Uit het Kijkvenster

XJit Iiet huishoTidboelilJe van de Staat — Wat wij per hoofd aan lasten betal«ni — De druk op de middenstand.

1 Qy^Y de millioenen-nota 1952 is door 'uidere medewerkers van ons blad al gelireven, en er zal nog wel een en anl(t over te berde komen, maar ook uw (,l(vensterman houden die hoge cijfers r. Hij moet evenals ieder uwer 'wat belasting betalen, vandaar, Thij ook een woord of wat over die re cijfers zeggen wil. )e statistieken laten vaak dorre cij

)e statistieken laten vaak dorre cijifs leven en men rekent ons voor, dat (Staatsschuld niet minder dan ƒ 2000 L inwoner bedraagt. Aan belasting boeten wij van klein tot groot ƒ 497.— ipljiengen waarvan ƒ 79.— voor de Najjjale Schuld, ƒ 46.— voor onderwijs ^ cultuur, ƒ 38.— per persoon voor lërstel van oorlogsschade en ƒ 15.- voor liolkshuisvesting. Bovendien komt ons te defensie op ƒ 150.— per inwoner. Lt is dus niet weinig en het moet alj toch eerst verdiend worden. I Wg hebben in ons land rond 10 niil-

Bioen inwonres en van die 10 millioen ma er twee millioen werkzaam in han- .el, nijverheid en agrarische bedrijven. Die moeten dus het levensonderhoud Ban dien andere 8 millioen verdienen en 1 moet er nog voldoende over zijn, lom andere schulden te kunnen dekken. Van de totale beroepsbevolking van ingeveer 4 millioen is er dus ongeveer i helft productief werkzaam. Dat wil feiiet zeggen, dat het werk van die twe millioen anderen niet belangrijk is. Denk maar aan politie-agenten, com- Imiezen, ambtenaren, doktoren, enz. Wat hierbij opvalt is, dat de verhouding tussen productieve en niet-produc- Itieve hoofd- en handarbeiders niet juist agt en moet veranderen. Er wordt veel gesproken over en re-

Iclame gemaakt voor opvoeren van de productie wat zeer juist is. Industrie, Ihandel en nijverheid deden reeds veel, Ine maar naar de toeneming van het iantal arbeiders. De vraag is echter, loopt het over

De vraag is echter, loopt het overllieids­apparaat in hetzelfde voetspoor? Is daar de productie­index en de ar­ Ikeids­prüductiviteit net zo toegenomen als in het particuliere bedrijf ? Het is liiaar een vraag, maar wij wagen het |om het te betwijfelen. De goeden niet i na gesproken: het zou in veel gevallltii noodzakelijk zijn, dat het overheids­ Ipersoneel werd bijgebracht, dat het van He baten van het bedrijfsleven betaald Itioet worden en dat daarom van hen Ikm worden verlangd, dat zij even in­ |gespannen werken als hun collega's in t particuliere bedrijf. Ons staatsbestel lat bovendien veel te veel in de bureau­ Itratie, waardoor particuliere bedrijven [instede van bevorderd worden lamgesla­ ;eii. De middenstandsgroepen zitten iaarbij het meest in de knel.

Dezer dagen stondd in de dagbladen leen bericht, dat een Rotterdamse koj perslager zijn huisraad het raam uit­ I smeet. De man had geprobeerd een I „minnelijke schikking" te knjgen voor leen schuld van ongeveer 2500 gulden I aan de Raad van Arbeid en de Omzet­ V belasting, daterend uit de jaren 1947 en 1948. Voordat nu de deurwaarder gelegenheid kreeg het huisraad te verkopen mikte hij de spullen uit het raam. Zo'n handeling is natuurlijk zeer af te keuren. Maar het tekent toch wel, hoe hoog de lasten zijn die op de middenstand drukken en idat de fiscus niet alleen een schrik maar ook de rem is geworden voor duizenden hard werkende mensen waardoor de middengroepen zich niet weten te ontwikkelen.

Van een Flakkeese middenstander die naar Zuid­Afrika emigreerde kreeg onze redactie een brief waarin hij schreef: „het was in ons bedrijf in Holland niet meer te harden. Hier is geen „Stad en Land", geen wederopbouw, geen belastingen (althans niet veel) en meer van die zaken, die mij in Holland grijze haren bezorgden!"

Men moet dan ook wel in een andere wereld leven, als men van heel die soesah af is. Daar ziet het voorlopig in ons land nog niet naar uit. WAARNEMER.

Korea

Nog steeds duurt de oorlog in Korea voort. De oorlog van Amerika tegen de Noord­Koreanen. Beter gezegd de oorlog van de Vereen. Naties tegen Noord­ Korea, gesteund door communistisch China en Rusland. Het conflict tussen de vrijheidlievende volken en het communisme, dat daar met de wapenen uitgevochten wordt. De laatste maanden werd onderhandeld over het sluiten van een wapenstilstand. Men onderhandelt nu al maandenlang te Kaesong. Reeds twee en een halve maand duren die onderhandelingen. Als je het leest dan wordt je er kriebelig van. In werkelijkheid is men na twee en een halve maand nog niets opgeschoten. Onderhandelingen worden afgebroken, onderhandelingen worden gevoerd om weer tot onderhandelingen te komen. Getwist over de plaats waar, over het opstellen van een agenda, over het voorkomen van schendingen van de neutrale onderhandelingsplaats. Korte en langere onderbrekingen. Het lijkt eigenlijk wel een kinderspel. En toch vallen er wel enige leringen uit te trekken. Uit alles blijkt wel, dat de communisten eigenlijk het meeste belang bij een wapenstilstand hebben. Zij, de communisten zijn de initiatief

Zij, de communisten zijn de initiatiefnemers (rede communist Malik). Zij zijn het, die hoe ze ook trachten het te verbloemen, tot heden de concessies moeten doen. Moesten zij niet toegeven, dat Kaesong, de plaats der onderhandelingen geneutraliseerd werd? Ook hebben ze tenslotte een soort agenda aanvaard, waarin staat aangegeven, dat alleen over een wapenstilstand zal worden onderhandeld. Dus niet over de status van China en andere desiderata van de communisten in het Verre Oosten. Een maand lang hebben ze getwist over gefingeerde neutraliteits­schendingen, maar het eind van de zaak is toch maar dat ze zonder voldoening te hebben gekregen weer aan de onderhandelingstafel plaats nemen. En zo zou er meer op te noemen zijn waaruit blijkt, dat de communisten het meest bij een wapenstilstand gebaat zijn.

Maar met dat al is het ook voor de Verenigde Naties een moeilijk probleem. Men zou zo geneigd zijn om te zeggen: „Laat ze toch in vredesnaam de knoop doorhakken en met een flink krachtig offensief de zaak tot een einde trachten te brengen."

De V.N. hebben de onderhandelingen radicaal afgebroken en zijn een geweldig offensief begonnen. Zie de lezing van een dergelijk bericht zou ons gevoel bevredigen. Maar of het van de V.N. verstandig gehandeld zou zijn, staat te bezien. Immers dan zou het bloedvergieten op grote schaal weer beginnen. Dan zouden de V.N. het odium op zich laden, dat zij de verbrekers zijn van de onderhandelingen en dat zij oorlogszuchtig zijn. Maar wat van groter betekenis is, dan zou deze kleine gelocaliseerde oorlog wel eens over kunnen gaan in een wereldoorlog, op een tijdstip, dat de opbouw van de strijdkrachten der V.N. pas begonnen zijn.

Korea, het is eigenlijk min of meer een raadsel.

Veel tegenstrijdigheden komen er openbaar. De commimistische spinx is moeilijk te doorgronden. Maar toch lijkt het het beste, dat men alles doet om de onderhandelingen te doen slagen i— behalve toegeven. — Geduld oefenen maar. Maar niet stilzitten, daar niet en nergens. Maar een krachtige afweer opbouwen. Door Korea zijn de geesten wakker geworden. Laten ze door Korea ook wakker blijven. Op alle fronten, waar Korea er maar één van is. De beste positie krijgt men tegenover de communisten als men zich flink sterk maakt. Laat men zich maar wat laten sarren, als men zich ondertussen maar flink sterk maakt. Dat moge Korea met al zijn raadsels en tegenstrijdigheden ons leren.

Zondagsdiensten Artsen.

Van Zaterdag 6 October v.in. 12 war t.in. Maandaig 8 October v.m. 9 uur MiddeUiamis­Sonunelsdijk: Afwezig de artsen P. Knöps, Tj. Kuipers en C. F. Arends. Voor spoedgevallen J. J. Wieringa, arts. Tel. 90, Middelharnis.

Dirksland­Herkingen­MeUssant: Afwezig B. Elvé, arts. Voor spoedgevallen G. Huisman, arts, Telef. 1512, Melissant en dr P. Boot, Telef. 127, Dirksland.

Oost­Flakkee: Afwezig de artsen E. Bouman, C. W. Kramers en P. C. J. Voogd. Voor spoedgevallen P. J. de Man, arts, Telef. 20, Nieuwe Tonge en G. J. Buth, arts, Tel. 6, Den Bommel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen