Politiehondendemonstratie te Dirksland

Maar evengoed als er verschil is in honden is er verschil in de linkheid van die dieren. Er zijn domme, middelmatige en kwieke honden en er zijn er ook wier intelligentiequotiënt beslist torenhoog boven dat hunner soort­ en rasgenoten uitsteekt. Dat zijn de dieren die tot de hogeschool kunnen worden toegelaten. En van die hogeschool, van die hondenuniversiteit hebben we Zaterdagmiddag het een en ander gezien. De Flakkeese Vereniging van houders van politiehonden hield een demonstratie op het voetbalterrein te Dirksland en enige leden dier vereniging hebben laten zien, waartoe hun dieren in staat zijn en wat met geduldig africhten bij honden te bereiken is.

De belangstelling was niet daverend, tenminste niet als we eens bedenken hoeveel hondenliefhebbers ons eiland wel telt. Men weet het dat er op Flakkee heel wat hondjes rondbuitelen. De gemeentekassen varen er wel bij.' En lettende op het feit, dat al die hondenliefhebbers hun tientje — of meer soms nog — jaarlijks offeren om in het bezit te blijven van hun geliefde dieren, mogen wij aannemen, dat het merendeel dezer lieden beslist wel interesse heeft voor alles wat des honds is. Desalniettemin hebben er geen extra­trams of ­bussen behoeven te rijden en waren er maar een honderdvijftig toeschouwers.

Blijkbaar stelt de vereniging haar verwachtingen niet te hoog en rekent men niet op een algemene trek van hondentemmers naar zulk een demonstratie, want deze zomer hield men al een soortgelijke demonstratie te Ouddorp, waaruit wij concluderen, dat men zoveel mogelijk alle delen van het eiland opzoekt. Misschien, zijn Oude Tonge of Ooltgensplaat nu aan de beurt. De kijkers hebben overigens waar voor

De kijkers hebben overigens waar voor hun — weinig — geld gehad. Een vijftal prachtige dieren hebben treffende staaltjes van dressuur afgelegd en getoond van welk een grote waarde een politiehond voor zijn baas kan zijn.

Nu moeten wij hieraan direct toevoegen, dat wij absoluut geen verstand van honden of van hondendressuur hebben en dat wij dus alles maar moeten aannemen wat een ander ons vertelt en het er derhalve niet op wagen om in te gaan op de techniek van het africhten. Dat laten we gaarne aan wachtmeester Van der Meij over, die op duidelijke wijze door een paar vervaarlijke luidsprekers van de heer Van der Heijden aan het publiek vertelde wat er allemaal gebeurde, wat voor zin het had en hoe men de honden zover gebracht had. Zonder dat verduidelijkende woord zou de demonstratie niet veel om het lijf gehad hebben, althans niet voor ons, dit in tegenstelling met enige kijkers langs het lijntje, die telkens al stonden te voorspellen wat de dieren voor verdere kunsten zouden gaan uithalen. Van vroegere gelegenheden herinne

Van vroegere gelegenheden herinneren wij ons, dat voorheen bij de politiehonden het type herder overheerste. Dat blijkt veranderd te zijn, want er waren nu maar twee herders bij, van de heren Van Broekhoven en De Lignie. De andere waren diepzwarte of grijze, langharige bouviers of wat daar het meest bij komt, (Wij beroepen ons weer op onze ondeskundigheid). En die bleken niet minder schrander dan de herders. Ze blijven even secuur bij een fiets liggen waken als de beste wolfshond, ze eten beslist geen voedsel, dat hen door vreemden wordt aangeboden — zelfs niet al zouden ze doodgaan van de honger — en met volle toewijding bespringen zij een weggelopen boef, die net zo lang bijtend en hinderend tot hij door de politieman gearresteerd kan worden. Natuurlijk was het gevecht van man tegen hond het meest interessante deel van de demonstraties. We hebben geweldig respect voor Henk Braber, die de rol van boef op zich nam en de honden aan zijn slip kreeg en aan zijn armen en benen. Goed dat hij een dik lederen pak aan had. Maar desondanks liep hij toch nog vrij wat blauwe plekken op. Henk bleef ijzig onder alle aanvallen en soms schudde hij zelfs een hond nog wel even van zich af. Maar ontkomen kon hij niet. En dat heeft ons geleerd, dat men maar nooit moet laten om gehoor te geven aan de sommatie van een door een hond begeleidde politieman om te blijven staan. Als men doorloopt of rijdt krijgt men beslist heel wat lelijke knauwen. (We nemen natuurlijk aan,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen