In December nieuwe aardappelen in Australi�

Beste vrienden. Hier zijn we weer met ons praatje. Sint Nicolaas is intussen alweer voorbij; wij hebben niets van dit Hollandse feest gemerkt. De Aussies doen niet aan Sint Nicolaas en daar het aantal Hollanders hier zeer gering is, is er niets van een viering gekomen. Maar in Sydney bv. is het door de Nederlanders wel gevierd en ook in verschillende andere plaatsen waar flink wat Nederlanders zitten.

Het valt hier trouwens ook niet op, dat het Sinterklaastijd is, want we zitten volop in de zomer en dan is er wel een heel andere sfeer dan in de Hollandse winter! We kunnen ons ook niet best voorstellen dat het volgende week Kerstfeest is.

Zo hebben we bv. deze week de eerste nieuwe aardappelen gegeten. De vroege aardappelen gaan nu komen. Ik ben er gisteren en vandaag in aan het werk geweest. We hebben geen stenen op de bouwerij, zodat er voor mti niet veel te doen was. Frank vroeg mij of ik met een paard

Frank vroeg mij of ik met een paard kon rijden en de aardappelen aanaarden; ze waren al te groot om er de tractor in te sturen. Nou, en ik dus aan de gang hoor. Het ging best; alleen moest ik er rekening mede houden dat het paard geen Hollands verstond! Vandaag heb ik het werk afgemaakt en dat is weer een extra dag. Vorige week ben ik ook al op de farms aan het werk geweest en wel heb ik een „sheep-dip" gemaakt. Dat is een grote ronde bak van ongeveer zes meter mlddellgn met een betonnen bodem en wanden van golfplaten gesteund door buizen. Over de vloer, aan de zgkanten en van boven lo-pen pijpen met sproeidoppen. We hebben er een betonnen put bij gemaakt voor waterreservoir, waaruit men het water naar de dip pompt. De schapen worden in de dip van alle kanten besproeid ter vernietiging van ongedierte en tevens ter bestrijding en voorkomen van voetrot. Aanstaande week moet ik nog weer op de farm werken. Voorts zijn we aan 't leren paardrijden. Ik heb nl. een rijpaard gekocht. Dat heeft hier zowat iedereen. Het gaat al aardig en het is een lief mak paardje, al is het nog maar drie jaar oud. Ik heb het voor een week of drie bij een andere farmer gebracht, een zekere Heinsworth, waarmede we nu ook bevriend zijn en die zal het dier leren om schapen en koeien te drijven, zodat we er dan alles mede ktmnen doen. We krijgen zo lang van Heinsworth een oud, mak paard te leen, speciaal om Wim en Jan op te leren rgden. De mensen hier zijn altijd maar even hulpvaardig. Dat valt ons steeds weer op. Altijd staan ze voor je klaar en het wil er erg in als de Australische gewoonten overneemt. We zijn hier al aardig ingeburgerd hoor! Met de kippen hebben we pech gehad. Ben vos heeft een kloek met zeven kuikens vermoord. Er bleef maar één kuiken over en die zit nu bij een andere kip. Toch hebben we nu 14 kuikens, dus de veestapel groeit. Vanmiddag hadden we een reuze sensatie! We hadden vergeten om vlees te bestellen en ik had geen tijd om een konijn te schieten. Toen zei Wim tot me: „Nu moet je eerst bij de drum (dat is de gazen fuik) gaan kijken; als daar niets in zit hebben we ook niets bij het eten!" Ik er heen; met Jan! Ik haal de fuik boven water en daar zat een vis in

fuik boven water en daar zat een vis in van ongeveer 10 pond, een zg. cod. Nu wisten we dus wel wat we moesten eten. Heerlijke vis is het en we hebben er vanavond al van gesmuld!

We eten nu ook al wat groente uit eigen tuin, maar ik had de boontjes te dicht bij de heining gezet, zodat de koe daarover hem rekte en zowat de helft oppeuzelde. Ja. we moeten overal mee leren.

En dit, vrienden, zal de laatste brief wel zjjn, die wij versturen in 1951.

Wij wensen al onze vrienden en be- kenden een gelukkig 1952 toe. Wij willen hopen, dat het ons vrede zal brengen al wijzen verschillende tekenen op het tegendeel. Wij zullen met Kerstmis en Oud en Nieuw wel veel met onze gedachten op Flakkee zijn, daar het de eerste keer zal zijn dat we niet in eigen familiekring vertoeven. We hebben dat echter tevoren geweten en gaan vol vertrouwen het nieuwe jaar in ons nieuwe vaderland in. Als het bij jullie 3 uur 's middags is dan is het bij ons 1952! Aan allen de hartelijke groeten van

Aan allen de hartelijke groeten van

FAMILIE DROOGER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen