Schrammetje

Metselaar zijnde, kom je met allerlei mensen in aanraking en bij vele mensen in huis. Dan valt het me wel eens op, dat er zo weinig huizen zijn, waarin ik geen radiotoestel ontdek. Bij de een 'n toestel dat een hele tafel opeist en bij de ander „Radio in a nutshell", radio in een notedop, zeggen de Engelsen. Er zijn toestellen voor rijken en minder bedeelden, precies zoals dat met tal van andere dingen het geval is. Schrammetje komt bij mensen, die uit hxm radio halen wat er in zit. Van het morgen-krieken tot het in-bed-stappen toe staat hij aan. 't Is bij zulke mensen net een goot, die de hele dag loopt: modder en schoon water wisselen elkaar af. Dan zijn er mensen, die een radio hebben om alleen naar de nieuwsberichten te luisteren. Ze zouden niet graag een keer overslaan om de nieuwsomroeper te horen, ook al vertelt hij om 8 uur precies hetzelfde wat hij om 7 uür al gezegd heeft.

Dan zrjn er mensen die een radio hebben om de weerberichten te volgen. Ze regelen er hun werk naar en de keren dat het weer heel anders is dan voorspeld was, stappen ze gemakkelijk over. Ook heeft Schram klanten die een radio hebben, omdat het een radio is. Ze gevoelen er eigenlijk niets voor, maar als je geen radio in huis hebt, ben je dodelijk ouderwets, nietwaar? Zo kent hij er ook nog, die gewoon „ziek" naar een radio geweest zijn en schuld zoudep hebben gemaakt om zo'n ding in bezit te krijgen. En 't duurde Slechts kort, of het nieuwtje was er af. De radio staat er haast nooit meer aan. Dezulken hebben de betrekkelijke waarheid van het spreekwoord ervaren:

't Bezit van de zaak Is 't eind van 't vermaak!

Zo zijn er velerlei redenen, waarom de mensheid een radio in huis heeft. Maar al met al is er met de radio een grote onrust in vele woningen gekomen. Schrammetje ?al de laatste zijn, die beweert, dat de radio als uitvinding niet van onschatbaar nut is, maar evenals een zeker dichter eens van de uitvinding der boekdrukkunst gezegd heeft: „het is een stap ten hemel en ter hel'" zou men haast geneigd zijn dit ook van de radio te zeggen. Niet het gebruik, maar het misbruik der dingen verandert vaak de zegen die een uitvinding met zich kan brengen in een vloek. Zo is daar ook de „bonte Dinsdagavondtrein", waarop tienduizenden in den lande gewoon verzot zijn. De dubbelzinnige, vulgaire taal die daarin gesproken wordt is zelfs een groot deel van ons christelijk volksdeel aangenaam. Mensen die zich zouden schamen naar de bioscoop te gaan, zitten er in 't hoekje bij de haard soms heerlijk van te genieten. Dan loopt het niet zo in de gaten, nietwaar? Thans is het weer de televisie, die

Thans is het weer de televisie, die de aandacht vraagt. Dan kan men de sprekers niet alleen horen, maar ook zien. Deze uitvinding staat nog in de kinderschoenen, doch het zal slechts luttele jaren duren of ook dit wordt heel gewoon. De wetenschap schrijdt ontzettend snel voort. Of het echter alles ten voordeel van de mensheid zal zijn, blijft nog een open vraag. Toen de radio in opkomst was werd er gepropageerd, dat dit de volken nader tot elkaar zou brengen en tot beter begrip van elkanders belangen zou meewerken. Inderdaad bestaan er om zo te zeggen geen afstanden meer, maar de practijk heeft wel aangetoond, dat de verdraagzaamheid tussen de volken, welks taal wij door de radio kunnen beluisteren, nog ver zoek is. Zo zal ook de televisie weer een ander tijdperk inluiden. Vooral voor de jongere generatie zal daar een grote aantrekkingskracht vanuit gaan. Schram is van mening dat het gezin er vooralsnog niet mee gebaat zal zijn. De sfeer in het gezin moet uit een andere bron dan radio en televisie komen. Laten we dat allen goed bedenken. SCHRAMMETJE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen