Gezinsverzorging

Vrouwen nodig voor mjooi sociaal werk Een appèl aam de jon,ge vrouwen

Waren de voorgaande hoofdstukken gewijd aan de gezinsverzorging in het algemeen, thans wil ik mij speciaal richten tot de jonge vrouwen, over de mogelijkheden welke liggen opgesloten in dit werk en de opleiding welke nodig is alvorens dit werk aan te vatten.

Het onderwerp, dat ik voor U behandel, is er een van dienende liefde, het gaat over gezinnen en kinderen, die in nood zijn. Wie verstaat dit beter dan diegene wiens hoogste wens het is lief te hebben, te verzorgen wat zorg behoeft en te koesteren wat afhankelijk is. Wie verstaat beter de kunst van liefhebben en verzorgen dan de vrouw? Reeds de oude spreukendichter wist

Reeds de oude spreukendichter wist het ons te verhalen. Juist voor het boek wordt dichtgeslagen, klinkt het vol en sonoor op de allerlaatste bladzijde „wie zal ene deugdelijke huisvrouw vinden? Want hare waardij is verre boven de robijnen." En dan volgt een opsomming van al de hoedanigheden en eigenschappen die een goede vrouw sieren. De zorg voor haar man, de stage arbeid harer handen, de vlijt en zuinigheid waardoor haar gezin wel vaart, de liefde voor haar kinderen en haar godsvrucht. Een der mooiste en welluidendste lofzangen ooit de vrouw toebedacht. Als ik dat hoofdstuk nog eens aandachtig overlees, schiet mij ineens iets heel nuchters te binnen, nl. die oude Spreukendichter is feitelijk de grondlegger geweest voor het Huishoudelijk Reglement der Gezinsverzorgsters. Een goede gezinsverzorgster, die tijdelijk de huisvrouw moet vervangen, weet met één slag, nu wat haar voorgangster de gehele dag uitvoerde. In een der vorige hoofdstiikken hebben we gezien hoe het toegaat, wanneer Moeder uitgeschakeld is, door ziekte of anderzins. Wanneer daar geen familie of burenhulp is, loopt het mis. In vele gezinnen verwaarlozen de kinderen de school, vechten onder elkaar als bolderende hanen, zetten de buurt op stelten en leven als zigeuners. En vader, de vroegere levenslustige man, heeft vaak alle levenslust verloren en sloft zijn gang. Kortom „de vrouw uit huis, misère en kruis." En nu zijn daar onze gezinsverzorgsters die zich beschikbaar stellen voor dit mooie echt sociale werk.

Waar blijven de jonge vrtouwen? Jammer is het, dat het zich beschikbaar stellen voor dit werk geen gelijke tred houdt met het werk zelf. Alom in den lande zijn thans verenigingen voor gezinsverzorging opgericht, ze zijn a.h.w. als paddestoelen uit de grond gerezen. Maar waar blijven de jonge vrouwen, die zich beschikbaar stellen voor dit werk? Wat schieten we er mee op verenigingen op te richten, als ze niets kunnen uitrichten wegens gebrek aan krachten? Als ik zo eens rond zie en bemerk

Als ik zo eens rond zie en bemerk hoeveel jonge vrouwen niet specifiek vrouwelijke beroepen kiezen, verbaas ik mij, dat het beroep van gezinsverzorgster zo genegeerd wordt. En nu moet ik mij schrap zetten, want nu komt het. Ik hoor het u reeds zeggen: „denkt ge dat ik voor meid wil gaan spelen, ik gevoel er niets voor, de vuile was van een ander oß te knappen. Maakt u het nu niet erger dan het in werkelijkheid is? Ik geef u direct toe, dat het niet vol te houden is, elke dag achter de wastobbe te staan. Maar dat is ook heus de bedoeling niet, niemand die dat van u vergen zal. Natuurlijk zal de was in een gezin moeten worden gedaan, en waar kleine kinderen zijn, zal er tussendoor wel eens gewassen moeten worden. Maar daar zijt gij toch vrouw voor om dat zelf practisch op te lossen. Ge moogt het toch wel wat anders bezien. Ge vervangt volkomen moeder. Wat een zelfstandigheid krijgft ge niet. De ogen van het ganse gezin zijn op u geslagen, men verwacht van u wat. Ge kunt nu tonen, dat ge wat mans zijt.

Ge krijgt de portemonnaie in handen, zegt u dat niets? Ge krijgt het bewind van het gezin in handen. Ge krijgt zelf de gezinsleidsels vast om het te besturen en te leiden. Streelt het uw vrouwelijk gevoel niet,

Streelt het uw vrouwelijk gevoel niet, de gedekte tafel te overzien, met de dampende schotels, waaraan vader en kinderen zich tegoed doen, om na afloop te horen, dat het zo lekker smaakte? Ge moogt gerust trots zijn bij de gedachte dat dit nu uw werk is. Wat een voldoening geeft het, zelf inkopen te doen. Zelf te bedisselen en te beslissen en heel die kleine wereld van het huishouden waarin ge zo groot kunt zijn, te bestiwen en te regelen. Loont het de moeite niet die kleintjes daar te zien zitten met schoongewassen toetjes en gekamde haren? Komt er geen gevoel van dankbaarheid in u op, als er een klein blond kopje zich tegen u aanvlijt en u stamelend dankt, door haar armpjes om u heen te slaan? Of een kleine robbedoes met diepe jongensstem hoort zeggen „je bent net mijn moeder". Is dat niet de hoogste beloning voor het werk?

En in de namiddag als het zware werk is gedaan en ge zit rustig neder met stop­ of verstelwerk en er scharrelt een klein struikelbeentje om u heen in de gouden schijn van de binnenvallende zonnebundel, dan moet het wel zingen in u, en ge voelt dat ge ook een schakeltje zijt in het grote raderwerk der maatschappij. Kijk, dat is andere kost d£in thuis doelloos rond te hangen of langs de Dorpsstraat te slenteren uit louter verveling. Dat deprimerend gevoel, overbodig te zijn en onbevredigd over uw "levensdoen, is weg. Ge breekt het hoofd niet meer over de kwaliteit van nagellak en de kleur van lippenstift, of welke vriendin ge vandaag gaat bezoeken enkel en alleen om de tijd te doden en de dag door te komen. Ge hebt nu wat gewichtigers te doen. Gunst, is het al zo laat, wat vliegt die dag om. Zo dadelijk komen de kinderen uit school en dan gaan ze mee naar het ziekenhuis, want Moeder is erg verlangend hen te zien. En als ge dan eindelijk naast moeders bed gezeten zijt, geflankeerd door de kinderen die honderd uit te vertellen hebben aan Moeder, over de Juf die zo goed voor hen is, dan geniet ge. En als moeder dan uw hand grijpt, heel stilletjes en ongemerkt, en tranen druppen op het kussen uit dank voor betoonde zorg en toewijding, dan grijpt blijde ontroering u aan. Dan zijt ge dank baar dit werk te mogen doen, en ge schaamt u eigenUjk over de vroegere in ledigheid doorgebrachte tijd. En thuisgekomen, ziet ge in gedachten een moeder op haar ziekbed, stü van dankbaarheid en ontroerd de handen gevouwen tot dank, dat zij gerust kan liggen wachten op haar genezing. Dat geeft u kracht tot volbrenging van uw dagtaak. En voor het naar huis gaan des avonds, overziet ge nog even alles of het zo goed is. En ge ontmoet even vaders blik, die daar dankbaar neerzit, en die ge door uw werk de zorgelijke lijn in het gezicht hebt weggestreken. Dan kunt ge terugzien op een welbestede dag, waarin ge mocht zijn een zwakke afschaduwing van de grote Samaritaan, die ons dagelijks nog vraagt onze naaste lief te hebben als onszelven. En onwillekeurig schiet u dat zachte vooizeke Alice Nahon te binnen:

't Is goed in 't eigen hart te kijken Nog even voor het slapen gaan. Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hart heb zeer gedaan. Of ik geen ogen heb doen schreien. Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei. En vind ik, in het huis mijns harten. Dat ik een droefenis genas. Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom een hoofd, dat eenzaam was, Dan voel ik, op mijn jonge lippen. Die goedheid lijk een avondzoen. 't Is goed in 't eigen hart te kijken En zo z'n ogen toe te doen.

Collecte voor Kinderhersiellingsoorden

Door de afdeling MiddeUiarnis­Sommelsdijk van het Centraal Genootschap voor Kinderherstellingsoorden en Gezondheidskolonies mag als er verkiezing is bij de stembiu'eaux worden gecollecteerd.

Dit jaar is er geen verkiezing en wordt nu een huis aan huiscollecte gehouden. In 1950 werden door de afdeling 21 kinderen uitgezonden. 7 kinderen werden uitgezonden voor rekening van het Bio­Vacantieoord. De overige kinderen werden op kosten der afdelir^ uitgezonden, hiervoor komen in aanmerking kinderen van alle gezindten. Verschillende dames zullen van 4—16 Juni bij U aankloppen. Wij hopen dat wij weer hetzelfde resultaat mogen hebben als vorig jaar toen door alle kiezers met milde hand is gegeven. HET BESTUUR.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen