Buitenland

Frankrijk

Vorige week schreven wij over de wankele positie van het Franse Kabinet, alsmede het onverantwoordelijke pad, dat door de verschillende partijen werd bewandeld.

Eerder dan nog werd verwacht, heeft het Franse parlement geweigerd zijn vertrouwen aan de regering te geven en besloot met 243 stemmen voor en 341 steilimen tegen, het kabinet naar huis te zenden; Op 17 Juni jl. zijn er algemene ver

Op 17 Juni jl. zijn er algemene verkiezingen gehouden en nu nog geen zeven; maanden later, heeft Frankrijk al twee rtiinisteries gehad.

Welke oplossing thans gezocht zal worden is moeilijk te voorspellen.

Er zSjn zes partijen, die elk ongeveer 100~zetels bezetten. De verhoudingen zijn zo bar slecht en de principes lopen zo ver uiteen, dat het uiterst moeilijk Is een-.mperderheid samen te stellen.

De middengroepen tussen uiterst rechts en uiterst links moeten het zien eens te worden, hoe dan ook, anders is het land niet te besturen.

Deze toestand weerspiegelt duidelijk het ziekteproces, dat de democratie door mastkt. Terwijl de wereld in de grootste spanning leeft, de meest belangrijkste vra'agstukkën aan de orde zijn, verteren de j)artijen hun kracht in onderling getwist. Minister Bidault heeft thans de opdracht aanvaard, te proberen een nieuw kabinet samen te stellen.

Ernstiger nog dan in Frankrijk is de kabinetscrisis, die nu in België is ontstaan.

Reeds lange tijd werden er in de boezem ^r ^Katholieke partij bezwaren geuit 'tegen-xte-mmister-president Pholien, zijn economisch beleid werd niet geduld.

Meerdere malen werd hem zelfs te verstaan gegeven, dat men zijn verdwijning zou toejuichen. Pholien beriep er zich echter op, dat

Pholien beriep er zich echter op, dat hij alleen zou henengaan, wanneer een meerderheid hem daartoe zou dwingen. Hiertoe durfde de Katholieke partij

Hiertoe durfde de Katholieke partij niet overgaan. Zij zou dan haar eigen reuring %efi val moeten brengen.

Minister Pholien was echter overtuigd, dat hij een aantal regeringsgetrouwe katholieken zou overhouden en dat deze groep met behulp van steun ivan andere partijen hem in het zadel zouden houden. De druk is echter zo groot geworden,

De druk is echter zo groot geworden, dat het kabinet zijn ontslag heeft aangeboden. Koning Boudewijn heeft dit ontslag

Koning Boudewijn heeft dit ontslag nog niet aanvaard en verzocht nog enige dagen aan te blijven. Het bezwaar tegen deze gang van za

Het bezwaar tegen deze gang van zaken wordt uit staatsrechterlijk oogpunt door verschillende vooraanstaande bladen naar voren gebracht. De afgevaardigden van het parlement

De afgevaardigden van het parlement worden door het volk gekozen. De grootste partij of partijen, die re

De grootste partij of partijen, die regeringsverantwoordelijkheid zullen dragen, vormen samen een kabinet en stellen een regerings-program op. Kunnen de afgevaardigden zich nu

Kunnen de afgevaardigden zich nu met het beleid van deze regering niet verenigen, dan moeten zij hiertegen in het parlement opponeren. Het gehele volk kan dan nota nemen

Het gehele volk kan dan nota nemen van de bezwaren der afgevaardigden en de vwjze, waarop de regering zich verdedigt.

Deelt een meerderheid der afgevaardigden de houding der regering, dan zet zij haar beleid voort. Is een meerderheid tegen dat beleid, dan moet de regering óf haar koers wijzigen óf heengaan. Wat nu is geschied, is niet democra

Wat nu is geschied, is niet democratisch. Een partij bestuur, dat geen verantwoordelijkheid draagt, regeert feitelijk het landi. Dit bezwaar heeft de Katholieke par

Dit bezwaar heeft de Katholieke partij het vorig jaar terecht scherp aan de socialisten verweten, terwijl ze er zich nu zelf aan schuldig maakt.

Op zulk een wijze treedt er een rege- Tingloos tijdperk in, wat binnenkamers •wordt uitgelokt en uitgevochten, terwijl het volk er onkundig van blijft en daardoor hoe langer hoe meer zich van de politiek afkeert. Juist in deze dagen van ontzaggelijke

Juist in deze dagen van ontzaggelijke verwarring is er behoefte aan eerlijkheid en openhartigheid.

Churchill

Minister Churchül heeft met president Trviman zijn eerste reeks besprekingen gevoerd.

Terwijl president Truman zijn Nieuwjaarsrede voor het congres hield, zat ChurchiÜ als eregast op de tribune voor hoge bezoekers aandachtig te luisteren. Thans is hij op weg naar zijn oude

Thans is hij op weg naar zijn oude vriend Bernard Baruch te Washington om dan daarna door te reizen naar Ottawa om met de Canadese premier St. Laurent besprekingen te voeren. Daarvan keert hij opnieuw terug naar

Daarvan keert hij opnieuw terug naar Amerika voor slotbesprekingen en zal hij het Amerikaanse Congres toespreken. Over deze besprekingen is een commimiqué samengesteld.

Op economisch gebied zijn gunstige resultaten bereikt, omtrent de problemen Wat betreft het Midden- en Verre Oogten trekken Amerika en Engeland één lijn, met uitzondering van de erkenning van het rode China. Churchill heeft echter verklaard, dat

Churchill heeft echter verklaard, dat er thans verschillende ernstige vraagstukken aan de orde zijn, die een samengaan van beide staten vereisen. Daarom zal Engeland thans deze erkenning niet op de spits drijven, teneinde de zo nodige samenwerking niet te vertroebelen.

Wat betreft de benoeming van een Amerikaans admiraal op de vloot op de Atlantische Oceaan bleef eveneens verschil van mening bestaan.

Beide standpunten zijn echter nauwkeurig geformuleerd en een commissie is druk bezig met het zoeken naar een oplossing.

Veel interesse legden beide staatshoofden aan de dag voor de verdediging van West Europa.

Zij werden het eens, dat Amerika geen gebruik zal maken van de Engelse vliegvelden, tenzij eerst de regering van Engeland was gepolst.

Over het gebruik van een standaardgeweer kon men eveneens niet tot een oplossing komen. Deskundigen zullen hier ook weer voor een uitweg moeten zorgen.

Algemeen waren de beide staatslieden van oordeel, dat deze besprekingen zeer nuttig waren geweest, op verschillende punten verhelderend hadden gewerkt en hadden bijgedragen tot een nauwere en nog hartelijker samenwerking.

Parijs

Intussen sukkelen de afgevaardigden der Verenigde Naties te Parijs moeizaam voort.

Twee jaar geleden heeft Rusland de vergaderingen der N.V. verlaten uit protest.

Hiervan hebben de overige landen handig gebruik gemaakt om de werkwijze te veranderen. Rusland was niet aanwezig om dit met zijn „veto" te verhinderen. Dit Russische veto maakte het iedere keer onmogelijk, om tot besluiten te komen.

Daardoor werden de werkzaamheden tot vruchteloosheid gedoemd.

Wijsjinsky verdriet deze gang van zaken zeer, en is nu zo met het lot der wereld bewogen, dat hij het nodig oordeelt, dat de Veiligheidsraad periodiek samenkomt om de grote wereldproblemen te bespreken.

Zou de Assemblee hierop ingaan, dan kan Rusland door zijn veto recht weer iedere beslissing, die hem niet aanstaat, verwerpen.

De commissie voor collectieve maatregelen heeft een tegen resolutie ingediend, die met 51 stemmen voor, 5 tegen en 3 onthoudingen is aangenomen.

Over het voorstel van Wijsjinsky zelf moet verder nog gesproken en gestemd worden. Al zal het blijken, dat op sommige

Al zal het blijken, dat op sommige punten de meningen verdeeld zijn, toch koestert men geen vrees dat het Russische voorstel een meerderheid zal behalen.

De Aziatische en Arabische staten, zoals Perzië en Egypte blijven onberekenbaar, evenals een paar Zuid Amerikaanse landen.

Volgens de laatste berichten heeft de Assemblee het voorstel van Rusland verworpen. De stemverhoudingen waren nog niet bekend.

Korea

Op het gebied van de wapenstilstandsonderhandelingen hebben de afgevaardigden de afgelopen week geen vorderingen gemaakt.

Het is onbegrijpelijk hoe hardnekkig de communisten aan bepaalde eisen, die onredelijk zijn, vasthouden.

Zij hopen daardoor, dat Amerika toe zal geven omdat het niet de kans wil lopen, dat de strijd opnieuw ontbrandt.

Uit bevoegde kringen wordt vernomen, dat de Amerikanen voet bij stuk moeten blijven houden, daar de communisten als zij zien, dat het menens is, uiteindelijk toegeven.

Intussen laait de strijd weer op en vallen er weer onschuldige mensenlevens.

Israël

In de nieuwe staat Israël gaat het thans erg onrustig toe.

Economisch staat het land er niet te best voor.

Ruim een jaar geleden heeft Duitsland zich bereid verklaard om voor de schade, toegebracht aan Joodse eigendommen, een vergoeding te geven.

Thans vraagt West Duitsland hierover in onderhandeling te treden en handelsbesprekingen te openen.

Een groot gedeelte van het volk is hiertegen. De Duitsers hebben zes millioen Joden vergast en vermoord en zulk een volk wil men niet meer als staat erkennen, wel als moordenaars.

De president Ben Goerion is het hier echter niet mee eens.

Het politieke en economische leven herstelt zich. Door het verstrekken van een vergoeding erkent Duitsland schuld en kan men niet zo'n groot volk geheel uit de samenleving schakelen.

Grote betogingen hebben plaats, waarbij de Joden de bekende gele ster hebben opgezocht en in het openbaar dragen.

Met 61 tegen 50 stemmen en 5 onthoudingen heeft echter het parlement besloten de besprekingen met West Duitsland te openen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen