Schrammetje

Wanneer er een of andere vereniging opgericht wordt, benoemen de leden allereerst een bestuur, dat met de leiding is belast. Het bestuur verdeelt de taken onderling: de een wordt voorzitter, dus de man die de hamer in de hand krijgt om er als 't nodig is flinke klappen mee op tafel te geven; de ander wordt secretaris, de man die de administratie voert en de gunstige of minder gunstige jaarverslagen opmaakt, terwijl een derde man meestal wordt aangewezen om de dubbeltjes te beheren. Worden de namen van de bestuursleden gepubliceerd, dan is de grote Jan Publiek er rap bij om z'n critiek te laten horen. „Zoa, zit die en die d'r oak weer in ? Die vent heit zeker nog geen baentjes genogt? Zou d'r nog wat voor z'n anhange? Groate segaoren roake in borrele van 'n aoremans centen, ee? Ja, zo reageert men nog al eens op een gekozen verenigingsbestuur. Maar de mensen die zo redeneren, zijn nog nooit eens in 'n verenigingskeuken geweest. Ze hebben er geen sikkepit begrip van wat daar allemaal te doen is eer de resultaten kant en klaar voor de leden worden opgeschept, laat ze dat van Schrammetje gezegd zijn. Het bestuur van een vereniging is de motor, die alles schrijft. Loopt die motor traag, dan komt er van zo'n vereniging niet veel terecht, maar zit er „spirit" — geest — in, dan sta je er voor wat er te bereiken is. Het komt alleen maar op activiteit

Het komt alleen maar op activiteit aan. Waimeer een bestuur actief is, werkt dit aanstekelijk op de leden en doen allen hun best om het hoogst mogelijke voor de vereniging te bereiken. Met stilzitten en afwachten komt men er nooit. Zo heeft ook het bestuur van „Het Streekmusexnn" er over gedacht, welke vereniging zich in een gezonde groei mag verheugen. Ook daar is het weer het bestuur dat een enorme activiteit heeft ontplooit en zeker met trots op de reeds bereikte resultaten mag terugzien. Denk echter niet, dat men al van plan is op de behaalde lauweren te gaan rusten. Nee, het „excelsior" — steeds hoger — staat hun steeds voor ogen. Zo wordt er evenals verleden jaar weer een tentoonstelling gehouden. Dit keer in de Bewaarschool te Sommelsdijk. En ik moet U zeggen dat het weer de moeite overwaard is om daar eens heen te gaan. Als metselaar ben ik zo hier en daar nog al eens op karwei en hoort men meer dan de mensen die de hele dag in de kluiten buiten het dorp zitten. Ik wil wel verklappen, dat enkele bestuursleden — mensen met een „baantje" dan — maandenlang gewerkt hebben om een maquette van ons eiland gereed te maken. Dat heeft vele nachtelijke vaen gekost, want deze mensen hebben overdag hun gewone arbeid te verrichten. U kunt dan zien, hoe ons eiland in de loop der eeuwen ontstaan is, Eerst de aparte eilandjes van 1200— 1400, van 1600—1700, van 1700—1800 en tenslotte hoe het er thans uitziet. Schrammetje wil vooral de jeugd opwekken om deze tentoonstelling eens te bezoeken. Dat is aanschouwelijk onderwijs. Naar ik heb vernomen krijgen de schoolkinderen gelegenheid om in klasseverband a.s. Donderdag en Vrijdag tegen gereduceerde entreeprijs de tentonstelling te gaan zien. Deze gelegenheid moeten de schoolhoofden niet laten schieten. Bovendien is het voor de onderwijzers minstens even interessant als voor de leerlingen. Kom, toon eens belang.otelling voor de arbeid, die door het Streekmuseum wordt verricht. Want het is maar niet een plaatselijke liefhebberijtje, nee, heus, het hele eiland is er bij betrokken. En mede door de schooljeugd deze tentoonstelling te laten bezoeken, wordt de belangstelling voor het museum verder gaande gemaakt. Op visserijgebied zal er ook veel te zien zijn. Een minutieus model van een Middelhamisse vissloep, een hoogaars, een mosselkorder, een Ouddorpse blazer, een hoogaars men spriettuig, (garnalenvisserij) en wat dies meer zij. Ook allerlei vistuig dat vroeger werd gebruikt, zal er niet ontbreken. Natuurlek is er nog veel en veel meer, maar dat vertel ik niet; U moet dat zelf gaan bekijken. Laten we met elkaar zorgen, dat ook deze tentoonstelling slaagt. Ik zal wel zorgen dat er een flinke portie metselaars komt. Als de een de ander meeneemt, loopt de school „rechtdeur" vol. Zo moet het. Werkelijk, de bezichtiging is de entreeprijs ten volle waard. En nog eens wat, zo ik zei is het bestuur nog lang niet bij het doel. Men weet, dat in het schilderachtige Kerk straatje te Sommelsdijk eerlang het Streekmuseum voor goed onderdak krijgt. Er kon geen geschikter plaats gevonden worden. Maar nu moeten wij mede helpen zorgen, dat alles wat uit de oudheid dateert, in handen van het museum komt. Er zit nog heel wat in verborgen hoeken en gaten, wat door de museiunmensen met gejuich zou worden begroet. En ik wil ook vooral mijn collega's opwekken om goed uit hun ogen te kijken. Wij zitten vaak diep in de grond te pruttelen en stuiten wel eens op dingen, die ogenschijnlijk geen waarde hebben, terwijl ze in werkelijkheid iets van de oude historie van ons eiland te vertellen hebben. Mijn collega's in Goeree en Ouddorp wil ik uitzonderlijk verzoeken hun aandacht hieraan te besteden. Als jullie wat in de grond vinden uit het grijs verleden, roep er dan het Streekmuseum eens bij. Men zal U dankbaar zijn voor uw medewerking. En op de vissers van ons eiland doe ik ook een beroep. De bodem der zee verbergt nog veel oude schatten, die voor het museum van grote waarde zijn. Komt er dus iets in het net, waarvan U denkt dat het iets met de oudheid te maken heeft, smijt het dan niet achteloos over boord, maar bewaar het voor 't museum. Ook wervels, scherven enz. zijn welkom. Zo wordt allengskens de verzameling uitgebreid en het museum van stap tot stap op hoger peil gebracht. Ook onder de burgerij zit nog heel wat, dat een ereplaats in het museum zou kunnen krijgen. Dat wordt een kwestie van afstand-doen, een offer brengen voor het algemeen belang. Natuurlijk kunt U alles niet wegschenken, waaraan oude herinneringen voor U verbonden zijn, maar zij, die over veel oude dingen beschikken, kunnen toch wel eens iets missen waaraan niet zo heel veel waarde wordt gehecht en dat toch voor het museum een belangrijke aanwinst zou betekenen. En wat als oud en verouderd hoog op de vliering staat, haal dat er zéker af en zorg dat het eens plaats in 't museum krijgt! In elk geval: stap deze week met vrouw en kinderen eens naar de Sommelsdijkse bewaarschool. Dan steunt U mede het bestuur in haar poging om het museum op hoger plan te brengen, zodat het in de naaste toekomst de trots van ons eiland wordt. SCHRAMMETJE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen