A. M. Wessels

JOOST JOOSSEN VAN GOES

I.

Joost Joossen klapt zijn. Bijbel dicht.

Hij heeft weer een hoofdstuk gelezen.

Gesterkt door de beloften des Heeren aan Zijn volk, bergt hij de Bijbel in een geheime plaats voorzichtig op.

De negentienjarige Joost weet, dat het lezen in Gods Woord verboden is.

Maar iedere keer begrijpt hij beter, hoe de martelaren der Reformatie, de ure des doods zo blijmoedig kunnen tegengaan.

Voor hij gaat slapen, wil hij eerst nog eeu wandeling langs de Goese wallen maken.

Onderweg bepeinst hij, dat de Reformatie nog zo weinig vaste grond in Zeeland heeft. Hoe daarin verandering te brengen?

Hoe daarin verandering te brengen?

Velen weten niets van de gezuiverde leer af.

„Hoe kan ik het mijn medemensen onder het oog brengen?" mompelt hij.

In Goes zelf schijnt er geen verlangen naar de nieuwe leer te zijn.

Maar in het nabije Vlaanderen is Reformatorisch leven.

Dat weet Joost en ineens besluit hij uitvoering te geven aan een lang overwogen plan om naar Vlaanderen te gaan en zich op de hoogte te stellen van de wijze, waarop hij het Zeeuwse volk, het best bekend kan maken met de beginselen der Reformatie

De jeugdige Zeeuw stond op de kade te Antwerpen.

Zijn oog valt eerst op de trotse toren van de fraaie Onze Lieve Vrouwe kerk.

Hij loopt naar de stadspoort en daar trekt een brede stoet zijn aandacht.

Luid klinken trompetten en tromgeroffel.

„De ommegang van Maria van Antwerpen" fHtst het door zijn brein. „Mooier kan het niet. Als ik nu goed oplet, kan ik onder het volk, dat aan beide zijden van de straat staat, mensen ontdekken die niet knielen en met hen voorzichtig contact opnemen."

Joost kiest een goede staanplaats uit, zodat hij de mensen om zich heen kan observeren.

Lang behoeft hij niet te wachten.

Enige priesters naderen, gevolgd door anderen, die op hun schouders een groot Mariabeeld dragen.

Vele mensen vallen op de knieën en buigen het hoofd tot een gebed.

Enkelen daarentegen kijken de priesters driest in de ogen en Joost richt de zijne op één man.

Als de stoet gepasseerd is en het volk zich verspreid, trekt hij de stoute schoenen aan.

Hij stapt op de bewuste man af en zegt aarzelend:

„Ik zag dat U niet neerknielde!"

„Zo! Ik ben jou toch geen verantwoording schuldig is het wel?"

„Natuurlijk niet, maar ik kniel er ook niet voor" zegt •Joost eenvoudig.

't Gezicht van de man klaart op, maar hij zwijgt.

„U behoeft mij uw naam niet te. noemen, maar kunt U mij een adres opgeven van iemand, die ook niet voor afgoden knielt?"

Met open blik staart Joost de man aan.

„Ga maar mee" zegt deze droogweg.

Even later bevindt Joost zich in het huis van schoenmaker Christoffel.

Eerst moet de jeugdige Goesenaar zich bekend maken.

Uitvoerig vertelt hij, hoe de Heere hem tot Reformatie heeft gebracht en dat hij zo graag iets voor de Reformatie wil doen.

„Een loffelijk voornemen" prijst Christoffel voorzichtig, „maar gemakkelijk zal het je niet vallen!"

Zo langs zijn neus weg informeert Christoffel naar verschillende zaken en komt spoedig tot de overtuiging, dat Joost hem geen rad voor de ogen draait.

„Maar wat kom je nu eigenlijk in Antwerpen doen?"

„Te weten komen, hoe ik de Reformatie bij ons kan bevorderen."

„Eenvoudig genoeg! Als ambachtsman."

„Als... ambachtsman ? "

„Ja, als rondreizend ambachtsman. Mijn vak leent zich daar bij uitstek voor. Je zoekt een baas, polst voorzichtig de omgeving en strooit het zaad in gesprekken uit. Of langs de deur gaan en in de huizen de schoenen herstellezi werkt nog intensiever. Maar niet tè lang op één plaats blijven. Op deze manier heeft de Heere reeds velen tot het licht gebracht

Vijf weken is Joost Joossen — in dubbele zin — „in de leer" bij schoenmaker Christoffel. Hij leert het schoenmakersvak en tevens hoe verschil

Hij leert het schoenmakersvak en tevens hoe verschillende broeders aan de kerk des Heeren bouwen

Dan keert hij naar Zeeland terug en vangt zijn Reformatorische arbeid in Middelburg aan.

Hij werkt bij schoenmaker Bartelomeus, die tegenover het Raadslid Johan de Hinissa woont.

Drie maanden lapt hij de schoen en converseert met velen over de „nije leere."

Dan kiest hij, in een ander deel der Zeeuwse hoofdstad, een andere baas, een zekere Cornells van Laren.

Spoedig komt hij er achter, dat de geestelijkheid hem laat schaduwen

Daar hij graag nog veel werk voor de Reformatie der Kerk wil doen, besluit hij — na drie weken bij van Laien te hebben gewerkt — naar Arnemuiden uit te wijken.

In de Langstraat aldaar, komt hij bij de schoenmaker Simons terecht.

Vijf volle weken blijft hij, in de toen zo bloeiende vissersstad en strooit ook hier het zaad van het Evangelie uit.

Joost vergeet echter niet het advies; een rondreizend ambachtsman kan ieder bereiken."

Hij vertrekt naar Gent, waar hij tien weken bij Jacob Ryte werkt.

Joost spreekt met verschillende hageprekers, die belangstellend naar zijn ervaringen luisteren.

Nuttige adviezen verstrekken zij hem, voor hij weer naar Holland terugkeert.

Via Antwerpen, waar hij zich van 1 November tot 23 December 1559 ophoudt, reist Joost naar Zeeland terug

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen