Assimilering

Wat rijke lering zit er in de historische feiten der HelUge Schrift. Daaraan wordt veel te weinig aandacht geschonken; ook in onze kerkelijke gemeenschappen. Wel wordt veel tijd besteed aan de

Wel wordt veel tijd besteed aan de behandeling der leerstellige waarheden die voor velen zo uitermate moeilijk zvjn en vaak onbegrepen worden opgenomen Zo blijft het terrein der heilige geschiedenis, waarin de Heere Zich mede openbaart', vaak ongebruikt liggen. Wat de oorzaak daarvan is? Meen

Wat de oorzaak daarvan is? Meen men soms, dat dit deel van het godsdienstonderwijs meer op school thui behoort? Men moge dan bedenken, da de heilige geschiedenis een zeer belangrijk onderdeel van de theologische wetenschap is. De bestudering er van moet dan ook voortdurend voortgang hebben. Zij is een rijke bron van Godsopenbaring. Aan de hand van die geschiedenis wij

Aan de hand van die geschiedenis wiji zen wtj op de dreiging der assimilering dio ook nu zijn invloed doet gelden en : een groot geestel\jk gevaar oplevert. ' Men schrikke niet terug voor he i vreemde woord. Het woord assimilatie I betekent het opnemen en verwerken van voedingsstoffen door een plant, dié om- 1 gezet worden in het plantenlichaam.

Overdrachtelijk krijgt het woord de betekenis van gelijk worden, gelijk ma- Iken.

Van zulk een assimilering in over- I drachtelijke, maar kwade zin geeft de Heere in de geschiedenis van Dina een [waarschuwend voorbeeld. Zg gaat heen I om de dochteren des lands te bezoeken [Zij zoekt meisjes op van een volk met I een heidense levensbeschouwing. Dat is [tegen de wil des Heeren. Israël moe een volk worden, dat alleen woont en [niet geassimileerd worden aan de voljken van Kanaan. Er behoeft geen we- Jreldmijding te zijn (Abraham), maar (assimilering mag er niet zijn. God grijpt in en laat toe, dat Simeon I en Levi zich op een gruwelijke, zondige f wijze vergrijpen aan de argeloze burgers van Sichern. En juist daardoor wordt de scheiding scherper. Als Jacob met de zijnen naar Egypte trekt en in Gosen [gaat wonen, is dat niet louter om het I weidegebied, maar in de weg van Gods I aanbiddelijke voorzienigheid ook om Is Jraël te beschermen tegen de dreigende I assimilering aan Egypte, waardoor he [geestelijk schade zou kunnen lijden Daarom laat Jacob zich in het erfland [begraven, opdat Israël altijd bedenken [zou, dat niet Egypte, maar Kanaan hun 'thuis is.

Dat de dreiging niet denkbeeldig is, [bewijst het feit, dat zij tenslotte wonen I tussen de Egyptenaren. En ook de reli- Igie heeft sterke invloed uitgeoefend, belwijze het gouden kalf.

Weer grijpt God in tot hun nut en [laat toe dat de Farao hen onderdrukt op leen vreselijke wijze. En toch blijft later [de hang naar Egypte. De Richterentijd lis vol van voorbeelden van een assimi- [lering aan de heidense cultuur der Kanaämeten, die tegelijk religieus is en daarom zo uitermate gevaarlijk.

God grijpt ook hier telkens in. Het vater des levens, zegt zeker schrijver, noest zuiver bewaard blijven. Sterke voorbeelden van assimilering

Sterke voorbeelden van assimilering geeft ook de koningentijd. Getoornd hebben de profeten er tegen, gedreigd op bevel des Heeren; maar het was tevergeefs.

Men leze maar eens, om maar één |voorbeeld te noemen, hoe Jesaja de vrouwen dreigt wegens hun verregaanjäe pronkzucht en hoogmoed. (Jes. 3.) Zeer zeker is dit de navolging ge

Zeer zeker is dit de navolging geveest van de grote rijken in het Twee- ^tromenland (Mesopotamië.)

De opgravingen aldaar hebben aan het licht gebracht, dat reeds 1200 jaar Sevoren in die streek de stad Mari bestond, waar toen al de volmaakste zogenaamde „schoonheidsmiddelen" be- Btonden: zwartsel voor de oogranden, ^mink voor de gezichten, oliën, spelden voor kapsels en gewaden. In de dagen l^an Jesaja was het al even erg in die fanden en Israels en Juda's dochteren Volgden hen na tot hun verderf.

Israël is weggevoerd naar Assyrië. JUda's edelste zonen moesten als gevangenen de prachtige blauwelsjtarpoort van Babyion binnentreden, waar alles herinnerde aan de dienst van Marduk- Bel. Maar ook toen had de Heere Zijn getrouwen. Lees Psalm 137, de psalm, löie spreekt van het heimwee naar Je- Iruzalem en de scherpe houding tegen- ^yer Babel. Hier is geen spoor van as- ^milering aan zijn cultuur, zijn religie. Hoe scherp viras ook de houding van Daniël en zijn vrienden.

Maar zo waren zij niet allen. Velen Voelden er zich thuis, werden opgeslorpt floor de babylonische geest.

Ook onze tijd vertoont het verschijnsel der assimilering op ontstellende wijpe. En niet alleen bij buitenkerkelijken, 'fnaar ook bij de kerkelijken, ja, bij jonp!e mensen.

Laten wij ons er tegen wapenen, opnat het ons niet ga als het oude bondsg'olk, dat een waarschuwend voorbeeld

De Heere eist geen monniken- en nonnenleven, maar wel, dat wij getrouw aan pnze belijdenis blijven. P. J. L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen