Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit het Kijkvenster

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit het Kijkvenster

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Noigmuials de oude en nieiuwe vertaling — Het gebed van Ds Bogerman — We bergen die oude Mjl)el nog niet op!

Op de redactie-tafel van de Kijkvensterman zijn weer een paar brieven gekomen. Het was pro- en contra over hetgeen we vorige week schreven over onze oude Statenbijbel. Contra, omdat toch deze oude Statenbijbel had afgedaan en terwille van de taal de nieuwe vertaling in kerken en scholen moest worden ingevoerd. Zo'n geluid valt ons niet vreemd. We hebben immers zeU geschreven, dat we op dit punt tot de conservatieven behoren! Weet U wat wel merkwaardig is, dat op onze scholen voor middelbaar en gymnasiaal onderwijs Vondel en Huygens en meer andere klassieken toch ook nog worden gelezen en bestudeerd zo ze oorspronkelijk zijn geschreven, maar dat nu die verouderde bijbel aan de kant moet.

Schrijver dezes wil helemaal niet beweren, dat een nieuwe vertaling als studie-materiaal niet nuttig kan zijn. Hij wil ook helemaal niets afdoen aan het grote werk dat hier is verricht. Maar toch wil hij op de bres blijven staan om de Statenvertaling in kerk, school en huisgezin te behouden. Daarom 'deed het ons goed ook klanken van instemming te vernemen. Een abonné schreef ons: „De nieuwe vertaling kan dienen om de Statenvertaling in kleine bijzaken, die wel eens minder duidelijk zijn vertaald op het eerste gezicht, door vergelijking volkomen duidelijk te doen worden. De Statenvertaling daarentegen is een geschenk van God aan het Nederlandse volk. En zo'n geschenk geeft Hij goed èn maar ééns!"

Wie de geschiedenis van de totstandkoming van de Statenvertaling kent, moet zich altijd weer verwonderen, hoe God de Heere hieraan kennelijk Zijn zegen gegeven heeft. Lees maar in de acta van de Synode 1618—1619, hoe in een van 'de zittingen (op Maandag 19 November 1618) de Bijbelvertaling tot een onderwerp van bespreking werd gemaakt. De praeses Ds Johannes Bogerman ging uit naam van de achtbare vergadering, waarbij zeer veel geleerde theologen uit binnen- en buitenland tegenwoordig waren voor in eén vurig en krachtig gebed, waar bij het nalezen nu nog wat van uitgaat. Dit gebed is te lang om het in deze rubriek op te nemen, maar enkele volzinnen willen wij er toch uit citeren.

„Wijs Gij dan, o Heere, in dezen zwaren en hemelsen arbeid ons den weg, 'dien wij veilig kunnen inslaan, zonder gevaar vervolgen en op gelukkige wijze alsmede met een zuivere consciëntie ten einde toe aflopen. Geef ons, die in den Naam XJws Zoons zijn vergaderd, overeenkomstig IPw beloften. Uwen Geest, de Geest der waarheid, der wijsheid, der voorzichtigheid, der onderscheiding, des vredes en der liefde, als praeses, ' als leidsman en als leraar. Open de ogen onzes verstands, ontsteek de fakkel der zaligmakende kennis in ons en leid ons in Uwe waarheid, opdat wij aanschouwen 'de wonderen Uwer wet. Maak onzen wil vrij van alle aanklevende boosheid, wederspannigheid en halstarrigheid. Buig en neig de wil tot die dingen, welke U welgevallig en aangenaam zijn. Wijd en heilig al onze begeerten te Uwen gunste, opdat wij niets bedenken, overleggen, willen, verlangen, uitspreken en besluiten dan wat met Uw Woord overeenstemt, U aangenjiam en Uw kerk bovenal nuttig is."

Ondanks tegenslag en moeite, zelfs met opoffering van gezondheid is er in rustelozen arbeid elf lange jaren aan gearbeid. De 66-jarige Ds Baudartius schreef aan Ds Revius, een der revisoren: „lek en hebbe myn leven lanck noyt so geblockt aJs ick nu in myn oude daegenhen doe."

Wonderlijk was des Heeren beschermende hand over deze Bijbel-overzetters. De pest woedde zo vreselijk in de stad Leiden, dat in een week tijds 1500 mensen ten grave werden gedragen en niemand hunner, noch iemand uit hun gezinnen, werd door de dood weggenomen.

De vertalers waren alle godvruchtige Dit grootse werk is ook zeer nauw

Dit grootse werk is ook zeer nauwkeurig geschied. De nauwgezette vertaling, waarover de Godgeleerden uit alle landen lof hebben gesproken, werd nagezien door een groot aantal geleerde „overzieners", die de moeilijkste punten samen bespraken. Twee, drie, tien... twintig, weten immers meer dan één!

De vertalers waren alle godvruchtige mannen, doorzuurt in de Gereformeerde leer, bedeeld met een rijk geestelijk inzicht. Zij wisten, dat het met het Nederlands en Hebreeuws, Nederlands en Grieks zo is, dat de ene taal de dingen zo en de andere ze zus noemt. Letterlijk vertalen moet 'daarom onmogelijk worden genoemd. Door de keuze van hun woorden moest worden voorkomen dat bepaalde opvattingen zouden kunnen worden gevoed, of, dat de tekst voor tweeërlei uitleg zou vatbaar zijn. Dat werd op de Synode zeer juist gevoeld, waarom gesmeekt werd om de bediening en bedauwing van Gods Geest, gelijk uit het krachtige gebed van Ds Bogerman blijkt. En hadden de vertalers vaak met de taal te worstelen om de juiste uitdrukking te vinden, de beroemde kanttekeningen werden gesteld, soms om een letterlijke vertaling te geven, soms ter opheldering en verduidelijking.

De Statenvertaling is inderdaad een van God gegeven geschenk, een monument, dat de eeuwen zou verduren. Geslacht aan geslacht heeft er de God van hemel en van aarde in mogen ontmoeten, die zich in wil laten met diep gevallen zondaren, sprekende tot hen in de Nederlandse taal.

Wij hebben in de nieuwe vertaling meerdere stukken gelezen en hoe nuttig ter opheldering deze ook zijn, veel klinkt er ons in als een dissonant. Mogelijk dat we een volgende keer eens enige vergelijkingen zullen geven, om idit nu te doen zou ons bestek te lang worden.

Wij schamen ons niet op te komen voor de handhaving van onze Statenvertaling, waar ruim drie eeuwen lang God de Heere Zich in beliefde te openbaren tot ontdekking van zondaren, tot troost en vrede voor de ziel, beide in leven en in sterven. Die oude bijbel wegbergen als een antiek stuk en de nieuwe vertaling er voor in de plaats, daaraan doen we niet mee.

WAARNEMER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 19 januari 1952

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Uit het Kijkvenster

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 19 januari 1952

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's