Hoe het vroeger was!
Onder de titel: „Hoe het vroeger was" luiden wij een nieuwe serie geillustreerde artikelen in, waarin we wekelijks iets willen vertellen hoe het in onze dorpen op ons oude eiland Goeree—Overflakkee in vervlogen dagen uitzag. Wij hebben door medewerking van meerdere lezers van ons blad, de beschikking gekregen over een aantal plaatjes en oude ansichtkaarten, sommige zelfs vanuit de vorige eeuw, die we hebben laten reproduceren en waarvan we er wekelijks een zullen opnemen. Wij bepalen ons niet tot één enkele plaats, maar hopen vaji alle dorpen waar ons blad verschijnt, van tijd tot tijd een plaatje op te nemen en er een zo volledig mogelijke beschrijving bij te geven. Wij raden onze abonné's aan deze geïllustreerde artikelen uit te knippen en in een plakboek te plakken, waardoor men na verloop van tijd een prachtige verzameling pittoreske kiekjes krijgt van de schone dorpen van ons eeuwen-oude eiland. We beginnen nu met
We beginnen nu met
De Waterweg te MiJclelIiarnis
(Anno 1900)
Het plaatje dat U hierboven ziet is de toestand, zoals die ongeveer 50 jaar geleden was. Links is de Oostdijk (niet zichtbaar) waar een kreek langs liep. De bewoners kwamen via bruggetjes op de Waterweg waar voorheen de meesten een tuintje hadden. Er stond een rij bomen met een pad er langs, dat op het smalle slopje aan de haven uitliep. Vroeger noemde men dat „het slop van Arjaan Fikkei" eigenlijk Adriaan Viskil, een oude visser, die aan de haven woonde. Bij dat slop was een sluisje, dat het water uit de kreek op de haven loosde. De gevelde bb'men zijn van de
De gevelde bb'men zijn van de klompenmaker (wijlen) A. Mans, de enigste klompenmaker die er toen in de gemeente was. Op de plaats waar die bomen liggen, heeft nadien nog een houten schuur gestaan, een houtloods van wijlen J. Korteweg, die destijds gemeente-opzichter was. De huizen die rechts lie zien zijn waren toen pas gebouwd en de oude huizen aan de zgn. Singel, die nu onbewoonbaar verklaard, waren toen nog bewoond. Als men goed kijkt, ziet men boveli die huisjes de masten van de sloepen in de haven.
De naam „Waterweg" is waarschijnlijk ontstaan, doordat dit gedeelte aan de benedenkant van de Oostdijk zeer laag lag en men er bij veel regenval nog al eens last vaji water had. Het gedeelte weg dat rechts te zien is, is de officiële rijweg naar het Havenhoofd, waar ook de bus uit Stad en Den Bommel heenkomt. Gaat het nieuwe Havenplan door, dan zal de Waterweg een heel rustig gedeelte van de gemeente worden, daar de hoofdweg dan over de Oudelandsedijk zal lopen. Van de Oostdijk, links van de Wa
Van de Oostdijk, links van de Waterweg valt nog te vertellen dat m.en daar voor de huidige gemeente-tuin een rij huizen had, die men de „oliemolen" noemde. Of daar vroeger werkelijk olie werd gedraaid weten we niet. Misschien dat een van de oudere abonné's dit weet mee te delen. De open ruimte op de Waterweg is nu geheel bebouwd; het laatste huis dat er nu staat is van de vishandelaar P. Tamboer. De „Waterweg" die de laatste 50 jaar een heel ander aspect gekregen heeft, is zeer zeker een der oudste gedeelten van Middelharnis.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 16 januari 1952
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 16 januari 1952
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's