek de jeugd bezig, zeer ten genoege van de ouders en de kinderlozen. Want, de kinderen vormen alleen reeds een probleem op een schip!

En een ieder heeft z'n zorgen.. Meen uit dit alles niet te mogen afleiden, dat hier een onbezorgd leventje wordt geleid. Dan denk ik niet eens aan onze zeezieken. Die Golf van Biscaje, dat is een kwaje!

De „Sibajak" is er niet slecht doorheen gerold, al gebeurde dat dan ook met de 20—25 graden slingering tamelijk letterlijk. De ,,Zuiderkruis" die achter ons zat, doch nabij Sicilië in het nachtelijk duister ons passeerde, moet het slechter hebben gehad. En dokter Klem, die samen met de kinderarts Beekhuis uit Rotterdam, de medische zorg heeft, vertelde me dat het met de ziekerij best los loopt.

Als we een advies mogen geven; neem een extra slaappoedertje mee, want vooral de eerste nachten laten golfslag en motor aan velen niet te royale nachtrust toeï

En dan gaat men temeer bepeinzen hoe in het nieuwe vaderland de zaken zich zullen ontrollen. In liet algemeen zien de emigranten de zaken nuchter in. Vandaag begonnen aan boord de Engelse lessen, door mede­emigranten gegeven. De belangstelling bleek er zeer groot voor te zijn.

Men gaat zich prepareren op harde strijd. Met welk een energie sommigen bezield zijn, leert ons bv. do heer E. H. Brinkman uit Soest, een schilder.

Kort voor zijn vertrek, werd door brand een groot deel van zijn bezittingen verwoest. Toch stapte hij met zijn twee zoons aan boord van het m.s. ,,Sibajak". In Australië zullen zij het weer proberen de meubeltjes bij elkaar te krijgen; want er kon niet veel gered worden Daar is de familie D. H. Merier uit

Daar is de familie D. H. Merier uit Delft, waarvan de man een vakgenoot van de heer Brinkman is. Dat Hollandse klimaat brengt menig schilder tot wanhoop. Maar in Australië kun je 9 maanden van de zomer profiteren! Een ander geval is het echter weer met de politieman Booy uit Voorburg. Hij deed dienst bij de Haagse rechtbank en aan het Departement van Justitie. Zijn baan was dus goed. Niettemin waagt hij de nog voor hem onzekere stap, naar Frementle, waar hij beslist, althans voorlopi.g, geen politieman zal worden! We zouden nog kunnen vertellen van

We zouden nog kunnen vertellen van J. van Krevel uit Den Bosch, die de arbeidsmogelijkheid in Nederland niet groot ziet, ondanks het feit dat hij als timmerman in de bouwnijverheid voldoende werk had. „Ik wil wel eens proberen een eigen zaak te krijgen"', is zijn

hoop. Van de landbouwers familie Kamphuis uit Groningen, die wil gaan zien of in Australië een schapenfarm is te

of in Australië een schapenfarm is te stichten. Zo zouden we door kunnen gaan met te verhalen over de duizend Nederlanders op onze „Sibajak", en in een volgend artikel gebeurd zulks nog wel. Al die mannen in het bijzonder, heb

Al die mannen in het bijzonder, hebben hun verlangens en daarin hun zorgen. Ze praten er hier aan boord met elkaar over, toetsen de meningen. Zo gaan de dagen voorbij, niet in eentonige regelmaat. Zelfs de Zondag geeft goede onderbreking. In de Prot, godsdienstoefening ging ds Pellicaan uit Barendrecht voor en voor de rooms katholieken droeg Pater W. van Baar S.V.D. een H. Mis op.

En dan denken al die mensen weer aan Holland, waar nu hun famileleden in de kerkgebouwen zitten. De voorgangers denken aan hen in het gebed. Duizend emigranten zijn op Weg naar

Duizend emigranten zijn op Weg naar het nieuwe vaderland. Nog drie dagen, dan zijn we in Poit Said!

In de Middellandse Zee koestert men zich in de zon. Het leven aan boord van de „Sibajak" is zo slecht nog niet. Men is bezig de band met het verleden los te maken; de toekomst is vol verwachtingen! O

Trein sleurde auto mee

Alle inzittemlen gedood Op de grens van de giemeentpn Nootdorp en Zoetermeer is Zaterdagavond om ongeveer negen uur op de onbewaakte ovenveg ter hoogte van blokpost 13 een personemaiito door een trein gegrepen en enige honderden meters meegesleurd. De vier inzittenden zijn daarbij om het leven gekomen. De trein kwam uit Den Haag en reed in de rriclitlng Gouda.

De verongelukten zijn de echtparen J. Tabben, en P. Vroegh uit Naaldwijk. De heer Tabben was instructeur bij een autorijschool aldaar en de heer Vroegh was werkzaam in het verzekeringsbedrijf. Het eerste echtpaar had acht, hel tweede twee kinderen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 november 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's

Met duizend Nederelanders op weg naar het nieuwe Vaderrland

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 november 1950

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's