Schrammetje

Het is vandaag de dag alles vacantie wat de klok slaat. Weken, ja soms maanden van te voren werden plannen opgemaakt, waarheen dit jaar de reis zou zijn. Want vacantie kunt ge nu eenmaal niet rustig thuis houden, nietwaar. Daarvoor moet ge persé uw dorp of stad uit, ook al hebt ge het thuis nög zo gerieflijk. Er zijn menscn, die er met een koopje in de vacantie af vrillen komen, waarom ze zichzelf maar aandienen bij een of ander familielid die in een aardige streek woont. Zo'n familielid durft natuurlijk niet te schrijven dat ze „liever geen bezoek" hadden, maar er volgt een alleraardigst briefje, dat ze nicht en neef met de kinderen ,,graag" zullen ontvangen. Üe ontvangst wordt dan allerhartelijkst, doch na een paar dagen is de pret er af. De kinderen zoeken ruzie, de meningen over de te maken uitstapjes zijn verdeeld en neef en nicht, die in feite toch al niet welkom waren, worden met scheve ogen aangezien. Dan is daar nog het probleem van de kasten. Want heus, het valt niet mee om in deze tijd een gezin van 'n man of vijf een week of veertien dagen in de kost te hebben. Daar komt heel wat voor kijken en er moet een dikke portemonnaie klaar liggen om al die monden open te houden. Sommige mensen doen net of ze het doodgewoon vinden, dat een familielid hun in de vacantie ontvangt, zonder dat ze er ook maar in iets tegemoetkomen. Maar o wee, als ze zelf eens een gezin op hun dak kregen! Dan zouden ze een uitvlucht verzinnen om van de visite af te komen! Zo zijn er ook nog velen, die persé heel ver weg vrillen om hun vacantie te houden. Voor sommigen is er in Nederland niets te zien en ze zoeken het in 't Buitenland. België en Frankrijk niet te vergeten. Als je Parijs niet gezien hebt, ben je nog veel tekort gekomen in je leven! Nou, Schrammetje zoekt het niet zo ver. Wanneer volgende week bij leven en welzijn de bouwvakarbeiders hun gereedschap voor een week opbergen en ook ik mijn mouvi^vest aan een roestige spijker in de cementschuur heb opgehangen, denk ik er sterk over om zelfs ons eiland niet te verlaten en met Trljn weer naar Ouddorp te trekken. Dat is ons de voiige jaren best bevallen. Wie werkelijk een rustige vacantieweek wil hebben, kan daar goed terecht. Het loopt er alleen maar over of je een weinig oog hebt voor de omgeving. Want — ik heb het reeds meer gezegd — Ouddorp is mooi. Hebt ge er wel eens op een van de talloze „hoogten" gestaan of boven op een duintop en het landschap overzien? Prachtige kleurschakeringen treffen er uw oog. Het goudgele graan wuift er naast het geurende hooi en een verscheidenheid van kleine stroken bloemen brengen kleur in dit levende paneel Hebt ge er de talloze veldjes gladiolen al eens gezien die in gloeiende kleuren uw aandacht trekken. Alice Nahon zong van deze schone bloemen:

„In die bloemen ligt een gloed Die 't bleek gedacht' en 't bleek gemoed Weer gloeien doet."

En als ge het eens treft, dat dreigende donderwolken de lucht verdonkeren, waartegen de ondergaande zon zijn laatste schijnsel werpt en honderden meeuwen zich schuw fladderend tegen de donkere lucht als witte sterren aftekenen, terwijl er van het donker loof der bomen geen blaadje trilt, dan is het schoon in Ouddorp te toeven. Of als ge bij avond een duintop beklimt en uw ooig laat weiden over de wijde zee, aan welks einder ge de silhouetten der schepen kunt ontwaren die de Waterweg juist verlieten om de steven naar Engeland te wenden, terwijl de zon achter de kimmen zinkt en zacht de branding bruist, dan vergeet ge te Ouddorp, hoe dicht bij huis ook, een ogenblik alle problemen die Uw dagelijks leven beroeren. Heus, er is dichtbij soms meer rust te vinden dan ver weg. En het is goied, dat er een ogenblik pauze is in onze onrustige dagen. Het is met vacantie zo, dat ge de touwen van uw bezigheid eens losgooit en als in een ballon opstijgt boven het leven van alle dag. Leea dan geen krant of zet geen radio aan, dan weet ge van al het opwindende van de wereld niets af. Voor een week of veertien dagen dan altijd, naar gelang ge vacantie hebt. Toch moet ge bedenken, dat er na uw ballonvaart boven de dagelijkse dmgen altijd weer de landing komt, waardoor ge weer midden in de problemen gezet wordt. We ontvluchten ze slechts een wijle. Maar we vinden door een rustige vacantie weer kracht om ze moedig onder de ogen te zien! SCHRAMMETJE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen