De ,,Sibajak" Levert zijn Passagiers af

(Van onze Australië correspondent) Bathurst 7 Dec.

Dat was een rare St. Nicolaasavond. Daar zullen de Nederlandse emigranten het volgend jaar misschien helemaal niet meer aan denken. In elk geval, de meesten van hen verklaarden niet van plan te zijn die Nederlandse traditie te handhaven. En dit jaar kwam er ook al niet veel van, al heb Ik dan ook enkele kinderen in het kamp op 6 Dec. met een Hollands St. Nicolaasboek zien rondwandelen.

Doch voor Kerstmis worden nu reeds de maatregelen getroffen. Het doet vreemd aan om in 't hartje van de zomer met brandende zon, in winkels en zalen de bekende sneeuw­imitatie van watten te zien hangen! Daarvoor zijn we nu eenmaal aan de

Daarvoor zijn we nu eenmaal aan de andere kant van de wereld beland! Want, in Sydney was het dan zover, dat de „Sibajak" de Nederlandse emigranten afleverde. Toen begon het pas, zoals de meesten onder hen wel beseften. De bagage werd bijeen gezocht, for mulieren ingevuld, het Australische paspoort in ontvangst genomen. In Melbourne kwamen we reeds „verplaatste Nederlanders" mt het kamp Badhurst tegen; sommigen van hen hadden daar een jaar doorgebracht. Maar nu moest het kamp ontruimd worden vanwege de „Volendam" en „Sibajak", die een kleine twee duizend nieuwe kampbewoners kwamen aanvoeren. Over dat kamp hangt een waas van geheimzinnigheid. Men kan het geloven of niet, doch de gesprekken van de meeste emigranten gaan reeds in Holland over dat kamp. Men hoort er lof en blaam over, de meest dolzinnige verhalen worden er van verteld, men luistert graag naar verhalen van hen, die vrienden of kennissen bezitten die in het kamp geweest zijn. In dit artikel wil ik er nog niet teveel over vertellen, eerste indrukken zijn vaak onjuist. Slechts wanneer men enige tijd in het kamp heeft doorgebracht, kan een juist oordeel worden geveld. En Col. Henri G. Guinn, de directeur van Contra Camp Bathurst adviseerde me eerst eens zo hier en daar te gaan kijken en praten, zodat in een volgend artikel iets meer over dit voor de Nederlanders zo belangrijke kamp kan worden verteld. Zeven uur hebben we in de trein ge

Zeven uur hebben we in de trein gezeten vanaf Sydney. Dat was op zichzelf niet zo erg, want de tocht door het berg­landschap van de Blue Mountains was een openbaring voor de meesten onzer emigranten. Er was echter een groot bezwaar, het

Er was echter een groot bezwaar, het transport vond des nachts plaats. Omstreeks twaalf uur vertrok de ex tra trein uit Sydney voor een rit, die zeven uur zou duren. Weliswaar had men gezorgd voor meer dan voldoende ruimte, doch van slapen kwam niet veel in.

Bovendien waren de meeste emigranten des morgens reeds vroeg opgestaan om het bijzonder moment te beleven, dat de „Sibajak" onder de Harbour Bridge in Sydney zou door varen. Dit is nl. de brug met de grootste spanlengte, nl. 220 meter, ter wereld.

Door 'dit alles waren de emigranten dood vermoeid, toen zij het Camp Bathurst binnen reden. Want vanaf het station moet men plm. tien minuten per autobus rijden, om het kamp te bereiken. Men hielp elkander zoveel mogelijk.

Men hielp elkander zoveel mogelijk. Want, merkwaardig hoeveel vriendschapsbanden er gelegd werden aan boord van een schip. In het algemeen is er grote gemeenschapszin en men moet het al heel erg hebben gemaakt, wil men uit die gemeenschap worden buitengesloten. Eén familie aan boord van de „Sibajak" had daartoe de kans gezien en in het kamp staan zij eveneens buiten de Hollandse kolonie. Men leeft gewoonlijk intens mee met eikaars moeilijkheden, geheimen heeft men niet veel. Toen Jetty Peterse uit Maastricht, die met de „Sibajak" naar Melbourne ging, daar met haar plaatsgenoot J. Baptist in den echt werd verbonden, waren vele Nederlandse naar de St. Patrick Cathedral gekomen, waar Pater Maas het huwelijk inzegende. Slechts weinig emigranten verlieten in Melbourne het schip: het gebrek aan woonruimte dwingt tot voortzetten van de reis. Tussen Melbourne en Sydney heeft men genoeg te doen met de voorbereidingen tot debarkatie. De bagage wordt weer ingepakt voorzover die aan boord werd gebruikt. Het valt hierbij op, hoe slecht men veelal rekening heef t gehouden met hetgeen men in een kamp nodig heeft. Grote hoeveelheden kledingstukken

Grote hoeveelheden kledingstukken worden meegesleept in hutkoffers of ruim­bagage, doch een primusstel, woor denboeken, een plaid en dergelijken stopt men in de grote kisten die men niet eerder in zijn bezit krijgt, dan alvorens over woonruimte wordt beschikt Hetgeen weleens maanden kan duren! Houdt daar rekening mee bij het ver

Houdt daar rekening mee bij het verpakken of doen verpakken van uw bagage. En bovendien, dat lang niet zacht zinnig met de kisten etc. wordt omgesprongen. In Sydney zag ik kisten op de steigers zetten, die aan alle kanten waren open gebarsten en dus alle gelegenheid voor diefstal geven.

De opslagkwestie in Sydney vormt ook een probleem; men kan er moeilijk achter komen wat moet worden betaald en ook hierover doen zeer verschillende verhalen de ronde. De practijk zal ik nog weleens vertellen.

En ook over die aangelegenheid maken velen zich zorgen. Degenen die niets hebben meegenomen, zoals v. een banketbakker uit Amsterdam van wie de gehele inboedel enkele dagen voor hun inschepen in vlammen opging, hebben daarover alvast geen troubles!

Ook over het meenemen van inboedels bestaat verschil van inzicht. Trouwens, wanneer men twee kamers kan bemachtigen, behoort men in Australië tot de bevoorrechten, doch veel kan men dan ook niet bergen. Bovendien, indien men kinderen heeft, is het bekomen van woonruimte een nog veel groter probleem, omdat huis­ of kamerverhuurders liever heel kleine gezinnen in him eigendommen hebben, want »dat brengt méér op weet U. Twee kamers voor plm. 5 poimd per week (plm. ƒ 45.—) geldt voor niet duur! Denk nu niet, dat het U wel mee zal vallen; daarvoor heb ik reeds teveel ontmoedigende mededelingen gehoord. Ook hier zal de practijk nog wel ervaringen geven.

Voorlopig heeft men in het kamp een dak boven het hoofd en zeer behoorlijk te eten. Er is afscheid genomen van het schip, dat een rustig en verzekerd leventje gaf.

Nu staat een ieder op zichzelf en moet zich een weg banen in het Australische leven. Die weg is voor velen met tranen begonnen De eerste kampavond bracht veel teleurstellingen.

Ja, emigreren is niet zo eenvoudig als het lijkt!

Rondom de Landbouwschool

Eén der vragen over veevoeding, die de leerlingen der 4e klasse schriftelijk te beantwoorden hebben gekregen, luidt: Noem voedermiddelen rijk aan kalk, arm aan kalk, rijk aan fosforzuur, arm aan fosforzuur, waarop het antwoord luidt: Rijk aan kalk zijn vlinderbloemigen (zowel de zaden als de planten) en goed hooi.

Bieten, aardappelen en granen zijn er arm aan. Rijk aan fosforzuur zijn granen, zemelen, gries, goed hooi en groenvoeder. Stro van granen, voederbieten, aardappelen, en pulp zijn arm aan fosforzuur. Nu ons melkvee steeds meer voer uit

Nu ons melkvee steeds meer voer uit eigen bedrijf moet verwerken, is het wel van belang dat er op één enkel teer punt in deze moderne voedingswijze wordt gewezen: de nüneialen.

Voorheen kregen de melkkoeien wat ruwvoer en verder vaak veel krachtvoer. In dit krachtvoer kwamen van nature soms mineralen voor, waaraan het ruwvoer te kort had en zo de natuur er niet voor had gezorgd, was dat meestal wel gedaan door de mengvoederindustrie. Nu het accent verlegd is van kracht

Nu het accent verlegd is van krachtvoer naar ruwvoer is het gevaar zeer groot, dat de dieren een te kort krjjgen aan bepaalde mineralen. Dit openbaart zich pas na enige tijd en vaak is het dan reeds te laat, d.w.z. de schade is reeds geleden.

Op vele bedrijven is men reeds in staat 15 liters melk te winnen op enkel hooi, koppenblad, voerbieten. Ja, er komen zelfs bedrijven voor, die reeds 20 liters melk op enkel ruwvoeder kunnen halen.

In melk komen 0.85% mineralen voor, dus bij een productie van 20 kg, staat de koe dagelgks 20 x 8.5 gram, ia 170 gram mineralen af. Dieren met hogere melkgiften krijgen ook krachtvoer, maar zijn deze enkele kilo's krachtvoer ook qua mineralen berekend op de buitengewone omstandigheden. Hoe zullen de dieren er voor komen te staan, die in het geheel geen krachtvoer krijgen? De ruwvoedermiddelen kunnen meestal niet in de behoefte voorzien, voor wat de mineralen betreft. Er zijn momenteel zeer goede meng

Er zijn momenteel zeer goede mengsels verkrijgbaar, de prijs kan geen bezwaar zijn. Elke boer, die geen mineralen mengsel geeft aan zijn melkvee, doet de dieren te kort. Het gevolg kan zijn: minder productie, zwakkere dieren, zwakkere kalveren, melkziekte en zo meer.

Boeren, verstrekt uw dieren de no- (Uge stoffen en dat beperkt zich niet tot eiwit en zetmeelwaarde, maar omvat ook de grote groep mineralen en vanzelfsprekend ook de vitaminen. Met minezialen voorkomt U zeer veel moeilijkheden!

Twee kinderen op een fiets

Kans op regeling

Er bestaat Ikans, dat de nieuwe ivesrkieerswiet binnen niet al te lange i^d alsnog zaJ worden gewijzigd, wat betreft het rijden op dte flets met twee Undenen.

Zoals men weet, stond de oude verkeerswet het toe, dat de wielrijder zowel een kind achter ala voor op ztjn fiets mee voerde. Het nieuwe verkeersreglement, dat 1 Januari in werking is getreden, verbiedt dit vervoer. Er z;jn in het land zoveel stemmen opgegaan tegen dit wetsartikel, dat de kwestie thans een ernstig punt van discussie zal uitmaken in de verkeerscommissie, die de nieuwe wet heeft voorbereid. Alle bezwaren zuUea nauwkeurig worden bestudeerd en het is zeer wel mogelijk, dat uit dit onderzoek een wetswijziging zal voortvloeien, die aan de bezwaren tegemoet komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen