Late Lente

Ze vechten in Italië en vernemen van de invasie in Frankrijk. Hoe graag zou hij daar bij geweest zijn! Want dat zou allicht toch betekenen — is de opmars daar niet in volle gang? — dat hij eenmaal in Holland terecht zou komen, waar hij zo graag heen wil, nu hij toch eenmaal in Europa is. Wat heeft hij hier in Italië? De mensen zijn er wel vriendelijk. Tot aller verbazing' hebben zij de Engelsen, Canadezen en Amerikanen niet als vijanden bejegent, integendeel, min of meer als bevrijders begroet. De vriendschap zat blijkbaar niet al te diep in de harten der Italianen! Maar wat heeft hij in Italië, waar hij de lui toch ook niet verstaat? Intusseri, natuurlijk... in Holland komt hij nu niet meer... Het wordt zelfs nog gekker. Hij blijft

Het wordt zelfs nog gekker. Hij blijft niet eens op het vasteland van Italië! Ze varen over naar Corsica en Sardinië. Ja, je ziet zo wel wat van de wereld, maar hier ben je opgesloten. Vflandelijkheden zijn er niet meer.

Vflandelijkheden zijn er niet meer. Het niet grote getal Duitsers heeft in^ gezien, dat er tegen de overmacht niet te vechten is. Zo is Sardinië een recre atieoord voor John en zijn makkers. Maar het bevredigt hem niet. Hij wil naar Holland nu hij er niet zo heel ver vandaan is, naar Holland, het land van vader en moeder, die er zoveel van verteld hebben.

Het verblijf op Sardinië duurt niet lang, nauwelijks een week. Wéér varen over de blauwe Middellandse zee. Waarheen? Ze weten het niet, maar de zeelui onder hen zeggen, dat de koers naar het Westen is. Dat kan niet anders dan naar Spanje of Zuid-Frankrijk. Spanje is wel uitgesloten, dus blijft Frankrijk over.

Dat klopt. Het leger landt in Zuid- Frankrijk, en trekt m ijlmarsen — de carrier van John vréét de kilometers — door het Rhónedal, Noordwaarts, alom r-net gejuich door de levendige Fransen begroet. Nu, levendigheid kent John nu zo langzamerhand wel: moet je bij de Italianen komen! Frankrijk is nu vrijwel van Duitsers

Frankrijk is nu vrijwel van Duitsers gezuiverd, evenals België en Zuid-Nederland. Maar boven de Moerdijk spelen zij nog hun laatste spel. En in de Belgische Ardennen beginnen de Moffen notabene nog een tegenoffensief, dat de Amerikanen even verrast. Het is niet dan een laatste stuiptrekking. Want als de winter, waarin, in Holland, mensen van honger stei-ven, voorbij is, volgt in het vroege voorjaar de laatste stoot; de Geallieerde legers trekken de Rijn over en de Duitser wordt in eigen land bekampt, zó bekampt, dat

— als de zon van Hitler geheel is ondergegaan en hij de zelfgezochte dood heeft gevonden — het leger capituleert en op de Luneburgerheide Montgomery de voorwaarden dicteert. Even daarvóór is er met John Stel

Even daarvóór is er met John Stelmaker iets gebeurd, dat hem met vreug de vervult: door het Hannoverse optrekkend naar het Noorden, zwenkt een legergroep af en trekt de Gelderse Achterhoek binnen. Tegen zijn verwachting in, zit John

Tegen zijn verwachting in, zit John in „Holland."

Het is de tijd, dat er weer post kan worden verzonden. Feilloos werkt de militaire post. Het zijn slechts enkele regels. „Gode

Het zijn slechts enkele regels. „Gode zij dank, goed gezond. We treklien vandaag Holland binnen. Dat moet in de Gelderse Achterhoek zijn, want ik heb de naam Zutfen gehoord. Dus ben ik in het land, dat vader zo goed kent. Ik denk, dat vader wel jaloers op mij zal zijn! Ik zal trachten, de familie te zien en te spreken."

Hoofdstuk XX.

In de Achterhoek dondert het kanon en ratelen de mitrailleurs. Het is veel erger dan in Mei 1940, want toerr werd daar schier niet gevochten. Maar die verwaten Duitsers, feiteiyk wetend, dat zij het spel totaal verloren hebben, bieden nog verweer. Dus moet de bevrijder wel optreden, al doet hij het kalm aan en spaart zoveel mogelijk.

Dat kan evenwel niet weerhouden, dat de toren van Oesburg zowat stukgeschoten wordt en de kerk, in het centrum van het stadje, half in puin komt te liggen. Natuurlijk houden de Duitsers het

Natuurlijk houden de Duitsers het niet. Ze worden verjaagd, trekken de IJssel over, Holland in. Wat zijn ze daar in vredesnaam van plan?

Door een haag van juichende bewoners trekken de Canadezen Oesburg binnen, waarna zwermen het land doorkruisen, op zoek naar eventueel overgebleven Duitsers.

Zo rijden twee carriers het erf van „IJsselzicht" op, v/aama Jannes en Symen Haverdink met open mond de vreemde soldaten aanstaren. Ook Marie komt naar buiten.

,,Welkom, jongens", roept zij, er niet aan denkend, met Canadezen te doen te hebben, die haar niet verstaan kunnen. „Jullie hadden al veel eerder hier moeten zijn. Maar nu wordt het goed."

,,Nu, we zvjn d'r, hoor, miss", roept de bestuurder van de eerste carrier, vrolijk, in perfect Hollands. „We hebben dorst, miss".

„Kom binnen, jongens", nodigt Marie. „Melk of wat anders, we hebben hier nog wel wat."

„Zijn hier geen Duitsers, miss?" „Weineen, helemaal niet geweest." „Ben jij een Hollander?" vraagt Jannes, tot wi» het doordringt, dat die Ca nadees hen verstaat, en in het Hollands antwoordt. „Neen, boer, een Canadees, maar mijn

„Neen, boer, een Canadees, maar mijn vader is een Hollander' geweest." ,,0, zit het zo in elkaar. Je hebt je Hollands nog niet verleerd, maat." De makkers hebben het uitnodigend gebaar van Marie begrepen en zijn haar naar de grote keuken gevolgd. Zij hebben de grootste schik en werpen hun mutsen op een stoel.

De bestuurder van de carrier volgt met Jannes en Symen en zet, in het vertrek gekomen, ook de muts af. Belangstellend neemt hij de omgeving op. zo, is dit nu een Gelderse boerderij ? 't Klopt precies met wat vader er van vertelde

Opeens bemerkt hij, hoe de vrouw hem strak staat aan te kijken. Maar hij bemerkt niet, hoe de kan m haar hand geen Vast steunpunt heeft. En bespeurt ook niet, dat zij bleek wordt. Marie Saalmmk is in een kwarteeuv.'

terug: daar, op die stoel, in die ietwat nonchalante houding... dat is Jan Stelmaker! Zó zat hij thuis in de Zevenbuurt! Dezelfde houding; dezelfde oogopslag. Die jongen lijkt precies op Jan, häär Jan van toen

,,Ik ken geen Engels," zegt zij, met moeite, hem aanziend.

Hij lacht de goedmoedige lach van Jan. En zijn ogen, Jan's ogen! twinkelen. Hoe is het mogelyk, hoe is het mogelijk?

„Spreekt u maar Hollands, miss. Dat ken ik even goed als Engels. Wat wilt

u weten? Ik zie, dat u wat vragen wilt.' „Hoe­heet­je?" stoot Marie er uit.

„John Stelmaker, miss',, antwoordt hij stomverbaasd.

Marie zet de kan op tafel en lewnt zwaar op dat meubelstuk. Dan moet zii gaan zijtten. ,,Ik heb het gedacht," stottert zij

,,Ik heb het gedacht," stottert zij „Neen ik dacht maar dat Icon niet... ja, tóch John Stelmaker. Jc lijkt sprekend op je vader!" „Hebt u mijn vader gekend, mi.ss? Dat is leuk. Nu kan ik toch merken. dat ik in Holland ben."

„Jongen, ik heb je vader heel goed gekend. Hoe maakt hij het?" „Best, voorzover ik weet." „Geef die jongens nu eerst eens melk, Marie", onderbreekt Jannes ongeduldig het gesprek tussen die twee. De acht andere soldaten zitten vei­wonderd te kijken.

„Ja, ja," haast Marie zich. „Zij heeft mijn vader gekend", veiklaart John aan zijn makkers. „Mijii vader komt uit deze streek, zie je."

De Canadezen drinken hun melk, praten met elkaar en trachten de beide boeren te benaderen. Maar die halen de schouders op: dat koeterwaals verstaan zij niet. Ze lachen alleen maar wat. Het is rumoerig in de keuken. Een paar Canadezen lopen naar buiten. Het is fraai voorjaarsweer. (Wordt vervolgd.)

Op deze film zag men het telen van suikerbieten, het rooien, het vervoer naar de suikerfabrieken. In de fabrieken zag men de suikerbieten verdwijnen en bewerken tot stroop, basterdsuiker en gekristalleerde suiker. ° Al met al waren ook dit een paar leer zame films. By monde van de voorzitter werden de sprekers dank gebracht, ST. ANNALAND

ST. ANNALAND — Steun Wettig Crczag. Voor de groep SI. Annaland en Stavenisse werd er te St. Annaland in de zaal van de heer F. Rijnberg door de S.W.G. enkele instructiefUms vertoond. In hoofdzaak werd via die films het nut van camouflage en beweging in het terrein onder de aandacht gebracht. Benevens de voltallige plaatselijke commissie was ook de commandant S.W.G. Zeeland, overste de Feijter, aanwezig.

SCHEBPENISSE Kinilerïiegelactie. Ook in de gemeente Scherpenisse heeft men een mooi succes geboekt met de verkoop van kin derzegels. Aan postzegels werd thans verkocht voor ƒ 90.— en aan kaarten ƒ 35.10, hetgeen heel wat meer is dan vorig jaar.

ST. MAARTENSDIJK Lezing over VredePust. Ds J. v. d. Berg van de Stichting Vrederust bij Bergen op Zoom is voornemens Vrijdag 19 Jan. a.s. te St. Maartensdijk in gebouw Rehoboth een lezing te houden over het geestelijk en maatschappelijk leven in Vrederust, welke lezing met lichtbeelden zal worden toegelicht. — Opening nieuwe veiling. Het nieuwe veilingsgebouw aan de Woudhoek te St. Maartensdijk zal Woensdag 17 Jan. a.s. des morgens te 10.30 uur officieel worden geopend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen