Schrammetje

Zo hebben we dan weer de drempel van het nieuwe jaar overschreden. Een halve eeuw is weer vervlogen en het is er een geweest, waarin de wereld geteisterd werd door twee wereldoorlogen, die een zee van wee en ellende over de volken heben uitgestort. En de tweede helft van de twintigste eeuw treden we ook in onder begeleiding vïin kanongebulder en machinegeweergeknetter, zij het dan ook in het Iverre Korea. Evenwel, de hele wereld zit vol spanning en het heeft er de schijn van dat een enkele overslaande vonk alles in vuur en vlam kan zetten. Iedereen vraagt zich dan ook bezorgd af, wat dit jaar in zijn schoot verborgen houdt. Gelukkig dat we het niet van tevoren weten, want dan zou het ons misschien alle levensmoed en energie ontnemen.

We hebben elkaar weer een gelukkig jaar toegewenst, misschien met de gedachte dat er van het geluk wel weinig terecht zal komen. Toch wil Schram niet nalaten de le

Toch wil Schram niet nalaten de lezers van zijn wekelijkse krabbel alle goeds voor het reeds begonnen jaar toe te wensen. Dat is helemaal niet overbodig want 1950 liet zeker nog in velerlei opzicht wat te wensen over. Schrammetje hoopt dat het de lezers — en ook de niet-lezers natuurlijk — ondanks alle bezwaren die er zijn, naar ziel en lichaam wel mag gaan. Bij alle tegenslag die ons treffen mag schiet er toch steeds nog veel over, waarvoor we dankbaar mogen zijn. We zijn geneigd over elke pietluttigheid naar onze aangeboren Hollandse aard geweldig te mopperen, maar als we eens denken aan de millioenen, die in Korea vanwege evacuatie ver van huis en haard rondzwerven, dan moet de hand op de mond! Als ge dan nog voedsel en deksel en een huis bezit, waarin ge U bergen kunt voor de felle koude en zijt daarbij nog in het bezit van een goede gezondheid, wat wilt ge dan nog meer? Zie in 1951 maar veel op uw mindere en niet op uw meerdere, dan zult ge het minst reden tot klagen hebben! Schram hoopt verder dat zij die reikhalzend naar een woning uitzien dit jaar een eigen home kunnen stichten. Het geduld van de wachtenden wordt wel hard op de proef gesteld, want nog steeds behoort de woningnood nog niet tot het verleden.

Misschien komt ook dit jaar de brug weer een stapje nader tot ons geïsoleerde eiland. We weten het niet. En wat zal er van de samenvoeging der gemeenten worden ?

„Een gedeelte van Meneerse behoort bie Stad", zei me een Stadtenaar onlangs toen er brand geweest was bij Vogelaar, die onder Stad woont, maar dan op grondgebied van Middelharnis. Natuurlijk was de Stadse brandweer het eerste present om die Middelhamisse brand te blussen. Daarom kon je zien, zei die Stadtenaar, dat dat gebied bij ons hoort. Schram meent, dat hij nog gelijk heeft ook. Enfin, dat zoeken we in '51 wel weer uit. Er zal nog nog menig hartig woord over gesproken worden. Maar 't is moeilijk gapen tegen een bakoven zeiden de oudjes.

Schram zal trachten ook dit jaar weer zijn bescheiden hoekje vol te krabbelen. Er zullen zeer zeker wel weer onderwerpen aangesneden kunnen worden die de lezers belang inboezemen. Schram zal zijn best doen ze op te sporen en houdt zich voor op- of aanmerkingen van de lezers aanbevolen. Hij mocht in het verlopen jaar weer veel brieven ontvangen, waarin hem gevraagd werd over een bepaald onderwerp te schrijven. Daar zit iets goeds in, want, metselaar zijnde en geen journalist, kom je niet alles te weten wat er op een bepaalde plaats gebeurt en waarover toch wel een en ander valt te zeggen. En is er iets, wat U maar matig kan bekoren, duid het dan Uw metselaar niet ten kwade en bedenk, dat hij beter met de troffel dan met de pen overweg kan! SCHRAMMETJE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen