Plattelandsscholen

waar het woord „platteland" vanyn komt, weet ik niet, doet er ook rj tpg^ maar ik vind het een misselijk

lord- Jet drukt altijd een verhouding uit de stad, waarbij het credit bijna al-' jn de kant van de laatste valt. IK ontken niet, dat het stadsleven jl gemakken biedt, die zeer op prijs te (Ilea zijoi maar men moet nu niet bejen de mensen van het platteland als m soort wezens van lager orde te be- Lwen, of die men bekijkt alsof het «historische dieren zijn.

Pat gebeurt in het jaar 1951 niet jer zullen mijn lezers zeggen: er is ,eel contact, te veel omgang met eljsr. Stop! Beluistert maar eens een jr-sjns stedeling, niet een stedeling eworden plattelander en ge zult wat jlioren krijgen!

jpit zou zo erg niet z^n; we zouden jt een meewarig lachje aanhoren, ina liet geval geen minder aangename (Volgen had. Men zou haast gaan sprein van het veroorzaken van een minirwaardigheidscomplex!

dan denk ik nu eens aan de ge- 1 voor onze plattelandsscholen: 'k 1 speciaal de lagere scholen. Er is „,ze alom een groot gebrek aan irkrachten. Men moet weken, maanoproepen om een vacature voor onjzer — of wat nog erger is voor (jerwijzeres — vervuld te zien. En Inmigen krijgen in 't geheel niet beet. fzo hoorde ik van een schooltje, waar (t pas benoemde hoofd begon met de Je schare voor zijn rekening te krij- 1, Wat moet daarvan terecht komen ? IS men nog zo'n groot idealist, al is n nog zo accuraat en actief, de men- ^Ite kracht heeft zijn grenzen.

ITwee belangrijke factoren in het iliooUeven zijn rust en regelmaat.

[jen, ik bedoel geen doodse rust, geen leskou in de school. Trouwens dat |fl ook niet; de school is een organisme, een levend organisme, dat, zal het «1 zijn, goed moet functioneren. En t kan niet als allerlei weerstanden itrden,

Van deze zijn personeelsschaarste en tsoneelswisseling wel de ergste. |ff) dienen dus te onderzoeken, hoe it komt, dat vooral het platteland zo il gezegend is met vacatures. [Zj, die geen onderwijskrachten zijn,

[Zj, die geen onderwijskrachten zijn, jn misschien denken aan het woord ..Paulus: zij zoeken allen het hunne. De grote plaatsen bieden meer f acili- Iten, geven salarisverbetering, studieikgenheid enz. enz. Te veel om op te len. En zo komt er een hang naar Jrote centra. Verder wil men wijzen het weinig idealisme voor dit werk r de vermaterialisering van het leven. |0m met dit laatste te beginnen.

[Inderdaad is er een veelvuldige klacht rer de mentaliteit der jongeren in dedie hun werk meer als een geldling zien, of de school beschouwen , !0'n soort transitohaven. Zulken beta in de school niet thuis, om de ;e reden, dat zij hun werk niet m en hun verantwoordelijkheid niet

IW wel, zulken waren er vroeger ook IDie durfden te zeg-gen: 'k begin pas ► leven, alg het 's middags vier uur is! IBt zei: zij zien het verantwoordelijke. Il schone van him werk niet: een deel |t opvoeding door de ouders hen opgezien en — door hen aanvaard. Zij 1 met jonge mensjes te doen. IniMerheid op onze christelijke scholen Idie arbeid schoon: het zaad des loords in die jonge harten te strooien, Twankelijk mee te werken tot het veri van een waarlijk christelijk leven Müe levenssferen. Maar ik mag niet PWliseren.

Ik Heb jonge leerkrachten gekend en ^^n er nog, gelukkig zeer velen, die F enthousiasme, idealisme hun arbeid |de school begonnen, arbeidsvreugde |ttn, verantwoordelijkheidsgevoel be­ ' Toe, jongelui, maakt eens propa­ ! voor het mooie vak (of moet ik 1: ambt?), zodat meerde jongeren peden: een vrinst ook voor het platina! zou ik de betrokken ouders, be

zou ik de betrokken ouders, bejen en hoofden wel sterk op het hart *' arukken: wees zuinig op goed Iftnoem de ouders in de eerste plaats.

Iftnoem de ouders in de eerste plaats. ^p er hapert wel eens wat. Ik noem ' 'tosthuisprobleem. Leest of hoort Met dikwijls dat de huizen gesloten |i in dezen, zodat de leerkrachten 'S een toevlucht moeten zoeken. ™ dat nare distantiëren, dat som­ • ouders er op na houden. Deze mo­ "edenken, dat de leerkrachten hun «arbeiders en medearbeidsters zijn ' werk der opvoeding en zij samen *Bheid dienen te vormen. Menig •oe leerkracht is door dit euvel ver­ ! "^w. Besturen kunnen in dezen een E voorbeeld geven en moeten vooral weden als de reders uit vroeger »tt ''°°Men gekend, die in de sleur

»tt ''°°Men gekend, die in de sleur I ^"i gekomen waren, dat vreselijk s waarvoor men niet genoeg op zijn 101,7" ^'J''­ '^«e de jonge leerkracht etv ? "^'^ invloed komt. Indien zij Hij "•'ekken doodt het al hun idealiool ^^'l^ommert hun werk in de ogj.'''/** geen rinkelende sporen

ogj.'''/** geen rinkelende sporen IWii il '^^ voorden spreekt vanzelf '""iiif '^^^^ boven, dat dit werk voor iat ?f "»aar een broodwinning is. »eiir,^, "* *s liet „dagelijks brood" flJS'^^Migezaak.^

tnat, ^®'' ^^ schoolmensen in dettaanl • "^ als kapitalisten (!) wor­ 1 dan h H"' ^"^i'^^ï's weten wel beter ilen hpt ,*"aarlijk geen wonder, dat tot JL platteland verlaten en z.m 'ant Ü'* plaatsen heentrekken. ialatis''' °ol5 bri 't onderwijs, wat tatie »» ^^^t^'eft, de bekende classi­ ' "^ardoor het grootste deel van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen