Orchideeen in de Goeree'se duinen

IN DE .DUINEN VAN GOEREE groeien orchideeën! Weinigen van onze lezers zullen dat geweten hebben en wij moeten direct erkennen, dat wij er ook totaal onkundig van waren. Men moet op zulke dingen eerst eens geattendeerd worden. En dat geschiedde voor wat deze Goereese orchideeën betreft Zaterdagmiddag tijdens een excursie, die een aantal leden van de afdelingen Goeree­ Overflakkee en Voorne en Putten van de Ned. Natuurhistorische Vereniging onder leiding van de plantenkenner, bioloog en duinendeskundige C. Sipkes uit Rockanje maakten, nadat de heer Sipkes Vrijdagavond een lezing had gehouden in Hotel Spee te Sommelsdijk over een reis, die hij in dit voorjaar naar Corsica heeft gemaakt.

Het gezelschap had als punt van uitgang het pompstation van de waterleiding in de Oostdijk. Men trok eerst de Oost­ en Middelduinen in, op zoek naar champions, die hier in vrij groot aantal tussen het korte gras groeien. Er waren onder het gezelschap verscheidene liefhebbers van champions! Het is een heerlijk eten, zo verzekerde men ons. Wij moesten zeggen, dat wij ze nog nimmer gegeten hebben en dat we met grote «reserve tegenover deze dingen staan. Voor ons, als geboren op Flakkee, zijn champions synoniem met „hoosje­brood" en we bedanken er beleefd voor, al geloven we gaarne dat het een lekkernij kan zijn, als er is schoon gemaakt, gebakken of gestoofd. De heer S'ipkes wist precies de goede van de g­evaarlijke te onderkennen. Enige dames namen de gelegenheid te baat om een maaltje te verzamelen, maar veiligheidshalve kwam men de excursieleider vragen of het allemaal wel goede waren. En onze gereserveerdheid tegenover deze vrucht nam weer toe toen vnj de heer Sipkes een enkele champion als zeer waarschijnlijk vergiftig en een andere als twijfelachtig hoorden kwalificeren. Tevens vertelde hij, dat men zeer voorzichtig moet zijn, want één enkele bloedvergiftigende Champion tussen de goede zal oorzaak zijn van ernstige aandoeningen of zelfs van de dood, zoals nog niet zo heel lang geleden eens bij een diner in een groot badhotel ergens langs onze kust is bewezen.

We vonden die championverzamelarij dus wel heel aardig en met belangstelling hebben wij, evenals al de andere deelnemers, geluisterd naar hetgeen de heer Sipkes vertelde, maar wij zouden onze bevolking willen waarschuwen om geen champions te gaan zoeken in Ouddorp of in de Goereese duinen, laat staan ze te eten. Tenzij men absoluut van eigen deskundigheid en onderscheidingsvermogen overtuigd is. Maar dat zijn er in onze streek maar heel weinigen.

In het waterleidinggebied maakte men ook kennis met de konijnenplaag. Bij honderden zag men ze zitten op de heuveltjes en schielijk verdwenen zij in hun holen, zodra de voetstappen der mensen naderden. Het witte pluimpje was het laatste wat men van hen zag. Een paar 'mensen waren met een fret bezig om konijnen te vangen. Geduldig wachtten zij bij een der holen tot de fret te voorschijn zou koinen, maar die had het blijkbaar best beneden, want hij was al sinds Vrijdagavond onder de grond! Vermoedelijk vond hij één konijn genoeg om zich tegoed aan te doen.

Het belangrijkste deel van deze excursie ging door een gebied van de Goereese duinen, ten Oosten van het waterleidingterrein. Een vijfentwintig jaar geleden is daar

Een vijfentwintig jaar geleden is daar vanwege rijkswaterstaat een rietschutting op het strand gezet en in een ommezien had er zich een zandbrug gevormd. Die is alsmaar verder opgestoven, totdat de huidige hoogte van wel een meter of tien bereikt is. Een prachtige, kaarsrechte, hoge en al goed begroeide rij jonge duinen. Tussen deze en de oude duinen bevindt zich een lange prachtige, zwaar begroeide vallei. Die laat zich alleen maar vergelijken met de beplanting van de Punt te Ouddorp. Het viel helemaal niet mee om er doorheen te dringen. Maar de heer Sipkes meende een gangetje te zien en tesamen met mijnheer Mijmeraar hebben wij het er op gewaagd om de voetstappen van de leider te volgen en toen het pad eenmaal wat gebaand was kwamen de anderen ook, waarbij wij bewondering gevoelden voor de dames, die de moed hadden om scherpe doorns snijdende takken en vele brandnetels te trotseren. In die vallei wees de heer Sipkes enige zeldzame planten aan en daar vond men ook een orchidee. Meen nu niet dat het een plant is met grote, opvallend gekleurde, bijzonder gevormde bloemen. Het is maar een klein dingetje, met een heel eenvoudig bloempje, maar het is een orchidee en de heer Sipkes wist er de naam van, zoals hij die tot onze ver­ bazing van elke andere in dit gebied aanwezige plant direct wist, de Latijnse naam er bij! Er moeten meer van die orchidé'tjes in de Goereese duinen groeien, diverse soorten. Voor plantkundigen is het er om van te smullen. De gewone mens gaat er aan voorbij. We zien een onkruidje, zo denken we en dat is de moeite van het bekijken en onderzoeken niet waard. Voor de plantenliefhebber schuilt er een wereld van wonderlijke dingen in zo'n plantje en het is voor hem een sport ze te vinden en te determineren.

Men klom door de duinen naar de zee en over het hier enorm brede strand wandelde het merendeel van het gezelschap naar het Goereese Hoofd, waar de auto's de excursisten ophalden. Men zag hoe zich op deze brede zandplaat weer al nieuwe duintjes aan het vormen zijn en hoe de mens de natuur helpt met een rietmatje en wat helm. Deze wandeling gold de beroemde blauwe distel, die als grote zeldzaamheid aan het strand van onze streek voorkomt. De meeste deelnemers aan de tocht wilden die plant niet missen en men had er gaarne een paar kilomter wandelen voor over, temeer omdat het prachtige weer er toe lokte.

Vrijdagavond vertelde de heer Sipkes voor de Flakkeese afdeling van de Natuur­Historische Vereniging over Corsica, over land en volk eni heel in het bijzonder over de plantengroei. Hij verduidelijkte zijn causerie met lichtbeelden, in zwart­wit en in kleur, waarbij de heer Boomsma hem de behulpzame hand bood met apparatuur en projectie. Corsica is een land met een maar

Corsica is een land met een maar heel arme bevolking, zo hoorden wij. De bodem levert niet veel op, de geitenteelt is er het belangrijkst. Op geheel Corsica, dat halt zo groot is als Nederland en maar 200.000 inwoners heeft, vindt men slechts een paar tractoren.

De boeren hebben niet eens behoorlijke ploegen, terwijl de heer Sipkes meent, dat er met enige mechanisatie wel wat van belang uit de bodem te halen is. Er zijn diverse vruchtbare streken, maar men mist het kapitaal om ze behoorlijk te bewerken.

Voor velen betekent de naam Corsica zoveel als bandietisme. Maar daarmede loopt het wel los, aldus de heer Sipkes. Men is zeer vrijheid­ en waarheidlievend en juist uit die eigenschappen is het bandietisme geboren, het verzet tegen onrecht of wat men als onrecht beschouwt. Men is er in ieder geval reizigers uitermate behulpzaam, zoals de heer Sipkes zelf bij iedere gelegenheid ondervonden heeft.

Aan de hand van diverse kleurenfoto's vertelde de spreker voorts het een en ander over de rijke plantengroei. Over bloemen en planten, die alleen maar op Corsica en de Balearen meer voorkomen, over het „maquis" het struikgewas, waarom Corsica berucht en beroemd is, over de prachtige kalk­ en granietformaties van de bodem enz.

Lezing en excursie waren uitermate leerzaam en aangenaam en de natuurhistorische vereniging heeft er op prachtige wijze het seizoen mede ingezet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen