Een betekenisvolle vraag

De Heere vergadert Zijn Kerk door Zijn Woord en Geest, en schenkt middelijk die weldaden die zijn weggelegd voor degenen die Hem vrezen. De prediking van Gods Woord is daartoe het middel. Die prediking gebruikte God van het

Die prediking gebruikte God van het begin der wereld af en zal die gebruiken tot het einde toe. Zij behelst niet alleen een blijde boodschap voor zachtmoedigen, doch is ook vermanend en bestraffend, openend het Koninkrijk Gods, en ook toesluitend, zoals wij duidelijk lezen in Zondag 31. Held. Cat.

Die prediking kan een vraag zijn, en ook een bevestiging. In onze tekst is het een vraag. Een betekenis volle vraag,

Christus zoekt naar een vergelijking met de staat waarin Israël leeft, alsof er geen voorbeeld te vinden is. Christus zal een voorbeeld geven wat de prediking in Israël uitgewerkt heeft.

Hij kan als die grote Leraar een treffend voorbeeld stellen. Een voorbeeld dat het ganse volk van Israël aftekent en gelijk ook persoonlijk grote betekenis heeft. Zal het wel zijn moet persoonlijke schuld doorleefd worden, zullen wij iets van de nationale schuld verstaan. En de genade die God geeft aan het geslacht der uitverkorenen moet een persoonlijk bezit worden, en door het geloof toegeëigent.

Dit geslacht, daarmee wordt bedoeld het geslacht Israels. Een geslacht waar de Heere veel arbeid aan gedaan had. Een geslacht dat eenmaal een spruit zou voortbrengen uit de stam van Juda. Een geslacht dat die spruit reeds in haar midden had, dat niet alleen in de voorzegging, doch reeds in de vervulling leefde. Christus zelf richt zijn prediking tot hen en dat geslacht is zo diep gezonken dat het de Schriften niet verstaat. Hij is gekomen tot de Zijnen en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.

Welk voorbeeld zou er van mij en U gegeven moeten worden, als de Heere ons eens zou voorstellen ? Zou het voorbeeld voor ons niet treffend zijn? Kinderen op de markt. In het drukke

Kinderen op de markt. In het drukke markt-gewoel zijn kinderen bezig te spelen, en willen vei'zet hebben. Willen als grote mensen doen. Willen blijdschap en droefheid kennen. Neen! Israël was niet een volk die de droefheid loochende, en de blijdschap miskende, daarvan spreekt het voorbeeld van Christus. Doch het kernpunt was, dat de werkelijkheid g'emist werd.

Die kinderen beginnen waar al de schijn-Godsdienst begint, nl. met blijdschap. Het huwelijk een hoogte punt in de samenleving vraagt hun aandacht. Zij nemen fluiten om de vrolijkheid op te wekken, doch een gedeelte merkt hot dat de werkelijkheid ontbreekt, en het spel staakt. Dan anders! Een begrafenis, die als men er over spreekt reeds indrukken verwekt, doch ook dat spel staakt. Een godsdienst zonder God moet staken, en gelukkig waar het spoedig staakt. Is onze godsdienst anders? Is het een spel of werkelijkheid?

Ook voor Nederland is ditzelfde voorbeeld te geven. De Heere roept dit geslacht, waar zoveel arbeid aan gedaan is, met dit vooi'beeld en dezelfde zaken toe. Is bij velen de godsdienst van groter inhoud dan een kinderspel? Merkt men de vruchten nog van de werkeiykheid? Zal dan de ganse prediking tevergeefs zijn? Neen! Christus besluit dat de wijsheid gerechtvaardigd is van hare kinderen.

Er leefde onder Israël óók een volk dat de werkelijkheid kende, en die het verstaan hadden. Zij hebben het Evangelie verstaan, zij hebben de klaagliederen vernomen, en het had zijn kracht gedaan. Toen zagen zij clat hun godsdienst niet meer geweest Vifas dan als van kinderen op de markt, dat zij de verantwoordelijkheid van die arbeid zelf moesten verantwoorden. Dat beeld was hun beeld. Het ging net als bij ZachcUs die alles vier-dubbel wilde wedergeven! Alles, ook wat zij geestelijk genomen hebben, willen zij dan weder geven. Al. leen wat zij ontvangen hebben en het stempel des Geestes draagt dat krijgt bij Gods licht waarde.

Menigmaal dat zij dit beeld in zied vinden, en het hun smart baart dat zij niet leven kunnen tot de ere Gods, en de betrachting van de godsdienst hm ledig en onvruchtbaar laat. Als de wij.?. heic! gerechtvaardigd wordt, dan is do godsdienst werkelijkheid, dan 'A'cneji zj rechte tranen die in Gods fles bewaard worden, dan hebben zij blijdschap die tie blijdschap der wereld verre overtrcU In een woord: dan is alles wat gecsle. lijk is werkelijkheid. Dan is Gods Woji'd waar, dan zijn Gods bedreigingen waar, dan zijn Gods beloften waar.

Hoe menigmaal moet de Heere niot toeroepen waarbij zal ik dit geslacht vergelijken? Het geestelijk Jerusalem kent tijden, dat zij in de werkelijkheid leven, en dan zien zij op velen die de godsdienst zo betrachten, en hebben er medelijden mee, zonder dat zij beseffen dat or ware zelfkennis toe nodig is om te verstaan dat dit ons persoonlijk beeld is.

Het geloof brengt in de werkelijkheid en doet Hem die de werkelijkheid bp. tiacht heeft omhelzen, en geeft zich als een doemwaardig zondaar aan Hem over, toestemmend aan de bedreigingen en de beloften des verbonds.

En gij mijn lezer, is het altijd als een spel? Of zijn er tijden dat de werkelijkheid tot U doordringt? Waar wij werkelijk verloren gaan, daar worden wij ook wei'kelijk behouden, en zal de Heci'e bij vernieuwing' opstaan.

De vastigheid ligt niet in hun, doch in Hem die de pers alleen getreden heeft, waar niemand van de volkeren met Hem was. Die speelt nog op de fluit. Is nog de Wijsheid. En zal de rechtvaardigheid zeker openbaren, en dat zal door Gods Kerk aanvaard worden.

Het staat op Recht en Waarheid pal, als op onwrikbare steunpilaren. Ye. Ds F. J. Dieleman.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen