Schoorsteenbouw in Australie

Gundagai, 23 Aug. 1951. Goeden avond, vrienden en bekenden, het is weer Woensdagavond waarom ik eerst weer eens wat zal pennen voor Flakkee. We ontvangen tamelijk veel post, waarvoor we zeer dankbaar zijn. Ik beantwoord de brieven wel persoonlijk, hoewel ik de eerste week geen tijd zal hebben. De oorzaak daarvan is nl. deze, dat onze buurman Auke Stienstra op 2 September 12% jaar gehuwd is. We zijn van plan daar een gezellig avondje van te maken, welke toebereidselen ook tijd vergen. Familie komt hier niet in zo'n geval, dus moeten de vrienden het doen.

Verder gaat het leven hier zijn gewone gang. Ik heb deze week mijn eerste Australische schoorsteen gemetseld. Er is nogal wat werk aan en er gaat ook veel meer nïateriaal aan weg dan aan een Hollandse. Voor de belangstellenden zal ik er eens wat van vertellen. De schoorstenen hier staan allemaal buiten de huizen. Het zijn open vuren— er kan geen kachel voor worden gestookt. In het huis ziet men alleen de schoorsteenmantel, het rookkanaal zit buiten.

Ik maak er hier een schetsje van, dat de zetter van de krant ongeveer wel zal kunnen namaken. Zo'n schoorsteenbouw kan ik niet mooi vinden, maar: 's lands wijs, 's lands eer." Er behoeft geen gat in het dak te worden gemaakt en tevens is het ook een maatregel ter voorkoming van brand. De meeste huizen zijn hier van hout en dus erg brandbaar.

In de keukens staat eenzelfde schoorsteen, doch daar wordt een keukenkachel in gemetseld. Deze kachels zijn van hetzelfde maaksel zoals wij ze in Holland kennen; er zit ook een oven in om te braden. Als men hier een huis huurt, zit de kookkachel er in, die hoort bij het huis. De huizen die we nu aan het bouwen zijn hebben geen ingemetselde kookkachel, de kachel wordt er in dit geval bij geleverd. Zo heeft ieder land zijn eigen systeem en gewoonte. Het leven van de Australische vrouw is ook gemakkelijker dan van de Hollandse dames. Althans, het leven wordt gemakkelijker opgenomen. Ze gaan veel wandelen in de stad, zijn goed gekleed, maar in de huizen zelf is het vrij sober. Meestal ligt er geen kleed op de vloer, de kamers zijn niet behangen, al zijn de muren geverfd.

Van verf houden de vrouwen hier nog al, want iedere vrouw van 16—80 jaar is gepoederd en geverfd en zelfs heel erg. Het frisse en het natuurlijke dat men in Holland ziet, ziet men hier niet, het is alles kunstmatig. In het begin stoot dit erg af, later went men er aan. Het is thans Donderdagavond. Ik heb

Het is thans Donderdagavond. Ik heb zoeven het formulier ingevuld voor de woningcommissie. A.s. Dinsdag worden de woningen verloot, wie weet, misschien hebben we geluk. Er zijn echter meer dan 100 formulieren uitgegeven dus er bestaat weinig kans. We bouwen echter steeds door, als deze 4 klaar zijn, gaan er weer zes op stapel. Volgende keer hoop ik eens wat te vertellen over de indeling van de huizen. Die zijn ook heel anders dan in Holland. Met hartelijke groeten en tot volgende week. • FAMILIE W. DROOGER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen