Rondom de Landbouwschool

Na de oorlog is de emigratie in weinig jaren snel toegenomen, voornamelijk naar Canada, Australië en Nieuw Zeeland, doch ook naar de Verenigde Staten, Zuid-Afrika en Zuid-Amerika.

In 1947, 1948, 1949 en 1950 emigreerden resp. ± 7.000, 14000 en 21000 personen uit Nederland. Vooral het jaar 1951 vertoont een sterke stijging; in het eerste half jaar 1951 emigreerden reeds 22.500 Nederlanders, waarvan naar Canada ruim 11.000 personen en naar Australië toijna 8000.

Het besluit tot emigreren berust steeds op een persoonlijke beslissing. Het nemen van dit besluit vergt tijd. Daarbij spelen niet alleen de economische omstandigheden en de inomigratielanden een rol, maar ook sociale, culturele en sentimentele overwegingen kunnen hierbij vaak beslissend zijn.

Voor hen, die een besluit hebben genomen om naar een bepaald land te emigreren, bestaat er op allerlei wijze de mogelijkheid om zich te oriënteren over de daar heersende omstandigheden.

Voor hen echter, die geen of nog geen standpunt ten aanzien van emigratie innamen, kan het van nut zijn om zich hierover te beraden en zich in te denken in de sfeer, welke in de immigratielanden heerst.

Het is daarom een gelukkig initiatief geweest van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij N.V. om door de bekende schrijver A. den Hertog een boekje te doen schrijven, waarin wordt gesproken over de overwegingen, welke bepalend zijn voor de keuze of en, zo ja, waarheen geëmigreerd zal worden.

Van dit boekje, waarvan het tevens in de bedoeling ligt, om het binnenkort in de handel te doen verschijnen, heeft de K.Li.M. ook een aantal gratis ter beschikking gesteld ter uitreiking aan de daarvoor in aanmerking komende scholen, ressorterende onder het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening.

Zo ontvingen we dezer dagen van de iDirecteur van het Landbouwonderwijs bovengenoemd boekje, en het lezen ervan heeft ons enikele prettige uren bezorgd. „Vluchtige verkenningen" is de titel, „zowel van mogelijke emigTatielanden, alsook van de menseUjke motieven, welke voor de aanstaande emigrant het besluit en de keuze bepalen, een en ander aan de hand van velerlei aarzelingen en overpeinzingen van een jonkman, die zijn vragenlijst nog moet invullen en daarmee niet wil beginnen voordat hij terdege met zichzelf tot klaarheid is gekomen."

Op alle mogelijke manieren ontvangt deze ,.jonkman" inlichtingen; uit oude boeken, waarin de motieven voor emigratie in vroeger tij,den worden vermeld, uit de nieuwste gegevens, omtrent de voor emigratie in aanmerking komende landen, en op lezingen, waarop voorlichting wordt gegeven door een Rijksambtenaar, die dit op zeer objectieve wijze doet. Emigreren is een zuiver persoonlijke aangelegenheid en de Overheid kan alleen voorbereiden, voorlichten, waarschuwen, de weg effenen en de papieren in orde maken. De rest is de zaak der emigranten, die goed moeten weten, wat zij beginnen.

Uit de oude boeken halen we het volgende aan: Omstreeks 1845 telde ons land op een bevolking van ruim twee en een half millioen zielen niet minder dan een half millioen bedeelden, waarvoor ruim zeven en dertig honderd instellingen van liefdadigheid waren opgericht of in elk geval in actie waren. De belastingen waren hoog en som

De belastingen waren hoog en sommige daarvan waren bijzonder gehaat bij het volk, zoals bv. de belasting op „geslacht en gemaal", die de boeren op allerlei manieren trachtten te ontduiken, o.a. door gebruik te maken van de bepaling, dat veevoeder vrij was. Ze maakten dan de ambtenaren wijs, dat hun pas gemalen koren, „veur de varkens" was. En die ambtenaren — ook niet van

En die ambtenaren — ook niet van gisteren — mengde dan een paar flinke scheppen zand door het meel, zodat de boeren, daarna in de meest letterlijke zin knarsetandend! hun zanderig brood aten.

En dan kwamen er brieven uit Amerika van vroegere dorpsgenoten, die met een simpel rijmpje hun vrienden en kennissen berichtten:

Ieder eet hier in dit land Van de opbrengst zijner hand

Van de opbrengst zijner hand

Zuiver koren en geen zand.

Dan de overpeinzingen van de „jonkman", na het lezen van bovenstaande:

Geen zand! Ik kon me best voorstellen dat sommige boeren zich toen aan dit ene duidelijke concrete verschil met hun eigen omstandigheden vastklampten. Want zoiets had je toch eigenlijk hard nodig als je aan emigreren dacht. De meeste motieven waren nu een

De meeste motieven waren nu eenmaal betrekkelijk vaag. Je voelde ze wel, maar je kon ze niet zo gemakkehjk onder woorden brengen en nog minder op een rijtje opschrijven.

Zo ging het mij ook. Er was een soort rijpingsproces nodig, dat plotseling, al was het maar door een kleinigheid tot een definitief besluit voerde: ,,Geen zand? Nou ga ik!" En toch hadden dan eigenlijk alle andere, soms zelfs subtiele motieven de doorslag gegeven.

Zover was ikzelf echter nog niet, al had ik dan een vragenlijst gehaald. Er wroette van alles in mij. Mijn moeder zou zeggen: „Het is nog halen en brengen". Maar dat ene, dat beslissende zocht ik nog. Of was dit nu juist weer verkeerd? Moest je niet zoeken? Moest je wachten tot het vanzelf kwam?

Of was zowel zoeken, als wachten uit den 'boze? Stroopte de ware landverhuizer zijn mouwen op met een gebaar van hou-me-vast-ik-ga-emigreren ?

Nonsens! Het was tenslotte een heel besluit en daar mocht een mens waarachtig wel eens rijpelijk over nadenken.

Inderdaad, en bij dit nadenken is „Vluchtige verkenning", een goede gids. We kunnen niet anders, dan onze toekomstige emigranten het lezen van dit geestige, bijna 100 bladzijden tellende boekje, warm aanbevelen. Het blijft uiteraard noodzakelijk, dat toekomstige emigranten zich vooral ook in ruime mate laten voorlichten door de daartoe bevoegde instanties.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen