De zitting is weer afgelopen

De zitting- van de Vergadering: der Verenig'de Naties te Parijs is weer afgelopen, 't Is weer voorbij. Haast ongemerkt. Och wordt de hele zaak nog wel serieus genomen?

Is het niet meer een zaakje voor journalisten, employes, functionarissen en allerlei dignitarissen, met komende, gaande, pratende, zwijgende, scheldende en phiimstrijkende staatslieden? Met groot verlangen werd naar deze Algemene Vergadering een maand vier, vijf g-eleden uitg-ezien. Een verlangen om van de verschrikkelijke oorlogsdreiging af te komen. Zou dan nu op deze Algemene Vergadering- van de Verenigde Naties het verlossende woord gesproken worden? We wezen er toen reeds op. Bittere ontgoocheling en teleurstelling. En zo is het ook geschied. Hoc men het ook tracht te verbergen.

Het is eigenlijk een grote mislukking. Een bespotting- voor de mensheid. De Verenigde Naties: het is eigenlijk te dwaas dat de intellectuelen, de wijzen, de machtigen der aarde er zich mee bezig houden. Is er eigenlijk nog wel een lichaam der Verenigde Naties? In feite, neen. Sedert de verdragen van Brussel, maar vooral sedert het Noord Atlantisch Pact is er geen spiakc meer van de Verenigde Naties. Dat men het zo voorstelt, zo noemt, doet niets aan de reëele feiten af. Woorden regeren de wereld niet, maar feiten.

Atlantisch Pact en Verenigde Naties vormen een tegenstelling. Een contra dictio in terminus zeggen de Latinisten. De Verenigde Naties zijn er door uitgehold. Hebben hun betekenis er door verloren. De Verenigde Naties hebben haar voorgangster, de Volkenbond al een heel eind op de weg der liquidatie gevolgd. Dat zijn de eenvoudige tastbare feiten. Ze zijn verlaagd tot een spreektribune van het Communistische kwaad. Maar de staatslieden hebben er toch maar een goede tribune. Dat is voor de goedwillenden niet nodig en de kwaad-willigen maken er een schromelijk misbruik van. Het is een ontmoetingsplaats voor de

Het is een ontmoetingsplaats voor de Staatslieden. Inderdaad maar om elkaar te schelden en te kwetsen. Om elkaar te vertoornen. Telkens gaan ze uiteen terwijl de kloof al weer vei'breed is. Verbroedering en beter begrijpen? Geen sprake van. Haat en nijd worden er gezaaid. Vijandschap en afgunst tieien er. En toch gaat men voort met de Verenigde Naties. Men houdt vast aan de ijdele waan. En men vergadeit, scheldt en de verbittering en haat neemt toe. Zo is ook weer het verloop van deze Algemene Vergadering geweest. De te-genstoUing Oost-West is gebleven. In gans haar diepte en onoverbrugbaarheid Korea is nog hetzelfde. In spijt van

Korea is nog hetzelfde. In spijt van de Verenigde Naties. De communistische agiessie wordt daar gestuit op de oude bondgenootschappelijke wijze van weleer. Amerika de hoofdmacht g-esteund door tal van andere landen. De Algemene Vergadering is afgelopen, 't Is nu de tijd weer van het meer kleine werk. Van het werken der Commissie en subcommissies. Maar daar is geen zo grote organisatie voor nodig.

Datzelfde nuttige werk kon op andere wijze met minder moeite en kosten even goed worden verricht. Dat is niet de esscnsiële taak van de Verenigde Naties. Haar stichting had een ander doel. De vrede bewaren. En in dat opzicht is ze geheel en al mislukt. Moest ze ook wel mislukken. Omdat haar vei-wachtingen waren van de mens.

Geheel op humanistische beginselen gebouwd. Van de mens komt niet veel goed. Zeker niet in het stuk van de vrede. „Vernieling- en ellende", vindt men op haar wegen. God wordt uit en buitengesloten. De resultaten ziet men er van. Men leeit er niet van. Integendeel men gaat voort op de ingeslagen weg. Brenger en bewaarder van de wereldvrede is het een instituut van haat en. krakeel.

De zitting is weer ten einde. De Staatslieden zijn weer huistoe.

Do vei wachtingen zijn weer voor de zoveelste maal beschaamd, 't Lijkt veiliger voor de wereldvrede indien de Verg-adeung uiteen is, dan dat ze vergadert. Dan althans is het schelden en elkaar krenken in eikaars teg-enwoordigheid gebeurd. Het uiteengaan is veiliger dan het sa

Het uiteengaan is veiliger dan het samenkomen. In haar samenkomsten zit de mens op de troon. En dat is voor de wereldvrede alles behalve veilig.

Met dat al is het een treurige zaak. Een aanwijzing hoever de ontkerstening der Volken is voortgeschreden. Hij, Die woont en troont boven lucht en wolken. Die het wereldgebeuren van stap tot stap regelt en in de Hand houdt heeft men onttroond. In eigenwaan regelt men zelf de wereldzaken. Maar hoe?

Tot een bespotting' en een aantluting-.

Zo, dat het heengaan, veiliger moet wolfden geacht dan het samenkomen. Zo, dat men niet andei's kan dan con

Zo, dat men niet andei's kan dan conflicten scheppen eni vergroten.

Niet in staat is om ook maar één zaak op te lossen en tot een goed eind te brengen. Daarom is het maai- beter, dat haar Vergadei'ing gesloten is. De toestand der wereld wordt weergegeven meer naar waarheid door Atlantic Pact en bewapening, 't Is vreselijk, maar waar. In de verwerping van God en Zijn Woord heeft de mens het kwaad boven het goed, de oorlog boven de vrede verkoren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen