Ds H. A. L. v. d. Linden vertelt over Indie

Jongens die nog nooit van Paulus hadden gehoord

Vrijdag jl. sprak de vroegere predikant van Ooltgensplaat Ds H. A. L. v. d. Linden, thans Geref. Predikant te Utrecht, over zijn ervaringen als veldprediker in Indië. De opkomst in de Geref. Kerk was tamelijk, gezien de tijd van 't jaar.

Ds V. d. Linden die werd ingeleid door Ds Scherpenisse, begon met te zeggen, dat toen hij deze middag vanuit de tram de Plaat zag opdoemen, hij aan 12 jaar terug dacht toen hij voor het eerst als candidaat kwam preken; met de stille hoop een beroep te mogen ontvangen. Die hoop is verwezenlijkt geworden en sindsdien heeft hij ook na zijn verblijf als predikant in Ooltgensplaat hier nog vele malen mogen verkeren. In het bigzonder herinnerde hij zich het bezoek nu 2 jaar geleden om van vrienden en bekenden afscheid te nemen wegens het vertrek naar Indië. Grote dank baarheid vervult ons hart nu we wederom hier mogen zijn, daar wij aan allerlei gevaren hebben bloot gestaan aldus spreker.

Het werk als veldprediker is een nood zakelijk werk. Men moet midden tussen de jongens leven om dit te kunnen begrijpen. Een dominé moet soldaat en generaal gelijk zijn en is het ook juist gezien van de regering, dat door geestelijken geen eed behoeft te worden afgelegd. Al heeft een veldprediker de rang van Majoor voor hoog- en laag is het toch gelijk. Men heeft met iedereen contact. Met buitenlcerkelijken en Roomsen, net zo goed als met Protestanten.

De reis Na de inscheping te Rotterdam op de „Volendam", kwam al spoedig- de eerste kennismaking. Slechts enkele dagen van huis v;aren er zieken en jongens die het moeilijk hadden. Van één was de vader gestorven en hoe moeilijk is het om dit door te geven. Vreugde en droefheid wisselen elkaar af. Zo vierden we het Nepthunusfeest bij het passeren van de evenaar.

Ontroerend is het wel om die plaatsen te passeren die ons zoi van nabij bekend zijn uit de Bijbel. Zo gingen we langs Malta en hield ik daarbij een preek over Paulus' reizen. Jongens die nog nooit van Paulus hadden gehoord komen dan met vragen. We zagen de Sinaï waar Mozes de Wet heeft ontvangen. Grote indruk maakt de Rode Zee (Schelfzee) die eenmaal werd gekliefd. We denken bij zo'n reis onwillekeurig aan Ps. 8, hoe een mens klein is bij de grote natuurwonderen. Water boven en beneden met daar in de grote vissen.

In Aden gingen we aan wal. Een echte Oosterse stad. Men ziet een man aan de kant die de Koran leest, en wel hard op met het gezicht naar Mekka, de heilige stad. Dan de kooplui die hun waar aanbieden en nog vele dingen meer.

In Indië Dan kwamen we in Indië, het land waarover de Nederlanders 300 jaar lang het bewind hebben gevoerd. De eerste godsdienstoefening werd gehouden in een klein kerkje van 40 tot 50 man, gelegen boven op een heuvel. Genesis 12 was onze tekst: „Abraham ging heen naar het land dat God hem wees." Veel werd er gezongen. De jongens gaven dan deze Psalm en dan die op. Ook zong-en we ,,Wat de toekomst brenge moge, mij geleid des Heeren hand." Dit vers hoorde ik het eerst 14 Mei 1940 in de Plaat, toen door de radio Ds D. A. v. d. Bosch een meditatie hield. Hij was een van de eerste slachtoffers van de Duitse tyrannic. Dit vers is me altijd bijgebleven zei spr. Spreker wees vervolgens op de gewaarwordingen die de jongens ondergaan bij een e-ventuele actie: als men man tegen man staat.

Vervolgens wees Ds. v. d. Linden op de geestelijke en morele gevaren. Hij die is gestruikeld; maar die gestruikeld is kan weer opstaan. Laten we niet oordelen als de Farizeërs. Groot was het voor de jongens als een burger familie hen opnam.

Een jongen die veertien dagen was vermist moesten we begraven. Hij had ook met ons in dat kerkje gezeten. Meer malen moest ik rouwdiensten houden. Men vraagt zich dan af, wat is het doel toch eigenlijk geweest? Alleen door Gods genade kunnen wij het verstaan. In Bandoeng heb ik nog met Soekarno gesproken. Ook waren Neroe en Neroe's dochter daar bij. De mensen zijn daar gewoon buiten zich zelf als ze de President zien.

Volgens Ds v. d. Linden hebben de Protestantse Christenen het op Java erg moeilijk; daarom is Zending nog van groot belang. Zeer moeilijk is dit werk. In de Plaat zei iemand eens tegen me, men kan de domste wel als Zendelingwegsturen, maar dat is juist andersom. De laatste tijd heeft spr. in Semarang doorgebracht. Dit was een speciaal moeilijke tijd, daaf verloven geregeld werden ingetrokken of uitgesteld. In Semarang had Ds v. d. L. nog gepreekt voor de Ambonnezen een trouw en hartelijk volk. Spr. stond vervolgens nog stil bij de verschillende Godsdiensten o.a. het Boeddhisme en Mohammedanisme.

De terugreis werd per vliegtuig gemaakt, waarbij vooral Calcutta interessant is. De mensen slapen daar gewoon op

straat en de Heilige koeien lopen in de stad rond zonder dat iemand ze wat doet.

Tenslotte stond spr. nog stil bij de standvastigheid van vele jongens. Geloof en gebed werd er gevonden die ons bij allerlei gevaren in stand kunnen houden. Ik ben dankbaar om U dit alles te mogen vertellen, aldus besloot spr. zijn interessante en boeiende vertelling.

Na het zingen van Ps. 68 : 10 sloot Ds V. d. Linden met dankgebed deze samenkomst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen