Uit het Kijkvenster

Er is op de begroting van het Departement voor Sociale Zaken voor 1951 5 millioen guldens uitgetrokken voor emigratie naar het buitenland. De Regering schrijft daarbij, dat ongeschoolden en zij die door structuele veranderingen in het bedrijfsleven onvoldoende werk vinden het eerst voor uitzending in aanmerking komen. Voor emigratie naar Australië wordt ongeveer ƒ 850.— per geval door het Rijk gedragen.

Voor 1951 wordt gestreefd naar emigratie van 24000 personen naar Australië, 2000 naar Nieuw Zeeland, 8000 naar Canada en 6000 naar andere landen. Voor heel velen van hen zal ons land de overtochtskosten voldoen. Landarbeiders die hier met werkloosheid kampen worden met Regeringssteun naar Australië en Canada voortgeholpen.

Ook zal er in 1951 meer scheepsruimte vrij komen, zodat de af wikkeling van het vertrek vlot zal kimnen verlopen.

Tot zover is de voorbereiding al weer gunstig, doch de beslissing zelve blijft ernstig. Men moet al volstrekt aUeen op de wereld staan of van een heel eigenaardige inborst zijn als men zo gemakkelijk de band met familie en levenskring doorsnijdt.

Velen trekken naar Amerika en Canada. Zij komen dus in een nieuw vaderland, bij een volk met geheel andere levensgewoonten. Een volk met een jonge cultuur, een jonge geschiedenis. Niet zoals Europa, dat „oud" is. Maar in deze ouderdom ligt ook ervaring, belevenis. Onze zeden en gebruiken wortelen diep in de historie. De grote Reformatie heeft hier haar stempel op het volk gezet. Het gereformeerde volk leeft in West-Europa nog minder of meer in relatie met de worsteling der vaderen. Wij behoeven slechts te noemen Calvijn, Geneve, Luther, Dordrecht en wij voelen direct aan wat in die namen verscholen ligt.

Nu bindt zich het geloof niet aan streek of stad of persoon en de vertrekkende families kunnen als het ware hun landshistorie medenemen naar het nieuwe werelddeel. Maar de vraag is: Slagen zij daarin? Wij zijn voor de opvoeding onzer kinderen op veel hulpmiddelen als school, catechisatie, verkeer met gelijk gezinden, kerkgang en dergelijke als middelen aangewezen.

In Amerika en Canada liggen die zaken voor velen heel anders. En de opgroeiende kinderen ondergaan de invloed van de zo geheel andere levenssfeer in dat werelddeel. Mij wil het voorkomen dat bij al wat

Mij wil het voorkomen dat bij al wat ik hier en daar lees over en van de emigranten, aan deze zaak niet steeds voldoende aandacht gewijd wordt. Het is volkomen begrijpelijk dat een huisvader brood zoekt voor zich en zijn talrijk kroost en hij is volkomen verantwoord, als hij naar een ander land gaat, dat om mensen roept. De aartsvaders in het Oude Testament trokken ook over heel de aarde heen. Een ieder moet daarin vrij gelaten worden. Maar er kunnen twee zaken tegenover elkander staan, werkloosheid in Holland, geestelijke armoede in het nieuwe land. Laten wij het ernstig en biddend overdenken.

En wie uit onze kringen emigreert, moet de uiterste krachten inspannen om in het nieuwe land met Gods hulp Zijn gemeente een openbare gestalte te geven. Dat is eis van een gereformeerde confessie.

WAARNEMER,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen