Rondom de Landbouwschool

We zijn er van overtuigd, dat op de meeste landbouwbedrijven, de verhouding ondernemer­werknemer, goed is. We hebben meermalen ervaren, dat de boer belangstelt in alles wat zijn arbeiders betreft. Ook hun huiselijke omstandigheden interesseren hem; wanneer thuis ziekte is bij een lid van het personeel, dan wordt daarnaar geïnformeerd, en wanneer op een of andere wijze hulp kan worden geboden, dan wordt dit niet nagelaten Wanneer de regeling van de werkzaamheden wordt besproken, dan horen wij: zouden wij dit niet zus of zo doen. Hij, die de verantwoordelijkheid van het bedrijf draagt, heeft natuurlijk het recht om te kunnen zeggen, wat er gebeuren moet, maar het gaat hierbij speciaal hoe men het zegt. Ieder mens is graag zelfstandig, en ook deze hunkering naar zelfstandigheid treffen we aan bij ons personeel. Elk lid daarvan wil graag als een persoonlijkheid behandeld worden, als iemand, die meetelt. Het is ons bekend, dat veldheren als

Het is ons bekend, dat veldheren als Caesar en Napoleon er prijs op stelden hun soldaten bij de naam te kunnen aanspreken. De naam is iets zeer persoonlijks. Ze heft uit boven de massa der ongekenden. En deze menseiikenners hadden er moeite voor over, om hun soldaten te laten gevoelen, dat ze in het gesprek niet waren legernummer zoveel, maar soldaat Pietersen. Zo ook m het boerenbedrijf. Hier wordt gesproken tegen Jan, Piet of Klaas. De arbeidsvreugde neemt toe, als de bedrijfsleider de waarde van zijn mensen stuk voor stulc kent en erkent. Daardoor zal worden bereikt, dat onze mensen niet alleen werken voor hun loon en voor zichzelf, maar ook voor „ons" en dit heeft tot gevolg, dat ze werken met onvergelijkelijk meer interesse en vreugde, dan degenen, die aan het bedrijf alleen door het loonzakje verbonden zijn. Door allerlei kleinigheden kunnen we

Door allerlei kleinigheden kunnen we ons personeel laten voelen, dat ze voor ons meer zijn dan een stuk van het bedrflf. Vermakelijk is in dit verband, wat

Vermakelijk is in dit verband, wat zich in een Amerikaans bedrijf voordeed. Daar wilden enkele professoren na gaan, of de arbeidsprestatie steeg, als de materiële omstandigheden (verlichting, verwarming enz.) verbeterd werden. Er werden twee groepen meisjes voor deze proef uitgezocht. De ene groep bleef werken in de oude omstandigheid, de tweede werd aan hetzelfde werk gezet in aangename omgeving.

Geregeld werd contact gehouden met beide test­groepen. Aan het eind van de proefperiode ble

Aan het eind van de proefperiode bleken beide in productie omhoog te zgn gegaan.

De geleerde heren stonden voor een raadsel. Toen echter aan een der meisjes in de „oude" groep werd gevraagd, waarom ze harder werkte, was het antwoord: „Omdat men de laatste tijd naar ons omziet en aandacht aan ons besteedt." De klap op de vuurpijl kwam echter

De klap op de vuurpijl kwam echter — toen ook de arbeidsters in de betere omgeving dezelfde oorzaak voor haar hogere productie opgaven. En zo kwam het, dat de professoren

En zo kwam het, dat de professoren iets andera vonden dan zij zochten, nl. de erkenning van de mens is belangrijker dan materiële omstandigheden. Landbouwers van Flakkee, wij weten

Landbouwers van Flakkee, wij weten dat de meesten uwer Uw arbeiders op de juiste wijze zien .en behandelen, doch we weten ook dat er hier en daar nog al een enkel bedrijf is waar de boer geen goed woord over heeft, voor zijn medewerkers op zijn bedrijf, zelfs een behoorlijke groet kan er nauwelijks af. Daardoor wordt de arbeidsvreugde on

Daardoor wordt de arbeidsvreugde ondermijnd en de arbeidsprestatie minder. Een boer mag een vakkennis hebben, die fenomenaal is, over een uitrusting van zijn bedrijf beschikken, die bewondering afdwingt, een prima koopman zijn en wat al niet meer — ook voor hem geldt het woord uit 1 Corinthe 13 — zo ik de liefde niet had, ik ware een klinkende bel of een luidend metaal geworden.

De jongens, die het toelatingsexamen willen afleggen voor een Landbouwwinterschool, worden a.s. Woensdag, 16 Mei des avonds om 7 uur verwacht aan de Landbouwschool.

UIT DE PERS

Ondragelijk

De belastingdruk op het wegvervoer is niet alleen meer onredelijk, zij is ook ondragelijk geworden. Een zéér ernstig gevaar dreigt, dat het wegvervoer in Nederland een luxe wordt, waarvan het bedrijfsleven zich, ondanks de enorme behoefte aan een snel en efficiënt transport, niet meer kan bedienen, omdat het te duur is. Voor de transportondernemer betekent dit, dat ook al zou de verhoging van de motorrijtuigenbelasting in de tarieven mogen worden doorberekend, hij daaraan nog niets heeft, omdat de verlader het eenvoudig niet meer kan betalen. (Beroepsvervoer) ­i­

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen