Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit het Kijkvenster

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit het Kijkvenster

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zoals vrij onlangs in ons venster schreven is kerkelijk Nederland nooit van strijd ontbloot geweest. Nu mag er op de kerkelijke erve veel strijd en moeite zijn, maar ook in de vorige eeuw beleefde de kerk een felbewogen tijdperk. W^ij doelen op het jaar 1834, toen door de af­ zetting van Ds Hendrik de Cock te Ulrum de electrische vonk werd ontladen, die gevolgd werd door een uitbarsting in meerdere delen van het land. Toen stond tegenover" een strenge gebondenheid aan de leer en tucht der Vaderen", welke nog wel de nieuw­berijmde Psalmen gedoogde maar de gezangen ver­ wierp, een meer vrijzinnige opvatting, van leer en tucht en belgdenis, een overschatting der kerkelijke reglementen, die soms streng gehandhaafd werden tot op de letter toe. Het kwam voor, dat wat de ene predikant des morgens „opbouwde", dat het savonds, op dezelfde Botsingen bleven niet uit, ambtsdragers kansel door een ander werd afgebroken. kwamen in conflict met leden en het was zelfs zo dat de kerk de hulp inriep van de wereldlijke macht.

Het was in die tijd, dat ook Ds H. J. Budding veel van zich liet horen. Predikant in de Nederl. Herv. Kerk te Big­ gekerke in Zeeland scheidde hij zich ook af en werd de ,,Vader van de Afscheiding in Zeeland."

Deze Ds Budding was een zeer bijzonder mens, over vriens persoon veel is geschreven en van wie zelfs in het Zeeuws Genootschap der Wetenschappen, (deel 6) gewag van wordt gemaakt. Het is interessant zijn geschiedenis nog eens te voorschijn te roepen, waaruit men dan tevens kan zien hoe het kerkelijk leven in die dagen was. Als 24­jarige jongeman kwam candi

Als 24­jarige jongeman kwam candidaat Huibert Budding naar Biggekerke. Hg preekte op beroep over Joh. 5 : 24 en de president­ouderling prees hem zeer.

pen op deze ene preek? aldus vroeg — Durft ge het wel aan mij te beroe­ Budding. Ik kan die preek wel gestolen hebben!

de de ouderling Uw spraak maakt U — Neen, neen, dat kan niet antwoord­ openbaar. Cand. Budding werd beroepen en hij

Cand. Budding werd beroepen en hij nam de roeping met vrijmoedigheid aan. De Evangelische gezangen waren toen nog geen struikelblok voor Ds Budding en hij zong ze zelf dapper mee. Maar de gemeente, onder de indruk van Buddings' voorganger zweeg en tenslotte zong alleen de voorzanger mee! Dat konden de kerkleden van zo'n „waarlijk bekeerden dominé" niet begrijpen, maar ondanks de gezangen kwamen van heinde en ver scharen hoorders om hem te beluisteren.

Budding WEIS een ernstig Evangeliedienaar, die nauw acht gaf op zijn kudde. De boerenjongens, die Zondags liever in de „bakkeet" zaten te vrgen dan ter kerk gingen zocht hij op en vaak liep hij, vóór de dienst begon „naar 't aanplakbord" waar de jongens bijeen ston­ den en nam ze dan zo mee naar de kerk.

Toch mochten de jongens hem wel. Eens bracht een jongkerel een haas bij de dominé.

— Daar komt ge niet eerlijk aan mannetje! aldus sprak Ds Budding. Jij hebt die haas gestroopt en derhalve gestolen. — „Ja, maar, dominé, vader heeft zo'n last van die hazen. Ze vreten alle witte bonen op! — Dat kan wel, sprak de leraar, maar

— Dat kan wel, sprak de leraar, maar geen gestolen goed in mijn huis! Pak je haas maar in en denk er aan: Geef den keizer wat des keizers is en Gode wat Gods is. Op zulk een manier trad de jonge

Op zulk een manier trad de jonge leraar op. Er kon dus veel goeds van deze jonge man verwacht worden. Hij was practisch en ordelijk en gaf zijn ouderlingen even goed een standje als ze te Iaat in de consistoriekamer kwamen, dan de gewone lidmaten. De tucht paste hij streng toe. Mensenvrees kende Budding niet.

Maar al ging het nu nog zo goed in Biggekerke, ook daar zou de weerslag van de Afscheiding worden ondervonden Daarover een volgende keer. WAARNEMER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 april 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Uit het Kijkvenster

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 april 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's