Gebroken Bakken

,,Ik wil met mijn verhaal, dat precies gegeven is, zoals het in werkelijkheid is — een schrijver zou misschien in zijn fantasie zuik een meisje tekenen — slechts zeggen, dat er ook lichtpunten zijn. Wat u zoeven vertelde, is ontzettend. Maar in ons geval zien wij toch een frappant voorbeeld van 'a Heeren opzoekende liefde, zó sterk, als mogelijk nog nooit voorgekomen is".

„Er zijn méér voorbeelden van. Van Zevenhuizen. Bijna of geheel gelijke, als ge zoeven hebt verteld, 'k Heb er een uit eigen ervaring."

Met een blik vol liefde, die Elsa opmerkte en die zij ten volle begrijpen kon al wist dominé dat misschien niet, zag hij zijn vrouw aan.

„God is ongetwijfeld vrijmachtig in Zijn doen en laten. En ge hebt gelijk: het is niet goed, om steeds de zwarte schaduwen te zien en niet de lichte plekken. Op voorbeeld van mijn vrouw beijver ik mij ook, die lichtzijden te zien. Maar het is niet altijd even gemakkelijk. Gevallen, als ik zoeven vertelde, en die zijn er, helaas! zoveel in allerlei variaties, drukken onwillekeurig neer. Maar uw geval is heerlijk. Ik wil gaarne, dat ge mij met het verloop op de hoogte houdt."

„Dat kan gebeuren, dominé. Wij zelf slaan haar ook aandachtig gade, zonder dat zij het bemerkt. Althans dat vermoeden wij. In ons huis voltrekt God een wonder van Zijn almacht en genade. Wij kunnen het niet anders zien."

De gesprekken liepen geleidelijk op andere onderwerpen over. De predikant besprak met de ouderling verschillende kerkelijke zaken, terwijl de dames ook een apartje hadden. Maar Mevrouw Van Zevenhuizen vergat toch niet haar huisgenote, want zij keerde tot haar terug en vroeg Elsa, of deze niet eens kennis met haar wilde maken. „Zij moet nodig een vriendin van haar leeftijd hebben, die

„Zij moet nodig een vriendin van haar leeftijd hebben, die haar ook leiden kan. Het is niet zo gemakkelijk, die te vinden. Wij hebben kennissen genoeg, misschien wel te veel. Maar de jonge meisjes, die er onder zijn, zijln óf te jong óf niet geschikt voor Gerda."

schikt voor Gerda." ,,'t Is de grote vraag, of ik geschikt zou zijn", vond Elsa. „'k Heb hoop van wel. Zoudt u eens kennis met Gerda willen maken? U moet dan zelf maar eens zien, of zij u geschikt lijkt. Ook zal ik haar niets zeggen."

Elsa beloofde er eens over na te zullen denken. Maar toen j^g^ drietal gezamenlijk de pastorie verliet en Mijnheer en Me vrouw Van Zevenhuizen haar bij de tram brachten, was zij t,esloten.

t,esloten. ,,Als u het goed vindt, kom ik u eens opzoeken", zeide zij, „om ook eens met juffrouw Zuiderman kennis te maken."

Hoofdstuk VII.

Als gewoonlijk was er veel geroezemoes op het koffiekwartiertje bij Smeetman & Co. Tegen zijn wil werd Dolf opeens aangeklampt door Cor

Tegen zijn wil werd Dolf opeens aangeklampt door Cor Zuiderman, die hij, gedachtig aan de waarschuwing van Dirksen, stelselmatig ontweken had. De laatste dagen was zij ook niet in zijn afdeling geweest. ,,Ik spreek u bijna nooit. Mijnheer Van Lankeren. Wat

houdt u zich afzijdig. Waarom is u verleden week niet bij de repetitie geweest? 't Was een leuke avond."

„'k Was verhinderd", antwoordde Dolf kortaf, haar lachende blik ontwijkend.

wel gezien op het Haringvliet." „U vergist u, juffrouw Zuiderman", zei Dolf. Ja, ja, andere zaken" lachte zij. „'k Jïeb het dien avond

„'k Weet het wel, mijnheertje. Die dame was uw bloedeigen zuster.''

water op elkaar gelijken." „Hoe weet u dat?" vroeg hij. ,Dat kan ieder wel zien. Zij lijkt op u, als twee droppels

,,Dat wordt meer gezegd, 't Was mijn zuster." ,,En wat had u een belangwekkend dispuut. U zag mij niet eens."

,.Inderdaad liep ik in gedachten. Neem mij niet kwalijk." „O, helemaal niet. Zoveel beteken ik niet." Dolf begreep onmiddellijk, dat zij naar een vleiend compli

Dolf begreep onmiddellijk, dat zij naar een vleiend complimentje viste. Maar hij was niet van plan, haar dat te geven. Waarom hij eenvoudig zweeg. » ,,U hadt het verbazend druk en gewichtig", hield zij vol.

,,U hadt het verbazend druk en gewichtig", hield zij vol. „Hebben een broer en een zuster wel eens meer zulk een serieus dispuut?"

,,'t Was niet zo gewichtig. Mijn zuster beweerde, dat er mensen zijn, die zich met een andermans zaken bemoeien", antwoordde Dolf.

„O, was het anders niet", zeide Cor Zuiderman, gepikeerd zich verwijderend, daar zij de steek gevoeld had. Ogenblikkelijk had Dolf spijt van zijn grofheid. Hij staarde haar even na en zag haar onmiddellijk in gesprek'met een andere juffrouw, die in zijn richting staarde. Die twee had' den het dus over hem.

Hij stond niet lang alleen, daar de lange Laarman met zijn expressieve kop op hem atfkwam.

„Zeg, Van Lankeren, laat ons toch eens nader kennis maken", zeide hij hartelijk. ,,Ik zag je gistermorgen in de Nassaukerk. Is dat je wijkkerk?" ,,'k Heb kamers op de Goudse weg", antwoordde Dolf. „Dus

,,'k Heb kamers op de Goudse weg", antwoordde Dolf. „Dus moet ik daar kerken, niet?"

,,Dat klopt. Het deed mij genoegen, je te zien, want ik wist niet, dat wij tot dezelfde kerk behoren. Je was gauw verdwenen, 'k Wilde je uitnodigen, thuis koffie mee te drinken, maai* de vogel was al gevlogen. Kom op een avond eens aan­ Jonker Fi«'' lopen, 'k Woon niet ver van je vandaan: straat 18." ,,Neem me niet kwalijk, dat ik niets beloof'|, zei W'

,,Neem me niet kwalijk, dat ik niets beloof'|, .,'k Heb hier een enkele kennis. En dan woont mijn Rotterdam, 'k Wilde ook nog wat studeren." j,. zei W' zustei'

„Nu, je moet maar eens zien. Je zegt maar, ^""'^^^^^ i eens kan. Dan maak ik de avond vrij. Hoe vond ie de pi „Je kunt voor het eerst in zo'n grote stadskerk je ^

„Je kunt voor het eerst in zo'n grote stadskerk je ^ dacht moeilijk gespannen houden, 't Is nog zo vreeni vendien verstond ik lang niet alles." , j[jf

„Dat is lastig. Dominé Westerhuis heeft niet een heei^^^ ^ ke stem. Maar als je aan hem gewend bent, is kij ^ volgen,"

„Heet hij dominé Westerhuis?" . ^n „Ja, niet in het kerkblad gezien?" vroeg de anae baasd. ,,Ik ken het kerkblad niet." ,( fi

,,Ik ken het kerkblad niet." ,( fi „O, Nu je krijgt het wel, als je je attestatie inl^y^i^;.. mag ik je dan ook eens attent maken op onze Jong ^ji,! vereniging ? Die vergadert elke Donderdaga>'ond * ^^j^j,, tot tien, in een lokaal vlak naast diezelfde kerk. wiJ een flinke vereniging, waar hard gewerkt wordt.'

,,Ik ben het laatste jaar geen lid meer van een '^"""^^ ji» 1 vereniging, 't Was in Kerkwijk altijd op Zondag­avond^^ „„ wilde ik thuis zijn. Trouwens, die vereniging veel.'' I net I ,,0, neen? Regel is anders, dat de verenigingen op ­^^jj;;

,,0, neen? Regel is anders, dat de verenigingen op ­^^jj;; teland zich zeer goed met die van de stad kunnen ra vaak er boven uitgaan", meende de ander. _^ .^^ polf „In Kerkwijk was dat in ieder geval niet zo", z , ],j(j. „Dat was één van de redenen, waarom ilv er niet m ^^^j^j^j, ging. Over het algemeen moet ik er niet te vee! van (Wordt vervo'S*

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen