Buitenland

Korea. De ernstige toestand in Korea hoeft deze week alle andere vraagstukken weder wat ter zijde gesteld. De zeer grote moeilijkheid waarvoor men staat, is de vraag welke weg man politiek moet inslaan, ten opzichte van het Rode China.

China is op het ogenblik militair de sterkere en deze positie heeft vooral op Oosterlingen een zeer ongunstige invloed.

Wat de te volgen gedragslijn betreft, zijn er twee stromingen. De ene wil van geen enkele tegemoetkoming weten. China is Korea, dat de aanvaller was, te hulp gesneld, en nu wil men het voor de keus zetten, zich terugtrekken uit Koi'ea, of de gevolgen van deze inmenging aanvaarden.

Deze weg houdt in dat voor zover de zaken thans staan, een oorlog met China onvermijdelijk is, waardoor de kans dat dit conflict uitloopt op een derde wereldbrand zeer waarschijnlijk is. Wij zouden haast zeggen dat gelijk China de gevolgen van haar daad moet duiven aanvaarden, ook de U,N.O.­landen dit moeten doen, en zich voor ogen moeten houden, dat dan een nieuwe woieldoorlog onvermijdelijk is.

Juist de grote ernst hiervan doet bij verschillende landen de vraag oprijzen of Korea wel een oorlog waard is, omdat de grote risico's die daarmede op het spel staan, ook wel degelijk onder de ogen moeten worden gezien. Dit is de tweede stroming. Tussen minister Attlee, de premier van

Tussen minister Attlee, de premier van het Engelse parlement en minister Pleven, de Franse premier, hebben drukke besprekingen plaats gehad. Een derde gedeelte van de Labour­ka­ merleaen heeft zich met een request tot minister Attlee gewend, waarin zij uitdrulikelijk verklaren, tegen een nieuwe oorlog te zijn. Minister Attlee heeft om een onder

Minister Attlee heeft om een onderhoud gevraagd met President Truman, en is sedert Maandagmorgen in Amerika, om daar met de President en zijn raadgevers te overleggen.

Er zijn in de UNO landen, die weliswaar de agressie van Korea en China afkeuren, doch thans liever met China tot een acccord zouden willen komen. Men vreest dat wanneer er een nieuwe oorlog' uitbreekt, het Westen op den duur wel de overhand zal behouden, doch dat in de aanvang Rusland en China in Azië zo sterk zullen zijn, dat de huidige m.ilitaire macht, van het Westen hier weinig tegen vermag'. De kansen zijn gekeerd. Eerst viel Noord Korea aan, in overleg niet Rusland en toestemming' van China. Amerika kwam tussenbeide.

Amerika kwam tussenbeide. Het heeft er meermalen naar gestaan, dat de Noord Koreanen de Am­crikanen uit Korea zouden verdrijven. Een klein beetje hulp hetzij van Rusland of van China zou voor Amerika funest zijn geweest. Men kwam echter niet tussenbeide.

Daarop is gevolgd, de strategische zet van Generaal Mac Arthur, en binnen een paar weken stonden de Zuid Koreanen en de verbonden UNO legers weder op de grenslijn van de 38e breedtegraad. China en Rusland Jteken even toe,

China en Rusland Jteken even toe, want nu had Amerika, dat het grootste aandeel in deze strijd had gezegevierd. De vraag' rees of de troepen hier nu

De vraag' rees of de troepen hier nu halt moesten houden, of Noord Korea binnentrekken. De twee stromingen openbaarden zich

De twee stromingen openbaarden zich toen reeds. De ene partij wilde doorzetten, de andere wildo het conflict niet op de spits drijven, en door politieke onderhandelingen zien wat te bereiken viel.

De Amerikaanse zienswijze heeft de doorslag' gegeven en de troepen zijn opgerukt, met de gevolgen waarvoor wij thans staan.

Zien de Amerikanen kans, om nog oen laatste verdedigingslinie te vormen, waarop zij de Chinezen kunnen tegenhouden, dan worden zij uit Korea verdreven. De Veiligheidsraad, heeft met negen

De Veiligheidsraad, heeft met negen tegen twee stemmen, de inmenging' van China afgekeurd en wilde aan China de eis stellen, haar troepen terug te trokken. Rusland heeft met zijn Veto, dit belet.

Rusland heeft met zijn Veto, dit belet. Thans komt de grote vergadering van alle UNO landen bijeen en zal deze nu over de kwestie Korea hebben te beslissen.

De secretaris van de Verenigde Naties heeft aan de Chinese afgevaardigden alsmede de landen die Rood China erkend hebben, een diner aangeboden.

Door onderlinge besprekingen wil men nu trachten China te beïnvloeden en te weten te komen, wat het eigenlijk wil.

Officieus is komen vast te staan, dut China wenst:

China wenst: a. terug trekking van de Amerikaanse tioepen uit Koiea en het vormen van een nieuwe regering op een voor China aannemelijke basis.

b. Het terugtrekking' van de Amerikaanse vloot uit de wateren rondom Formosa, en het stopzetten van Amerikaanse hulp aan Tsiang Kal Sjek.

c. Het verlenen aan China van een plaats in de Verenigde Naties, en erkenning dat zij de wettige Chinese regering' zijn. (Zie voor vervolg pag. 3 laatste kolom)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen