Het karakter van onze Nationale Reserve

Na de 2e wereldoorlog is door onz regering een Nationale Reserve in he leven geroepen. Deze draagt een ande Karakter dan de Bijzondere Vrijwillig Landstorm, welke wij vóór de Duits bezetting hadden. De B.V.L. toch wa jekomen als reactie tegen de revolutiepoging van Troelstra in 1918, De menssen daarin saamgebracht waren gezagsgetrouw, maar ook Oranjegezind. Men keerde zich tegen de revolutiegedacht en was dus in feite „anti-revolutionair. De rooms-rode regering voelde we dat ze de ruggesteim der natie niet kon ontberen, en dat er geen instituut nodi was om te waken tegen terreurdaden van een minderheid. En zo kwam men tot de instelling van de Nationale Reserve.

Neern het karakter van deze Nat. Reserve kon niet hetzelfde zijn als dat der vroegere B.V.L. Immers, toen was de grondtoon. ,,Alle ziel zij de machten over haar gesteld, onderworpen; want daa is geen macht dan van God, en de machten die daar zijn, die zijn van God verordineerd." Vooral voor de protestanten lag hier het zwaartepunt, en (schoon in mindere mate, en ongetwijfeld onder de invloed van dit protestantisme) ook bil de Roomsen.

Maar dit kon zo niet zgn bij de Nat Reserve. Daarin mag wel een democratische grondtoon gevonden worden, maar de grond van het gezag (en dus ook van de handhaving van het gezag) moet meer rusten in het volk, in het souvereine volk. En zelfs is het voor de P.v.d.A. moeilijk om ook dit consequent te aanvaarden. Men stelt zich wel (theoretisch) op het democratische meerderheidsstandpunt, maar kan, als het op aan komt, toch zijn revolutionaire aard niet verloochenen, om zo nodig als minderheid zijn zin door te drijven. Onder de huidige regering, waarasm men deel neemt, is er niets tegen om steun aan het wettig gezag te propageren. Maar (nu reeds) ontbreekt het niet aan bedekte bedreiging, „de straat op" te zullen gaan, en van zijn macht als „werkend volk" gebruik te maken, als men niet meer méé het regeerkasteel zal bezetten. Verleden jaar is dat weer eens zonneklaar gebleken, toen hun geestverwanten onder leiding van de socialist Spaak een actie als minderheid tegen de Belgische koning doorzette, om hem tot afstand van de troon te dwingen. Toen toonde het revolutiespook zijn ware aard; Ais daar toen eens in België zulk een Nationale reserve was geweest, en een actie „Steunt Wettig- Gezag" was gevoerd ?

Zeggen wij te veel, als wij de vrees uiten, dat, als te eniger tijd de P.v.d.A. geen regeringspartij meer zou zijn, de actie van „Steunt Wettig Gezag" van die zijde als een kaartenhuis in elkaar

zou zakken? Is het niet hieruit te verklaren, dat het almaar sukkelen is met onze Nationale Reserve?

De deelname aan de Nationale Reserve is vrijwillig. Dat is van meetaf de opzet geweest. Maar de spontaniteit ontbreekt. En toch is een organisatie voor het handhaving van de gimst en orde en tot versterking van de politie in buitengewone omstandigheden broodnodig. Juist hier zijn spontaniteit en vrijwilligheid voor de betrouwbaarheid van zo uitnemend groot belang. Is het niet billijk dat zoveel jongelui, die in onderscheiding van anderen, niet de last van de dienstplicht behoeven te dragen, ook een offer brengen ? Het behoort bij onze volksaard, welke niet militaristisch is, dat men zich niet gemakkelijk geeft. En als dan nog de ware lust en ook de overtuiging van de noodzaak ontbreekt, dan blijft men achter. Heeft de regering wel alles gedaan om ons volk van de noodzaak te doordringen? Is ons volk wel overtuigd hoe nodig het is dat een goed functionerend apparaat beschikbaar is bij een eventuele mobilisatie van onze strijdkrachten? Zijn wij de overrompeling van 10 Mei 1940 vergeten? Nu is er wel een actie Steunt Wettig Gezag in het leven geroepen, maar de resultaten zijn maar povertjes. Er wordt wel meer aandacht besteed

Er wordt wel meer aandacht besteed aan de voorwaarden voor het aangaan van een dienstverband. Men wil de vergoedingen wel wat ver

Men wil de vergoedingen wel wat verhogen. Van tijd tot tijd verschijnen er wel optimistische berichten in de pers. Er wordt wel eens gewezen op de consequentie dat, als het niet vrijwillig gaat, er een soort burgerlijke dienstplicht zal moeten worden ingesteld. Dat dus iedere jonge man, die vrij is van dienstplicht in deze Nat. Reserve zal moeten worden ingedeeld. Het wil ons voorkomen dat zulke argumenten bitter Weinig zullen helpen de vrijwilligheid te bevorderen. Velen, die wel enigszins van de noodzakelijkheid dezer Nat. Reserve zijn overreed, zullen er temeer reden in vinden zulk een gedwongen oproep rustig af te wachten, om dan de hun opgelegde plicht te vervullen.

Maar de samenstelling van zulk een organisatie zou het karakter daarvan noodwendig nog meer veranderen. Immers, het zal niet mogelijk zijn een selectie toe te passen, om onbetrouwbare elementen er uit te weren. De banden zullen strakker aangehaald moeten worden: Het zal veel meer een streng militair karakter krijgen. En' om dit te handhaven zullen de oefeningen veelvuldiger moeten worden en de kosten zullen ongetwijfeld sterk stijgen. En of de resultaten evenredig zullen stijgen, is nog een open, vraag. En het is nu eenmaal ISO, dat in een dergelijke organisatie de geest welke er heerst van doorslaande betekenis is, en dat deze van meer belang is bij het vervullen van de gestelde taak, dan het getal en een perfecte organisatie. *

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen